เวลาล่วงเลยถึงห้าทุ่ม เพื่อนๆ พี่ไมค์ก็ขอตัวแยกย้ายกันกลับบ้าน แต่เหมือนพี่ไมค์นางจะยังไม่พอ นางเลยไปต่อที่ท่าเรืออีก >,< โถ คุณพี่ พรุ่งนี้หนูทำงานนะคะ ไม่ถงไม่ถามถึงสุขภาพหนูซ้ากกคำ ไปถึงท่าเรือ ก็เจอเพื่อนพี่ไมค์อีกกลุ่มนึงนั่งดื่มกันอยู่ก่อนที่โต๊ะประจำ พี่ไมค์ก็ดื่มต่ออีก พ่อคูณทูลหัว พ่อคอทองคำ ดื่มตั้งแต่เที่ยงวัน นี่จะเที่ยงคืนอยู่ละพ่อ พ่อยังไหวอีก น้องกาดไม่ไหวแล้ว จะฟุ๊บหลับกับโต๊ะให้ได้

พี่ไมค์ "ง่วงหรอ ไปนอนในรถมั๊ย" โถ พ่อ แทนที่จะพาหนูกลับไปนอนดีๆ
ผักกาด "ไม่เอาอ่ะ อยากอยู่เป็นเพื่อนพี่ไมค์"
พี่ไมค์ "หลับเป็นเพื่อนเนี่ยนะ มันต่างกันตรงไหน ไปนอนสบายๆ ไป ตรงนี้มันหนาว" ใช่ค่ะ มันหนาวมาก ลมริมแม่น้ำคืนนั้นแรงมาก
ผักกาด "ไม่อยากไปนอนในรถค่ะ"
พี่ไมค์เลยเรียกเด็กที่ร้านมา
พี่ไมค์ "น้องๆ ไปเอาเตียงผ้าใบมากางให้ผักกาดหน่อย" "งั้นก็นอนบนเตียงนี่ละกัน เดี๋ยวพี่ไปดูผ้าห่มให้ รู้สึกว่าหลังรถจะมีอยู่นะ" ว่าแล้วนางก็เดินไปที่รถ แล้วกลับมาพร้อมผ้าห่มผืนนุ่ม เราลงนอนบนที่นอนที่เด็กเอามากางให้ข้างๆ พี่ไมค์ แล้วนางก็เอาผ้ามาห่มให้เรา ทำไมนะ เรารู้สึกว่าผ้าห่มผืนนั้น มันหอมเหลือเกิน หอมจนอยากกอดไว้แน่นๆ กอดไว้แทนตัวเจ้าของผ้าห่ม กอดแล้วหลับไป ปล่อยให้พี่ไมค์นั่งดูบอลกับเพื่อนๆ ต่อ

เราหลับไปไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ จนกระทั่งได้ยินเสียงคนโห่ร้องดังมาก เลยสะดุ้งตื่นขึ้นมา แล้วก็ตกใจที่อยู่ดีๆ พี่ไมค์ก็ตะโกนว่า "เย่ เข้าแล้วโว้ย" แล้ววิ่งมาจุ๊บแก้ม ผักกาดที่กำลังนอนมึนอยู่ O-O'
พี่ไมค์ยื่นหน้าลงมาที่เตียง กระซิบบอกผักกาดเบาๆ "ผักกาด ชนะแล้ว ได้ตังค์แล้วหมื่นนึง พรุ่งนี้พาไปกินหนม" นางบอกหน้าตาเฉย แล้วกระโดดกลับไปนั่งที่เดิม ทำท่าดีใจออกนอกหน้าเหมือนเด็กได้ของเล่นใหม่อะไรแบบนั้น
ผักกาด >/////< พี่ไมค์ ขโมยจุ๊บเราแบบนี้ได้ยังไงงงงงง ไอพี่บ้านี่ ไอพี่บ้า ไอคนบ้า แกมาทำแบบนี้ได้ยังไง อีคนทำไม่ได้สะทกสะท้านหรือรู้สึกอะไรเลย ไม่รับผิดชอบกับการกระทำอะไรทั้งสิ้น ไปนั่งกะเพื่อนต่อนู้นละ เราทั้งเขิล ทั้งโมโห ทั้งฟินนน สับสนไปหมด จนปวดท้อง รู้สึกเหมือนผีเสื้อเป็นร้อยๆ ตัวพากันมาบินวนอยู่ในท้อง >.,< เลยเอาผ้าห่มคลุมโปงนอนนิ่งๆ ตัวสั่นๆ อยู่แบบนั้น





ผักกาดรู้สึกตัวอีกที ดูนาฬิกาก็เป็นเวลาตีสามกว่าๆ แล้ว หันไปมองพี่ไมค์ ยังนั่งหัวเราะอยู่ที่เดิม นี่กินเหล้าหรือดูดกัญชากันแน่ฟร๊ะ
อารมณ์ดีอะไรกันนักหนา ผักกาดไม่นอนต่อแล้ว อยากกลับไปนอนบนที่นอนนุ่มๆ ที่ห้องพี่ไมค์แย้วว เลยลุกขึ้นหอบเอาผ้าห่มเดินตุปัดตุเป๋
เอาคางไปเกยไหล่พี่ไมค์

พี่ไมค์เอามือมาขยี้หัวผักกาด "ไม่นอนแล้วหรอ" ยัง ยังไม่สำนึกอีก พาน้องมาลำบากลำบน
ผักกาด "ไม่นอนแล้วคับ จะกลับตอนไหน"
พี่ไมค์ "เนี่ย เดี๋ยวกลับละ หมดแก้วนี้กลับ ไหวมั๊ย?" ถามพลางขยี้จมูกผักกาด .. เนี่ย ก็ชอบทำแบบเนี้ย วู้วว เซง ชอบทำให้หลง
ผักกาด "พรุ่งนี้น้องทำงานนะคะ"
พี่ไมค์ "มีอะไรสำคัญป่าวอะ ติดประชงประชุมอะไรมั๊ย ? ถ้าไปไม่ไหว ก็ลางานสิ ลามั๊ย? ถ้าลาเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ไมค์พาไปเที่ยวดรีมเวิลล์"
O-o' เห๊อะ .. พี่ไมค์ ผู้ชายเย็นชา นางจะไปดรีมเวิลล์ แล้วนางจะเล่นอะไร ตลกกกกกก
ผักกาด "ม่ายอาววววว ไม่ลาคับ"
พี่ไมค์ "ทำไมอะคะ ไม่อยากไปหรอ" ถามพลางดึงตัวเราให้ไปนั่งตัก >///////<' เขิลอีกแย้วววว อ่อนระทวยมั๊ยล่ะ ยังไม่พอ
ยังเอามือมาลูบหน้าลูบตาเรา จัดผมเผ้าเราให้เข้าที่เข้าทาง ดูนางทำ ทำเหมือนผักกาดเป็นเด็กน้อยไปด้ายยยย ใจเต้นแรงและอยากไปดรีมเวิลล์มากมายเลย แต่...
ผักกาด "อยากไปค่ะ แต่ไว้ไปวันหยุดดีกว่า น้องไม่อยากหยุดงานค่ะ"
พี่ไมค์ "โอเคๆ หมดแก้วนี้นะ" แก้วที่สองแล้วนะพี่ ตั้งแต่ตื่นมานั่งตรงเนี่ยยย ผักกาดหยิบน้ำแข็งมาเติมในแก้วพี่ไมค์ แล้วนอนซบบนตัวพี่ไมค์
คิดในใจว่าพี่จะกลับตอนไหนก็ตามใจพี่เถอะ แต่หนูจะนอนตรงเนี่ยยยย หนูจะฟินแบบเนี่ยยยย อย่ามาปลุกหนูละกัน อิอิ


ตามเรื่องราวของผักกาดได้ที่ Facebook Fanpage : กระทู้ฟิน จะรักหรือจะร้าย นายต้นไม้กับยัยผักกาด