ตอนนี้เราพาญาติผู้ใหญ่มาอยู่ด้วยที่บ้านพัก (ซึ่งเป็นที่พักของสำนักงาน) ตอนแรกท่านอยู่ต่างจังหวัดค่ะ
ด้วยความที่เราคิดว่าที่นั่นแพทย์เฉพาะทางน้อย เลยพามาอยู่ด้วยที่นี่
ตอนแรกเราเข้าใจนะคะเรื่องอาการของท่านที่จะถามโน่นถามนี่เพราะคอยลืมตลอดเวลาเราเข้าใจนะคะ แล้วก็จะหลง หนักตอนกลางคืน ตอนนี้พาไปหาหมอมาแล้ว หมอให้ยามาและบอกว่าจะหลงหนัก 3-4 วัน วันนี้เข้าวันที่ 4 แล้วค่ะ
ซึ่งเมื่อคืนที่ผ่านมาหลงหนักมาก ไม่รู้ย้อนไปไหน จะเก็บข้าวของกลับบ้าน ให้เราไปโบกรถ เราบอกไม่ต้องโบก
ถ้าอยากกลับเราขับรถพาไปได้ แต่ตอนนี้ 4 ทุ่มแล้วขับรถมันอันตราย ง่วงนอนด้วย แกบอกไม่ง่วง ถ้าง่วงก็ไปนอนบ้านแกทีเดียว
หลงไปถึงขั้นเห็นเด็กคลานบนพื้น ได้ยินเสียงคนคุยกัน เสียงพระสวด เห็นตากับยายทวดที่ตายไปแล้ว บางทีเวลาแกงีบแกจะตื่นมา
ถามว่าตาไปไหน เมื่อกี๊ยังนอนข้างๆกันอยู่เลย อะไรทำนองนี้ค่ะ
บอกตามตรงค่ะ เครียดมาก ไม่รู้จะต้องพูด ต้องทำ ต้องคิดยังไง
ใครที่ดูแลผู้ป่วยอยู่ มีวิธีดูแลท่านและจัดการกับอารมณ์ตัวเองยังไงคะ รบกวนแนะนำด้วยค่ะ
ขอคำแนะนำจากผู้ที่ดูแลคนป่วยอัลไซเมอร์ค่ะ
ด้วยความที่เราคิดว่าที่นั่นแพทย์เฉพาะทางน้อย เลยพามาอยู่ด้วยที่นี่
ตอนแรกเราเข้าใจนะคะเรื่องอาการของท่านที่จะถามโน่นถามนี่เพราะคอยลืมตลอดเวลาเราเข้าใจนะคะ แล้วก็จะหลง หนักตอนกลางคืน ตอนนี้พาไปหาหมอมาแล้ว หมอให้ยามาและบอกว่าจะหลงหนัก 3-4 วัน วันนี้เข้าวันที่ 4 แล้วค่ะ
ซึ่งเมื่อคืนที่ผ่านมาหลงหนักมาก ไม่รู้ย้อนไปไหน จะเก็บข้าวของกลับบ้าน ให้เราไปโบกรถ เราบอกไม่ต้องโบก
ถ้าอยากกลับเราขับรถพาไปได้ แต่ตอนนี้ 4 ทุ่มแล้วขับรถมันอันตราย ง่วงนอนด้วย แกบอกไม่ง่วง ถ้าง่วงก็ไปนอนบ้านแกทีเดียว
หลงไปถึงขั้นเห็นเด็กคลานบนพื้น ได้ยินเสียงคนคุยกัน เสียงพระสวด เห็นตากับยายทวดที่ตายไปแล้ว บางทีเวลาแกงีบแกจะตื่นมา
ถามว่าตาไปไหน เมื่อกี๊ยังนอนข้างๆกันอยู่เลย อะไรทำนองนี้ค่ะ
บอกตามตรงค่ะ เครียดมาก ไม่รู้จะต้องพูด ต้องทำ ต้องคิดยังไง
ใครที่ดูแลผู้ป่วยอยู่ มีวิธีดูแลท่านและจัดการกับอารมณ์ตัวเองยังไงคะ รบกวนแนะนำด้วยค่ะ