บางคนก็น่าจะเคยเป็นนะค่ะ คือเราชอบครูคนหนึ่งเขาเป็นครูดนตรีครูเขาเข้ามาเป็นครูฝึกสอนที่ ร.ร เราแล้วเราได้มีโอกาสได้เรียนกับครูเขาเราก็เรียนๆกันไปตามปกติแล้วมีอยู คาบหนึ่งครูเขาเห็นเราเล่นดนตรีไทยอยู่ตอนนั้นเราเล่นระนาดเอกแล้วครูเขาเห็นเลยเดินมาถามเราว่า"เธอเล่นดนตรีไทยเป็นด้วยหรอ"เราก็ตอบกลับไปว่า"เป็นค่ะ เพราะตอนประถมหนูเล่นดนตรีไทยในงาน ร.ร  อยู่แล้วค่ะ"แล้วครูเขาก็ถามขึ้นว่า"แล้วเธออยู่บ้านอะไร"เราก็บอกหมู่บ้านไปครูเขาถามแค่นี้แล้วเขาก็ยืนยิ้ม มีอีกเหตุการณ์ ตอนนั้นครูเขาสอนตามปกติแต่เขาจะไม่ให้เล่นโทรศัพท์แต่เพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆเราหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเราก็เห็นก็เลยบอกให้มันเก็บแต่มันไม่เก็บแล้วมันก็ให้เราสมัคเน็ตฟรีให้มันแล้วจากนั้นครูก็เดินมาเห็นแล้วใช้ไม้เรียวตีเราไป1ทีแล้วเพื่อนมันก็โกหกครูไปว่าพ่อเราทักมาตกใจเหมือนกันตอนนั้นแล้วครูก็บอกว่า อ้าวหรอ แล้วครูก็บอกว่า"ครูขอโทษนะ เจ็บมั้ยๆ"คำนั้นที่เราได้ยินคือแบบพูดแทบไม่ออกคือไม่เคยมีครูคนไหนขอโทษได้แบบทำให้พูดไม่ออกได้ขนาดนี้อะ  แต่ก็อย่างว่าอะนะสอนได้ปีเดียวก็ต้องออกไปบรรจุก่อนที่ออกไปตอนนั้นเป็นคาบสุดท้ายที่ได้เรียนกับครูเขาแล้วครูเขาก็บอกว่า"นักเรียนครูอยู่แค่ปีเดียวนะเดี๋ยวครูก็ต้องออกไปบรรจุแล้วคงไม่ได้เจอนักเรียนอีกแล้ว"เราก็แปลกใจนะครูพูดแล้วหันหน้ามามองเราตลอดแต่พอครูเจาพูดแบบนั้นมันก็ทำให้เราน้ำตาค้างเลยอะ😢 พอครู เขาออกไปมันก็ไม่ค่อยมีรอยยิ้มสักเท่าไหร่เพราะตออนนั้นเราก็คิดว่าคงไม่ได้เจอครูเขาอีกแล้วแต่ยังไงละเราไปประกวดร้องเพลงที่ ร.ร อื่นแล้วววววเราได้เจอกับครูเขาอีกกกกกตอนนั้นคือดีใจมากแต่ก็ไม่ได้ทักอะก็ยิ้มเฉยครูเขาก็เห็นเรานะแล้วเขาก็ยิ้มให้เออนะเจอได้แปปเดียวก็ต้องไปแต่น้าเราก็ขับรถถผ่านครูเขานะครูเขาก็หันมามองแต่เราก็แอบมีน้ำตาอยู่บ้างแหละทุกวันนี้ก็ได้แต่คอยกดใจกดห่วงใยให้เขาทุกโพสแต่ไม่กล้าทักหาตามจริงเคยอยากบอกชอบครูเขานะแต่ไม่กล้ากลัวครูเขาจะหมดความรู้สึกกับเรา แต่เราจะรอจนกว่าจะจบม.6อะนะรอไปอีก3-4ปีจ้า แต่บางทีก็ขี้เกียจรออะนะอยากลองบอกเขาดูววววววทุกคนว่าเราควรบอกมั้ยอ่าาาา😭😭😭😭