เคยข่มใจทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไม่ใส่ใจแต่ก็ทำได้ไม่นาน พอเห็นคนที่น่าสงสารทีไรรู้สึกตัวเองเป็นทุกข์ทุกที
"อย่างเหตุการณ์เมื่อวานที่ตลาดมีคุณตาเดินตะเวนขายลอตเตอรรี่ กำลังยื่นลอตรี่ให้คนซื้อแต่คนนั้นกลับไม่สนใจ
จนเราเดินผ่านคุณตาก็ค่อยยื่นๆมาขายเรา เราไม่หยุดชะลอเดินผ่านไปพร้อมยิ้มหวานเป็นการปฏิเสธ
แล้วเหลียวหลังมองคุณตาเดินจากไปด้วยความอาวรณ์"
กลับบ้านมานึกถึงเหตุการณ์นี้ก็ร้องไห้ที่ทำแบบนั้นไป....ถ้าเรามีเงินช่วยซื้อน่าจะบรรเทาความขี้ของสงสารตัวเองได้
คงไม่เก็บมาคิดมากยังนี้ ได้แต่ปลอบใจตัวเองเดี๋ยวก็มีคนใจช่วยซื้อหน่า
การสงสารผู้อื่นบ่อยๆสร้างความเครียดกับเราจนไม่อยากออกนอกบ้านไปเจออะไรแบบนี้เลยค่ะ
จะจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงดี ไม่อยากเป็นแบบนี้แล้วค่ะ
เครียดค่ะ! สงสารผู้อื่นจนตัวเองเศร้า
จนเราเดินผ่านคุณตาก็ค่อยยื่นๆมาขายเรา เราไม่หยุดชะลอเดินผ่านไปพร้อมยิ้มหวานเป็นการปฏิเสธ
แล้วเหลียวหลังมองคุณตาเดินจากไปด้วยความอาวรณ์"
คงไม่เก็บมาคิดมากยังนี้ ได้แต่ปลอบใจตัวเองเดี๋ยวก็มีคนใจช่วยซื้อหน่า
การสงสารผู้อื่นบ่อยๆสร้างความเครียดกับเราจนไม่อยากออกนอกบ้านไปเจออะไรแบบนี้เลยค่ะ
จะจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงดี ไม่อยากเป็นแบบนี้แล้วค่ะ