รู้ว่ามันผิดนะแต่จะให้ทำไงอ่ะก็ชอบไแล้วนิ่
เขาสอนดนตรี เขาเป็นครูฝึกสอน ตอนแรกเรียนด้วยตอนม1ยังเฉยๆพอ ม2เราเริ่มรู้สึกว่าเขามองเราตลอดเวลา หรือคิดไปเอง แต่เวลาเราหันไปมองหน้าเขา เขาจะหลบหน้าตลอด ตอนเลิกเรียนเราชอบไปห้องสมุดไปทุกวัน เราจะเจอเขาทุกเย็นเพราะเขาซ้อมวงโย เราจะเดินผ่านทุกวันเพราะเราจะไปห้องน้ำเราจะผ่านห้องดนตรี ไม่ใช่ไรหรอกมันไกล้ กับทางไปห้องน้ำ ตอนเดินผ่านเราเห็นเขาซ้อมวงโย เขาหันมามองเราแล้วเหมือนจะเดินออกมาแต่เราวิ่งหนีก่อน พอวันที่มีเรียนของครูเขาเรานั่งก้มหน้า ครูเดินมาถามเราว่าเป็นอะไรทำไมก้มหน้าเราเลยตอบว่า เปล่าเสียงสูง เขาก็ยื่นโทรสัพเรามาให้เราเลยเงยหน้าแล้วถามว่าไปเอามาจากไหน เขาบอกว่าเราทำตกไว้ เราเลยขอบคุณแล้วรับโทรศัพท์คืนครูเขาบอกอย่าทำตกไว้ปล่อยนะเดี่ยวมันจะไม่ได้คืนเราเลยพยักหน้า พอหมดคาบเราเดินออกจากห้องคนสุดท้ายเพราะต้องรับสมุดเซ็น เราเลยบอกเพื่อนรอก่อนเดี่ยวไปเอาสมุดเซ็นก่อนครูเขาก็ทำเป็นไม่เซ็นเราเลยบอกว่าเมื่อไหร่จะเซ็นค่ะจะไปเรียนคาบอื่น ครูเขาเลยเซ็นให้ เราเลยรีบเดินออกมา ครูเขาดึงแขนเราไว้ แล้วพูดว่ายิ้มบ้างนะเรา ตอนนั้นก็งง คือเราเป็นคนไม่ยิ้มไง เขาบอกเราเสร็จก็ปล่อยเรา ตอนนั้นเขินจนเพื่อนถามว่าเป็นไรหน้าแดง เราเลยบอกป่าว เขินมากพอเลิกเรียนครูเขาเดินมาห้องสมุดเราเป็นบรรณรักษ์ห้อสมุดคอยเช็คนักเรียนตลอดและคอยดูแลการยืมหนังสือ วันครูแกเข้าห้องสมุดเราตกใจมากปกติไม่เคยเห็นเข้าครูแกถามเราว่าบรรณารักษ์อยู่ไหม จะมาขอรายชื่อนักเรียนเราเลยบอกว่าหนูนี้แหละบรรณดารักษ์ หรือเรียกอีกอย่างว่าหนอนหนังสือเคลื่อนทีค่ะ ครูเขาเลยมองหน้าเราแล้วถามเราว่าทำไมไม่กลับบ้านเราเลยบอกว่ายังเช็คหนังสืออยู่ยังไม่กับค่ะ เขามองหน้าเราแล้วยิ้ม แล้วยื่นผ้าเช็ดหน้ามาให้เพราะตรงที่เราอยู่มันร้อนเหงื่อ เลยไหลครูเขายื่นผ้าเข็ดหน้าให้เราเลยถามว่ายื่นให้ทำไมครูเขาบอกเหงื่อไหลเช็ดหน่อยสิ เราเลยรับมาเราเลยบอกเดี่ยวกับไปซักมาคืนนะค่ะ ครูก็พยักหน้า แล้วครูก็ถามเราว่า มีแฟนยัง ตอนนั้นเราตกใจมากเราเลยตอบไปว่า ยังไม่มีค่ะ ครูเขาก็ไปแล้วก็พูดขึ้นว่า แล้วมีคนมาจีบยัง เราบอกว่าไม่มีค่ะ จนกระทั่งวันเกิดเรามีรุ่นพี่คนหนึ่งเอาของขวัญมาให้เราแล้ววันนั้นมีเรียนของครูแกเขาอกว่าเขาเห็นรุ่นพี่ให้ของขวัญเรา ครูถามว่าให้ในโอกาสอะไรเราเลยบอกไปว่า วันเกิดหนูค่ะ ครูเขาเลยถามว่าคนที่ให้รู้จักไหมเราเลยบอกรู้จักค่ะเป็นแค่พี่น้องกันค่ะ ครูเขาบอกอยากได้อะไร เราก็เงียบเราเลยบอกไม่อยากได้อะไร แต่ครูก็ซื้อให้ครูซื้อตุ๊กตาหมีให้เราคือเราบอกเลยตอนนั้นหวั่นไหวมากเขาฝากเพื่อนมาให้พร้อม โนต เขียนว่าขอให้มีความสุขนะตอนนั้นเขินมากเริ่มหวั่นไหวแล้วด้วยเราเริ่มมอง เวลามองหน้าสบตาใจเต้นแรงมาก หลังจากผ่านวันเกิดเราไปแล้วเขาถามว่าชอบ มั้ย ของขวัญเราบอกก็ชอบเราเขินจนน่าแดง อ่ะ ครูถามเป็นอะไรน่าแดงเราเลยบอกป่าว รู้ตัวอีกทีก็ชอบไปแล้วหวั่นไหวไปแล้ว ตอนนี้ ม3แล้วครูเขาก็ย้ายไปแล้วแหละ เพราะเขาเป็นครูฝึกสอน หมดหน้าที่ก็ต้อสอนที่อื่น เรามารู้ตัว อีกทีเราก็ชอบครูเขาแล้ว รู้ว่ามันสายไปแล้ว แต่สิ่งที่เรายังเหมือนเดิม คือความรักที่มีให้เสมอ ป.ล.คิดถึงเสมอ
แอบชอบครูดนตรี
เขาสอนดนตรี เขาเป็นครูฝึกสอน ตอนแรกเรียนด้วยตอนม1ยังเฉยๆพอ ม2เราเริ่มรู้สึกว่าเขามองเราตลอดเวลา หรือคิดไปเอง แต่เวลาเราหันไปมองหน้าเขา เขาจะหลบหน้าตลอด ตอนเลิกเรียนเราชอบไปห้องสมุดไปทุกวัน เราจะเจอเขาทุกเย็นเพราะเขาซ้อมวงโย เราจะเดินผ่านทุกวันเพราะเราจะไปห้องน้ำเราจะผ่านห้องดนตรี ไม่ใช่ไรหรอกมันไกล้ กับทางไปห้องน้ำ ตอนเดินผ่านเราเห็นเขาซ้อมวงโย เขาหันมามองเราแล้วเหมือนจะเดินออกมาแต่เราวิ่งหนีก่อน พอวันที่มีเรียนของครูเขาเรานั่งก้มหน้า ครูเดินมาถามเราว่าเป็นอะไรทำไมก้มหน้าเราเลยตอบว่า เปล่าเสียงสูง เขาก็ยื่นโทรสัพเรามาให้เราเลยเงยหน้าแล้วถามว่าไปเอามาจากไหน เขาบอกว่าเราทำตกไว้ เราเลยขอบคุณแล้วรับโทรศัพท์คืนครูเขาบอกอย่าทำตกไว้ปล่อยนะเดี่ยวมันจะไม่ได้คืนเราเลยพยักหน้า พอหมดคาบเราเดินออกจากห้องคนสุดท้ายเพราะต้องรับสมุดเซ็น เราเลยบอกเพื่อนรอก่อนเดี่ยวไปเอาสมุดเซ็นก่อนครูเขาก็ทำเป็นไม่เซ็นเราเลยบอกว่าเมื่อไหร่จะเซ็นค่ะจะไปเรียนคาบอื่น ครูเขาเลยเซ็นให้ เราเลยรีบเดินออกมา ครูเขาดึงแขนเราไว้ แล้วพูดว่ายิ้มบ้างนะเรา ตอนนั้นก็งง คือเราเป็นคนไม่ยิ้มไง เขาบอกเราเสร็จก็ปล่อยเรา ตอนนั้นเขินจนเพื่อนถามว่าเป็นไรหน้าแดง เราเลยบอกป่าว เขินมากพอเลิกเรียนครูเขาเดินมาห้องสมุดเราเป็นบรรณรักษ์ห้อสมุดคอยเช็คนักเรียนตลอดและคอยดูแลการยืมหนังสือ วันครูแกเข้าห้องสมุดเราตกใจมากปกติไม่เคยเห็นเข้าครูแกถามเราว่าบรรณารักษ์อยู่ไหม จะมาขอรายชื่อนักเรียนเราเลยบอกว่าหนูนี้แหละบรรณดารักษ์ หรือเรียกอีกอย่างว่าหนอนหนังสือเคลื่อนทีค่ะ ครูเขาเลยมองหน้าเราแล้วถามเราว่าทำไมไม่กลับบ้านเราเลยบอกว่ายังเช็คหนังสืออยู่ยังไม่กับค่ะ เขามองหน้าเราแล้วยิ้ม แล้วยื่นผ้าเช็ดหน้ามาให้เพราะตรงที่เราอยู่มันร้อนเหงื่อ เลยไหลครูเขายื่นผ้าเข็ดหน้าให้เราเลยถามว่ายื่นให้ทำไมครูเขาบอกเหงื่อไหลเช็ดหน่อยสิ เราเลยรับมาเราเลยบอกเดี่ยวกับไปซักมาคืนนะค่ะ ครูก็พยักหน้า แล้วครูก็ถามเราว่า มีแฟนยัง ตอนนั้นเราตกใจมากเราเลยตอบไปว่า ยังไม่มีค่ะ ครูเขาก็ไปแล้วก็พูดขึ้นว่า แล้วมีคนมาจีบยัง เราบอกว่าไม่มีค่ะ จนกระทั่งวันเกิดเรามีรุ่นพี่คนหนึ่งเอาของขวัญมาให้เราแล้ววันนั้นมีเรียนของครูแกเขาอกว่าเขาเห็นรุ่นพี่ให้ของขวัญเรา ครูถามว่าให้ในโอกาสอะไรเราเลยบอกไปว่า วันเกิดหนูค่ะ ครูเขาเลยถามว่าคนที่ให้รู้จักไหมเราเลยบอกรู้จักค่ะเป็นแค่พี่น้องกันค่ะ ครูเขาบอกอยากได้อะไร เราก็เงียบเราเลยบอกไม่อยากได้อะไร แต่ครูก็ซื้อให้ครูซื้อตุ๊กตาหมีให้เราคือเราบอกเลยตอนนั้นหวั่นไหวมากเขาฝากเพื่อนมาให้พร้อม โนต เขียนว่าขอให้มีความสุขนะตอนนั้นเขินมากเริ่มหวั่นไหวแล้วด้วยเราเริ่มมอง เวลามองหน้าสบตาใจเต้นแรงมาก หลังจากผ่านวันเกิดเราไปแล้วเขาถามว่าชอบ มั้ย ของขวัญเราบอกก็ชอบเราเขินจนน่าแดง อ่ะ ครูถามเป็นอะไรน่าแดงเราเลยบอกป่าว รู้ตัวอีกทีก็ชอบไปแล้วหวั่นไหวไปแล้ว ตอนนี้ ม3แล้วครูเขาก็ย้ายไปแล้วแหละ เพราะเขาเป็นครูฝึกสอน หมดหน้าที่ก็ต้อสอนที่อื่น เรามารู้ตัว อีกทีเราก็ชอบครูเขาแล้ว รู้ว่ามันสายไปแล้ว แต่สิ่งที่เรายังเหมือนเดิม คือความรักที่มีให้เสมอ ป.ล.คิดถึงเสมอ