ฝากถึงคุณป้า นางฟ้าสนามหลวง
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวาน ผมได้โดยสารเรือจากท่าสาทร เพื่อไปถวายสักการะพระบรมศพ ระหว่างลงเรือ เจอคุณ ป้า อายุซัก60กว่าๆ ดูเป็นคนใจดี หิ้ว ถุงขนาดใหญ่มา ภายในก็มีผ้าขนหนูผืนเล็กเพื่อมาให้คนที่สนามหลวง ผมกับพี่ที่ไปด้วยกันอีกคน เลยอาสาช่วยถือให้ คุณป้าขอบคุณแล้วแกะผ้าส่งให้ผม และคนอื่น ที่ท้ายเรือ ระหว่างท่าเรือ ท่าช้าง ไปสนามหลวง คุณป้าก็คุยให้ฟังว่าบ้านอยู่สาธุ แกเอาของมาแจกบ่อยๆ วันนี้แกเอาผ้าขนหนู และรอขนมปุยฝ้าย ที่หลานจะเอามาส่งให้ที่สนามหลวงอีก ตอนนั้นคนที่สนามหลวงก็เริ่มเยอะ คุณป้าบอกให้ผมรีบเดินไปเอาบัตรคิวก่อน ผมกับพี่ก็ช่วยกันหิ้ว ถุงเดินนำแก ไป ระหว่างนั้นผมก็หันไปมองแกเป็นระยะๆ ยังเห็นแกพยักหน้ารับและกวักมือให้ไป ใจผมตอนนั้นก็รีบไปหาท้ายแถว พ่อต่อคิวให้ได้ก่อนแล้วค่อยไปตามคุณป้ามา แต่พอเข้าสนามหลวงทาง
ฝั่งศาลฎีกาคนเยอะมาก แค่ไม่ถึง 30 วินาทีที่ผมไม่ได้ หันไปมองคุณป้า หันไปดูอีกทีคุณป้าหายไปละ ผมเลยฝากถุงไว้กับพี่ที่ไปด้วยกัน แล้วกลับมาเดินวนหาแก เดินเบียดคนจนมาถึงทางเข้าก็ไม่เห็นแก เดินกลับมาที่พี่ที่มาด้วยกันก็ไม่เจอเขาอีก เพราะคนไหลเข้ามาจุดนั้นเยอะๆจริง ผมก็ไม่รู้จะทำไงต่อละ แถวก็ยาวขึ้นเรื่อยๆ เลยเดินไปหางแถวเพื่อมาต่อคิวและบอก ขออนุญาติคนข้างหลังว่ามี ป้ากับพี่ที่มาด้วยกันหลงกัน ถ้าเขามาขอให้เขามายืนด้วย เขาก็บอกไม่เป็นไร ในใจก็หวังว่า คุณป้า หรือพี่ที่มาด้วยกันเดินผ่านจะได้เจอกัน รอ เป็นครึ่งชั่วโมง ก็เจอพี่ที่มาด้วยกันหิ้วถุงผ้ามา แต่ไร้เงาคุณป้า ผมได้แต่ยืนรอเผื่อแกเดินมาต่อแถว จะได้เจอแก เป็นชั่วโมง แล้วก็ยังไม่เห็นคุณป้า จะเดินออกไปตามก็กลัวหลงอีก เพราะคนแน่นมาก ลองค้นดูในถุงเผื่อจะมีอะไรติดต่อแกได้ ก็เจอเบอร์โทร ที่แกจดในเศษกระดาษ ก็ลองโทรไปแล้วเล่าเรื่องให้เขาฟัง เขาก็ไม่รู้จักอีก ผมกับพี่เลยปรึกษากันว่าขืนหิ้วต่อไปแบบนี้ก็ไม่ไหวเพราะทั้งหนัก และแถวก็ยาวมาก ไม่รู้จะได้เข้าไปถวายสักการะพระบรมศพตอนไหน จะฝาก หรือว่าประกาศก็ไม่รู้ชื่อแกอีก
ก็เลยเอาผ้าขนหนู ยื่นให้คนข้างๆในแถว และที่เดินผ่าน แล้วก็บอกว่ามันเป็นของคุณป้าคนหนึ่งแกจะเอามาให้ แต่พลัดหลงกับผมไป ผมก็เลยเอาให้ตามประสงค์คุณป้าแกจนหมด.
เรื่องทั้งหมดต้องมาpost ที่นี้ เพราะผมไม่รู้จะติดต่อคุณป้าได้ทางไหน ก็ได้แต่แอบหวังลึกๆว่าเผื่อมีญาติคุณป้าได้อ่าน จะได้บอกคุณป้า นางฟ้าสนามหลวง ผู้เดินรอยตามคำสอนพ่อ ว่า ของที่คุณป้าตั้งใจมาแบ่งบันให้คนที่มาถวายสักการะพระบรมศพ ผมได้จัดการให้แล้ว และ ต้องขอกราบขอโทษคุณป้าที่ถือวิสาสะ ทำไปโดยไม่มีคุณป้าอยู่
ฝากถึงคุณป้า นางฟ้าสนามหลวง
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวาน ผมได้โดยสารเรือจากท่าสาทร เพื่อไปถวายสักการะพระบรมศพ ระหว่างลงเรือ เจอคุณ ป้า อายุซัก60กว่าๆ ดูเป็นคนใจดี หิ้ว ถุงขนาดใหญ่มา ภายในก็มีผ้าขนหนูผืนเล็กเพื่อมาให้คนที่สนามหลวง ผมกับพี่ที่ไปด้วยกันอีกคน เลยอาสาช่วยถือให้ คุณป้าขอบคุณแล้วแกะผ้าส่งให้ผม และคนอื่น ที่ท้ายเรือ ระหว่างท่าเรือ ท่าช้าง ไปสนามหลวง คุณป้าก็คุยให้ฟังว่าบ้านอยู่สาธุ แกเอาของมาแจกบ่อยๆ วันนี้แกเอาผ้าขนหนู และรอขนมปุยฝ้าย ที่หลานจะเอามาส่งให้ที่สนามหลวงอีก ตอนนั้นคนที่สนามหลวงก็เริ่มเยอะ คุณป้าบอกให้ผมรีบเดินไปเอาบัตรคิวก่อน ผมกับพี่ก็ช่วยกันหิ้ว ถุงเดินนำแก ไป ระหว่างนั้นผมก็หันไปมองแกเป็นระยะๆ ยังเห็นแกพยักหน้ารับและกวักมือให้ไป ใจผมตอนนั้นก็รีบไปหาท้ายแถว พ่อต่อคิวให้ได้ก่อนแล้วค่อยไปตามคุณป้ามา แต่พอเข้าสนามหลวงทาง
ฝั่งศาลฎีกาคนเยอะมาก แค่ไม่ถึง 30 วินาทีที่ผมไม่ได้ หันไปมองคุณป้า หันไปดูอีกทีคุณป้าหายไปละ ผมเลยฝากถุงไว้กับพี่ที่ไปด้วยกัน แล้วกลับมาเดินวนหาแก เดินเบียดคนจนมาถึงทางเข้าก็ไม่เห็นแก เดินกลับมาที่พี่ที่มาด้วยกันก็ไม่เจอเขาอีก เพราะคนไหลเข้ามาจุดนั้นเยอะๆจริง ผมก็ไม่รู้จะทำไงต่อละ แถวก็ยาวขึ้นเรื่อยๆ เลยเดินไปหางแถวเพื่อมาต่อคิวและบอก ขออนุญาติคนข้างหลังว่ามี ป้ากับพี่ที่มาด้วยกันหลงกัน ถ้าเขามาขอให้เขามายืนด้วย เขาก็บอกไม่เป็นไร ในใจก็หวังว่า คุณป้า หรือพี่ที่มาด้วยกันเดินผ่านจะได้เจอกัน รอ เป็นครึ่งชั่วโมง ก็เจอพี่ที่มาด้วยกันหิ้วถุงผ้ามา แต่ไร้เงาคุณป้า ผมได้แต่ยืนรอเผื่อแกเดินมาต่อแถว จะได้เจอแก เป็นชั่วโมง แล้วก็ยังไม่เห็นคุณป้า จะเดินออกไปตามก็กลัวหลงอีก เพราะคนแน่นมาก ลองค้นดูในถุงเผื่อจะมีอะไรติดต่อแกได้ ก็เจอเบอร์โทร ที่แกจดในเศษกระดาษ ก็ลองโทรไปแล้วเล่าเรื่องให้เขาฟัง เขาก็ไม่รู้จักอีก ผมกับพี่เลยปรึกษากันว่าขืนหิ้วต่อไปแบบนี้ก็ไม่ไหวเพราะทั้งหนัก และแถวก็ยาวมาก ไม่รู้จะได้เข้าไปถวายสักการะพระบรมศพตอนไหน จะฝาก หรือว่าประกาศก็ไม่รู้ชื่อแกอีก
ก็เลยเอาผ้าขนหนู ยื่นให้คนข้างๆในแถว และที่เดินผ่าน แล้วก็บอกว่ามันเป็นของคุณป้าคนหนึ่งแกจะเอามาให้ แต่พลัดหลงกับผมไป ผมก็เลยเอาให้ตามประสงค์คุณป้าแกจนหมด.
เรื่องทั้งหมดต้องมาpost ที่นี้ เพราะผมไม่รู้จะติดต่อคุณป้าได้ทางไหน ก็ได้แต่แอบหวังลึกๆว่าเผื่อมีญาติคุณป้าได้อ่าน จะได้บอกคุณป้า นางฟ้าสนามหลวง ผู้เดินรอยตามคำสอนพ่อ ว่า ของที่คุณป้าตั้งใจมาแบ่งบันให้คนที่มาถวายสักการะพระบรมศพ ผมได้จัดการให้แล้ว และ ต้องขอกราบขอโทษคุณป้าที่ถือวิสาสะ ทำไปโดยไม่มีคุณป้าอยู่