มันคือจิตผูกพันกับเขา เขาไม่ได้มารู้อะไรด้วย 
มันคือเขามาติดต่อกับเรา ให้เราได้รู้ว่าเขาคิดถึง
มันคือความปรุงแต่งของจิตเราเอง เพราะอาวรณ์

ขอขยายความหน่อย
เรื่องของเรื่องหลานที่เรารักมากตายจากไปด้วยอุบัติเหตุ มันเป็นสิ่งที่ครอบครัวไม่ได้นึกไม่ได้ฝัน นึกถึงครั้งไหนก็เศร้าใจ เวลาก็ล่วงเลยมาหลายเดือนแล้ว ก็เพิ่งจะฝันถึงเค้า ฝันก็รู้ว่าเค้าตายแล้ว เราบอกเค้าว่าเราจะจับเค้านะ คืออยากรู้ว่าเค้าตายแล้วแต่เราเห็นเค้านี่สามารถจะจับได้ไหม แล้วเราก็จับมือเค้าตัวเค้าก็อุ่น ๆ เหมือนปกติเลย เค้าก็เอานิ้วเขาถู ๆ ลูบมือเราที่จับมือเค้าอยู่คล้ายๆปลอบใจเรา เราก็ถามเค้าว่ากลับมาได้ไหม แล้วก็สะดุ้งตื่น 

ทั้ง ๆ รู้ว่า เกิด แก่ เจ็บ ตาย ตัวเองก็เตรียมตัวตายไว้ตลอด เวลานั่งวิปัสสนาก็อุทิศส่วนกุศลให้เค้า แต่พอนึกถึงเหตุการณ์นี้ทีไรก็ยังเสียใจไม่หาย คิดวนเวียนอยู่แต่ว่า ทำไม ทำไม 

ช่วยแนะนำหน่อย