#หนักใจมากค่ะ ตอนนี้
เรากับเเฟนคบกันมา 4 ปีเเล้วค่ะ ตั้งเเต่คบกันมาก็ไม่เคยมีปัญหาอะไรกัน
จนกระทั่งเเฟนเราจะพาเราไปเปิดตัวกับทางครอบครัวเขาในวันปีใหม่นี้ เรารู้ดีใจมากเลยค่ะที่จะได้ไปพบแม่ยาย เราเตรียมของฝากไปให้ท่านเยอะเลยค่ะ ทั้งข้าวของเครื่องใช้ ขนม ต่างๆนานา
เราเดินทางไปต่างจังหวัด จนถึงบ้านของแฟน ระหว่างทางที่นั่งรถมา เรายิ้มไม่หุบเลยค่ะ ในใจคิดเเต่ว่า ไปถึงเเล้วจะเป็นยังไง เราจะอายไหม แม่เเฟนได้ยินเสียงรถก็รีบออกมาจากบ้านมารับ
เรายกมือขึ้นไหว้ท่าน เหมือนท่านจะไม่เห็นเราค่ะ เราก็คิดในใจว่า ท่านอาจจะคิดถึงลูกท่าน เพราะตั้งเเต่รถเราเข้ามา ท่านก็ตรงดิ่งมาตรงที่ลูกชายทันที เราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
พอทักทายกันเสร็จเเล้ว เราได้ไปขนของที่รถลงมาพร้อมขนมเอามาให้ท่านค่ะ ท่านพูดขึ้นมาว่า"แม่ไม่ได้บอกให้ซื้อมานะจ้ะหนู เก็บไว้กินเองเลยจ้ะ" เรายืนอึ้งสักพัก
ท่านพูดขึ้นมาใหม่ "ถ้าเราไม่อยากกิน ก็เอาไปให้เด็กๆกินดีกว่า"เราก็ทำตามท่านบอกค่ะ
ตกเย็นงานกินเลี้ยง กับทางครอบครัวเเฟนกับเพื่อนเเฟนค่ะ ตามสำนวนที่ว่า อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น เราก็ไม่อยู่นิ่งเลยค่ะ เข้าไปช่วยแม่เเฟนเตรียมจานออกมาวาง เรากำลังหยิบจานขึ้นมา เเล้วบอกว่าให้หนูช่วยนะคะ แม่เเฟนท่านพูดขึ้นมาว่า "ไม่เป็นไร หนูไปนั่งรอกินก่อนก็ได้" เราก็บอกขึ้นมาอีกว่าให้ช่วยนะคะ ท่านก็ไม่สนใจอะไร เราก็หยิบจานขึ้นมาเเล้วถือช่วยไป
งานเลี้ยงเริ่มพ่อเเฟนกลับมาจากที่ทำงาน เข้ามาในบ้าน เรารีบยกมือไหว้ ท่านก็ดูตกใจนิดหนึ่ง เเล้วไปถามแม่แฟนว่า ไอ้อาร์ทพาใครมาบ้าน (อาร์ทชื่อเเฟนเราค่ะ) แม่เเฟนตอบขึ้นมาว่า "เพื่อนมันหน่ะ พามาจากในเมือง" ตอนนั้นเรากำลังจะเดินไปล้างมือ ความรู้สึกตอนนั้น จากที่ยิ้มกลายเป็นเศร้าไปเลยค่ะ ทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้จะวางตัวยังไง
เพราะตั้งเเต่เราลงรถมา เเฟนเราก็ได้เเนะนำเเล้วว่าพาเเฟนมาด้วย เเฟนเราบอกว่า รอพ่อเขามาเเล้วจะพาไปหา พอได้ยินแม่เเฟนพูดยังงั้นเราไม่รู้จะทำยังไงต่อเลยค่ะ
จนกระทั่งเเฟนเราพาเราไปหาพ่อเขา ก็ได้เเนะนำว่า เเฟนผมเองพ่อ พ่อแฟนก็ทำหน้างงๆ ไหนแม่เเกบอกว่า เพื่อนไง เรายิ่งรู้สึกเเย่ลงไปอีก
#ตอนนี้อึกอัดมากค่ะ อยากจะบอกเเฟน เเต่ก็เกรงใจ พยายามใกล้ชิดแม่ของเเฟนเราเเล้วท่านก็ยังเมินเราอยู่ดี ทำยังไงดีคะ ?
แม่เเฟนเหมือนไม่ชอบเรา ทำยังไงดีคะ?
เรากับเเฟนคบกันมา 4 ปีเเล้วค่ะ ตั้งเเต่คบกันมาก็ไม่เคยมีปัญหาอะไรกัน
จนกระทั่งเเฟนเราจะพาเราไปเปิดตัวกับทางครอบครัวเขาในวันปีใหม่นี้ เรารู้ดีใจมากเลยค่ะที่จะได้ไปพบแม่ยาย เราเตรียมของฝากไปให้ท่านเยอะเลยค่ะ ทั้งข้าวของเครื่องใช้ ขนม ต่างๆนานา
เราเดินทางไปต่างจังหวัด จนถึงบ้านของแฟน ระหว่างทางที่นั่งรถมา เรายิ้มไม่หุบเลยค่ะ ในใจคิดเเต่ว่า ไปถึงเเล้วจะเป็นยังไง เราจะอายไหม แม่เเฟนได้ยินเสียงรถก็รีบออกมาจากบ้านมารับ
เรายกมือขึ้นไหว้ท่าน เหมือนท่านจะไม่เห็นเราค่ะ เราก็คิดในใจว่า ท่านอาจจะคิดถึงลูกท่าน เพราะตั้งเเต่รถเราเข้ามา ท่านก็ตรงดิ่งมาตรงที่ลูกชายทันที เราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
พอทักทายกันเสร็จเเล้ว เราได้ไปขนของที่รถลงมาพร้อมขนมเอามาให้ท่านค่ะ ท่านพูดขึ้นมาว่า"แม่ไม่ได้บอกให้ซื้อมานะจ้ะหนู เก็บไว้กินเองเลยจ้ะ" เรายืนอึ้งสักพัก
ท่านพูดขึ้นมาใหม่ "ถ้าเราไม่อยากกิน ก็เอาไปให้เด็กๆกินดีกว่า"เราก็ทำตามท่านบอกค่ะ
ตกเย็นงานกินเลี้ยง กับทางครอบครัวเเฟนกับเพื่อนเเฟนค่ะ ตามสำนวนที่ว่า อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น เราก็ไม่อยู่นิ่งเลยค่ะ เข้าไปช่วยแม่เเฟนเตรียมจานออกมาวาง เรากำลังหยิบจานขึ้นมา เเล้วบอกว่าให้หนูช่วยนะคะ แม่เเฟนท่านพูดขึ้นมาว่า "ไม่เป็นไร หนูไปนั่งรอกินก่อนก็ได้" เราก็บอกขึ้นมาอีกว่าให้ช่วยนะคะ ท่านก็ไม่สนใจอะไร เราก็หยิบจานขึ้นมาเเล้วถือช่วยไป
งานเลี้ยงเริ่มพ่อเเฟนกลับมาจากที่ทำงาน เข้ามาในบ้าน เรารีบยกมือไหว้ ท่านก็ดูตกใจนิดหนึ่ง เเล้วไปถามแม่แฟนว่า ไอ้อาร์ทพาใครมาบ้าน (อาร์ทชื่อเเฟนเราค่ะ) แม่เเฟนตอบขึ้นมาว่า "เพื่อนมันหน่ะ พามาจากในเมือง" ตอนนั้นเรากำลังจะเดินไปล้างมือ ความรู้สึกตอนนั้น จากที่ยิ้มกลายเป็นเศร้าไปเลยค่ะ ทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้จะวางตัวยังไง
เพราะตั้งเเต่เราลงรถมา เเฟนเราก็ได้เเนะนำเเล้วว่าพาเเฟนมาด้วย เเฟนเราบอกว่า รอพ่อเขามาเเล้วจะพาไปหา พอได้ยินแม่เเฟนพูดยังงั้นเราไม่รู้จะทำยังไงต่อเลยค่ะ
จนกระทั่งเเฟนเราพาเราไปหาพ่อเขา ก็ได้เเนะนำว่า เเฟนผมเองพ่อ พ่อแฟนก็ทำหน้างงๆ ไหนแม่เเกบอกว่า เพื่อนไง เรายิ่งรู้สึกเเย่ลงไปอีก
#ตอนนี้อึกอัดมากค่ะ อยากจะบอกเเฟน เเต่ก็เกรงใจ พยายามใกล้ชิดแม่ของเเฟนเราเเล้วท่านก็ยังเมินเราอยู่ดี ทำยังไงดีคะ ?