คือหนูมีเรื่องไม่สบายใจค่ะ  อยากถามเพื่อนๆทุกคน  
คือวันนั้นครอบครัวเราได้มาพักที่ห้องของเรา แล้วได้เกิดการสนทนาขึ้น ป้า ( ซึ่งเเกไม่ค่อยชอบเราเท่าไหร่หรอก ) แกก้อพูดต่อว่ายายเรื่องแม่เรา ว่าแม่เราสารพัด ซึ่งสิ่งที่แม่เราทำ เราก็ไม่ค่อยชอบนักหรอก แต่มันก็เป็นสิทธิของแก ซึ่งเราก็ทนฟังไม่ได้ เพราะทุกครั้งที่ป้าพูด ป้าก็ชอบพูดแบบเเรงๆแล้วยายเครียด ยายคิดมาก แต่ยายก็ไม่ค่อยแสดงออก เรารู้ดี  เราก็ทนฟังมาจนทนไม่ได้ เราก็ได้พูดไปประมาณว่า แล้วทำไมป้าไม่ไปพูดต่อหน้าแม่ มาพูดลับหลังทำไม ทำไมต้องมาว่ายายรู้มั้ยยายเครียดมากแค่ไหน   ยายเปนเเม่แกรักลูกทุกคน ถ้าลูกของป้าทำแบบนี้จะรู้สึกยังไง ตอนนั้นเราก็พูดด้วยอารมณ์บวกเหตุผลที่มีอยู่ในใจและสิ่งที่เราคิดว่าถูกต้อง  แล้วป้าแกก็พูดต่ออีก  แม่อยู่ให้แกพูดหรอ บลาๆ เราก็บอกถ้าจะช่วยแก้ปัญหาจิงก็ต้องไปพูดต่อหน้าดิ มาพูดให้ยายเครียดทำไม มีแต่พูดแล้วตัวเองก็สบายปากอ่ะ แล้วยายก็เครียดอีกสิน่ะ   เราพูดประมาณนี้  และหลังจากนั้นเค้าก็กลับกัน
      เราเป็นเด็กชอบเถียงในสายตาป้า เราไม่ถูกชะตากันเท่าไหร่หรอก เพราะเเกชอบว่าเราและเเม่มานานเเล้ว   คือที่ว่าเนี่ยว่ากับคนอื่นน่ะที่ไม่ใช่เรา  มันเลยทำให้เรายิ่งโมโหและเกิดอคติในใจ เราเป็นคนตรงๆ คิดอะไรก็พูดไปเลย เพราะเป็นคนแบบนี้เเหละ เราเลยไม่สบายใจ เพราะเรามาคิดได้ทีหลังว่า สิ่งที่เราทำไป มันผิดมั้ย เราไม่เคารพผู้ใหญ่ใช่ไหม เราไม่อยากให้ป้าว่ายาย แต่เราทำให้ยายเครียดเองหรือเปล่า และอีกอย่างคนที่แกว่าคือแม่ของเรา เราสมควรปกป้องแม่ไหม แล้วที่ทำมันถูกต้องเเล้วยัง แล้วเราจะมีวิธีไหนที่ดีกว่านี้มั้ยค่ะ ตอนนี้เราโมโหก็โมโหน่ะ จะเครียดก็เครียดอ่ะ รู้สึกผิดต่อยายที่ทำไปแบบนี้  TT ><
  
นี่กระทู้เเรก ผิดยังไงขออภัยด้วยน่ะค่ะ