สวัสดีค่ะ เราแอบชอบรุ่นพี่คนนึงคะ เขาหล่อ เขาเก่ง เขาเจ๋ง เราชอบพี่เขาจนเมินผู้ชายทุกคนที่เข้ามาจีบเรา แล้วเราก็จับได้คะ ว่าเขาโกหกเรา หลายๆเรื่อง ตลอดเวลา 3 ปีที่เราชอบพี่เขา พี่เขาโกหกเรามาตลอด เราเสียใจค่ะ ร้องไห้ฟูมฟาย ดรารง ดราม่ามาเต็มค่ะ มีแค้นนิดหน่อย และก็โกรธ
(อ่านต่อหน่อยนะค่ะ)

*ส่วนตัวเป็นคนเกลียดคนโกหกมากค่ะ ใครโกหกอะไรคือเลิกคบเลย (เรื่องใหญ่) แต่ไม่รู้ทำไมค่ะ กับพี่เขาโกหกเท่าไหร่ เราก็ให้อภัยพี่เขาตลอด คงเป็นเพราะคำนี้มั้งค่ะ " ความรัก ทำให้คนตาบอด " เราแอบเกลียดตัวเอง ทั้งที่พี่เขาทำแบบนี้ ทำไมถึงยังรักเขาอยู่ ทั่งๆที่หากเป็นคนอื่น เราคง......

  วันเกิดพี่เขาเมื่อเดือนกันยาที่ผ่านมา เราซื้อนาฬิกาให้พี่เขา เป็นนาฬิกาที่พี่เขาชอบ และอยากได้มากค่ะ รูปแบบ ลักษณะ สีเป๊ะหมด ตอนเราฝากเพื่อนเอาไปให้ พี่เขาถามว่า " ของใคร? " เพื่อนเราก็บอกว่าของเรา พอเพื่อนเราพูดจบ พี่เขาก็ยิ้มมุมปากคะ (ที่เพื่อนบอกมานะคะ เราไม่ได้แอบดูอยู่ เพราะมีสอบต่อค่ะ ) ตอนนั้นคือดีใจปรี๊ดปร๊าดมากคะ แบบเฮ้ย เขารับของฉันด้วย เขายิ้มด้วยตอนรับของ อะไรพวกนี้ค่ะ

มาถึงวันสอบวันสุดท้าย พี่เขามา รร. สายมากค่ะ ประมาณ 8 โมง ตอนนั้นคือเวณของครูประจำวันขึ้นมาพูดแล้ว เราแอบหวังว่าพี่เขาจะใส่นาฬิกาเรามา เพราะก่อนที่เราจะซื้อนาฬิกาให้พี่เขา เราก็ถามพี่เขาว่า " ทำไมนาฬิกาเยอะจัง เปลี่ยนทุกอาทิตย์เลย " พี่เขาตอบไม่ตรงคำถามคะ บอกว่า " พังหมดละตอนนี้ " เราก็แบบอยากเอาใจคะ เลยบอกจะซื้อให้ พี่เขาดีใจมากกกกค่ะ เราก็พลอยดีใจตามไปด้วยอีก พอถึงวันสอบสุดท้าย อย่างที่บอกค่ะ เราลุ้นมาก สุดท้ายพี่เขาก็....#ไม่ใส่มาค่ะ แต่กลับใส่อีกเรือน เป็นสีดำ เราแอบใบ้แด*ค่ะ ทั้งวันคือไม่ยุ้งกับพี่เขาเลย พี่เขาเดินมาทัก เราก็ไม่ตอบ เมินสุดๆคะวันนั้น ทนมานด้วย

หลังสอบเสร็จ รร.เขาให้มาเรียนอีก 1 อาทิตย์คะ แล้ววันนั้นเรากำลังเรียนคาบสังคมคะ แล้วที่ข้างหน้าเราไม่มีใครนั่ง เราเลยลุกขึ้นไปนั่งค่ะ พอเรียนไปสักพักเราก็เหลือบตาไปเห็นผู้ชายคนนึง ยืนอยู่นอกห้องกำลังโบกมือ แล้วยิ้มมาทางเราอยู่ ผู้ชายคนนั้นก็พี่เขานั่นแหละค่ะ เราก็ค้างคะ เพื่อนเราข้างหลังที่ขยับขึ้นมาก็ แฮ่มๆ(ชื่อ จขกท.) เราก็พยายามรวบรวมสติ แล้วก็นั่งเรียนต่อคะ พอสักพักประตูเปิดมาอย่าแรง เราตกใจเด้งไปข้างหลังแบบไอตูตกใจ ใครๆใครมันพลักประตูมาแบบนั้น เงยหน้าขึ้นไป พี่เขาเองคะ ตอนนั้นใกล้กันมาก แบบเราไม่เคยใกล้กับพี่เขาขนาดนี้อะ ตอนนั้นสติรวบไม่ได้แล้วค่ะ ตัวสั่นหมดเลย จับปากกาไม่ได้เลยคะ 555 ของนี่ตกหมดเลย พอพี่เขาคุยกับอาจาร์ยเสร็จก็มองมาหาเราแล้วก็ยิ้ม ตอนนั้นเขินมาก พอพี่เขาเดินออกจากห้องปุ๊บ หมดคาบคะ เราเดินออกไป ตกใจกว่าเดิมอีกคะ พ่อกับแม่พี่เขานั่งอยู่ เรานี่ยกมือไหว้แทบไม่ทัน

หลังจากวันนั้นเราทักไปถามพี่เขาว่า "นาฬิกาพังไปแล้วใช่ไหม" พี่เขาก็เงียบไปพักนึง แล้วบอกว่า " ยังครับ ยังไม่พัง น้องรู้ไหมพี่ใส่ทุกวันเลย " เราแบบร้องไห้ ไม่ได้ดีใจนะ เสียใจคะ เพื่อนสนิทเราบ้านอยู่ใกล้กับพี่เขา เราถามเพื่อนเราว่า " พี่เขาใส่นาฬิกาที่เราให้ไปบ้างไหม?" เพื่อนเรามันก็พูดตรงๆคะว่า " ไม่เลย " แล้ววันนั้นเราไปเที่ยวกับเพี่อนคะ เราเห็นพี่เขา แต่พี่เขาไม่เห็นเรา เราก็มองไปที่ข้อมือ หวังว่าจะใส่นาฬิกาเรา พี่เขาก็ใส่คะ แต่ไม่ใช่ของเรา เห็นปุ๊บ ขาอ่อนเลยคะ

วันนี้ พี่เขาไลฟ์สดคะ เราก็ไปดูไม่ทันหรอก แต่ดูย้อนหลัง ดูไปเรื่อยๆพี่เขายกมือขึ้นมาแว๊บนึง เป็นมือข้างที่ใส่นาฬิกา เราแบบย้อนดูหลายรอบ สรุปก็ยังไม่ใช่นาฬิกาเราคะ เราโกรธ และเสียใจ ที่ทำแบบนี้กับเรา ไหนบอกใส่ทุกวัน โกหกกันหมดเลย

เราจะหักหน้าพี่เขายังไงดีค่ะ วันที่ 25 นี้ พี่เขานัดเราไปเจอที่ห้างคะ คนเยอะ เพื่อนเยอะ เราจะพูดยังไงดีคะ ขอบคุณคนอ่านและตอบคะ !!!