...............ถวายความอาลัย ( พ่อหลวงของแผ่นดิน )..............
วันสิบสามตุลามาบรรจบ...................ทั้งพิภพ พสุธา แสนกำสรวล
ดั่งฟ้าฟาดลงมาดังคร่ำครวญ .........................ช่างแสนหวนโศกาสุดฤทัย
พระบิดรสยามจากไปแล้ว ........................ดั่งดวงแก้วแสงเทียนดับแขไข
น้ำตาท่วมทั่วราษฏร์สุดอาลัย.............................ภูวนัยพ่อหลวงภูมิพล
เจ็ดสิบปีครองราชย์ทรงงานหนัก.......................มิหยุดพักทรงเสด็จทุกแห่งหน
ต่อให้เหนื่อยทุกข์ยากตรากตรำตน............................มิทรงบ่นพระเสโทหลั่งลงดิน
ทรงก่อตั้งโครงการทุกทั่วทิศ............................ทุกชีวิตผาสุขแสนถวิล
ประชาชนชาวไทยได้อยู่กิน............................ดั่งฝนรินจากฟ้าชโลมใจ
ทรงมิเคยทอดทิ้งประชาราษฎร์..........................ภูวนาททรงเมตตาช่างผ่องใส
ทรงให้การศึกษาประชาชัย................................สร้างวินัยความรู้มุ่งสู่ตน
ทรงแนะนำแนวทางเศรษฐกิจ...............................ใช้ชีวิตพอเพียงแลเห็นผล
สร้างฐานะเป็นอยู่ได้ด้วยตน................................ให้เป็นคนเข้มแข็งสู้ชีวา
ทรงประกาศรวมใจคนในชาติ.................................ทรงประกาศอุปถัมภ์ศาสนา
ทรงเป็นจอมทัพไทยเจ้าพระยา..........................สร้างแสนยานุภาพกองทัพไทย
ทรงเป็นศูนย์รวมใจไทยทั้งชาติ.............................ทุกทั่วราษฎร์น้อมจิตพิศมัย
แลก้มกราบพระบาทด้วยฤทัย..............................นับถือนัยพระบิดรของปวงชน
แม้พระองค์ทรงจากลูกไปแล้ว.............................ดั่งดวงแก้วสลายกลางสายฝน
ลูกขอกราบพระบาทด้วยจิตตน..............................ขอกุศลต่อองค์ภูวนัย
ด้วยกุศลสร้างมาของข้าจิต.................................มอบอุทิศพระองค์ด้วยผ่องใส
ขอเป็นรองพระบาททุกชาติไป...................................เสด็จในสรวงสวรรค์นิจนิรันดร์.
....................................................................................................................................................................................
** ขอน้อมส่งเสด็จพระองค์สู่สวรรคาลัย **
** ข้าพระพุทธเจ้า นายสุทธิเกียรติ วัชรกิตติ และครอบครัว ขอน้อมเกล้าน้อมกระหม่อม สำนึกในพระมหากรุณาธิคุณหาที่สุดมิได้ **
ปล. แต่งไป น้ำตาไหลไป บอกตรงๆ ผมคิดถึงพระองค์ท่าน จริงๆครับ.!!!............T__T........................
แต่งเอง.......'' บทกลอนถวายความอาลัย '' ( พ่อหลวงของแผ่นดิน )
วันสิบสามตุลามาบรรจบ...................ทั้งพิภพ พสุธา แสนกำสรวล
ดั่งฟ้าฟาดลงมาดังคร่ำครวญ .........................ช่างแสนหวนโศกาสุดฤทัย
พระบิดรสยามจากไปแล้ว ........................ดั่งดวงแก้วแสงเทียนดับแขไข
น้ำตาท่วมทั่วราษฏร์สุดอาลัย.............................ภูวนัยพ่อหลวงภูมิพล
เจ็ดสิบปีครองราชย์ทรงงานหนัก.......................มิหยุดพักทรงเสด็จทุกแห่งหน
ต่อให้เหนื่อยทุกข์ยากตรากตรำตน............................มิทรงบ่นพระเสโทหลั่งลงดิน
ทรงก่อตั้งโครงการทุกทั่วทิศ............................ทุกชีวิตผาสุขแสนถวิล
ประชาชนชาวไทยได้อยู่กิน............................ดั่งฝนรินจากฟ้าชโลมใจ
ทรงมิเคยทอดทิ้งประชาราษฎร์..........................ภูวนาททรงเมตตาช่างผ่องใส
ทรงให้การศึกษาประชาชัย................................สร้างวินัยความรู้มุ่งสู่ตน
ทรงแนะนำแนวทางเศรษฐกิจ...............................ใช้ชีวิตพอเพียงแลเห็นผล
สร้างฐานะเป็นอยู่ได้ด้วยตน................................ให้เป็นคนเข้มแข็งสู้ชีวา
ทรงประกาศรวมใจคนในชาติ.................................ทรงประกาศอุปถัมภ์ศาสนา
ทรงเป็นจอมทัพไทยเจ้าพระยา..........................สร้างแสนยานุภาพกองทัพไทย
ทรงเป็นศูนย์รวมใจไทยทั้งชาติ.............................ทุกทั่วราษฎร์น้อมจิตพิศมัย
แลก้มกราบพระบาทด้วยฤทัย..............................นับถือนัยพระบิดรของปวงชน
แม้พระองค์ทรงจากลูกไปแล้ว.............................ดั่งดวงแก้วสลายกลางสายฝน
ลูกขอกราบพระบาทด้วยจิตตน..............................ขอกุศลต่อองค์ภูวนัย
ด้วยกุศลสร้างมาของข้าจิต.................................มอบอุทิศพระองค์ด้วยผ่องใส
ขอเป็นรองพระบาททุกชาติไป...................................เสด็จในสรวงสวรรค์นิจนิรันดร์.
....................................................................................................................................................................................
** ขอน้อมส่งเสด็จพระองค์สู่สวรรคาลัย **
** ข้าพระพุทธเจ้า นายสุทธิเกียรติ วัชรกิตติ และครอบครัว ขอน้อมเกล้าน้อมกระหม่อม สำนึกในพระมหากรุณาธิคุณหาที่สุดมิได้ **
ปล. แต่งไป น้ำตาไหลไป บอกตรงๆ ผมคิดถึงพระองค์ท่าน จริงๆครับ.!!!............T__T........................