#เที่ยวเกาหลีใต้
*แก้ไขเรื่องเว้นบรรทัดเพราะมีหลายคนบ่นว่าอ่านยาก 55 พอดีเพิ่งเคยเขียนลงพันทิปครั้งแรกแบบยาวมากๆ ค่ะ
ขออภัยด้วยค่า บางข้อมเราอาจจะผิดพลาดเองเพราะไม่รู้ มันเป็นการเดินทางไปครั้งแรกด้วย พาสปอร์ตขาวคงโดนแหละ
เราเน้นภาษาวันรุ่นเอาฮาอ่ะ
ตอนแรกเราจะไปคนเดียว เดือนนึง แล้วพอเพื่อนไปเดือนนี้เราเลยย้ายไฟท์บินมา บินกับเพื่อน เผื่อมีคนสงสัยว่าทำไมเรามีกระทู้เก่า
สวัสดี มีเรื่องสดๆ ร้อนๆ จะมาเล่าให้ฟังกัน ไม่ดราม่านะ อาจจะมีคำหยาบบ้างอะไรบ้างเพื่ออรรถรสค่ะ
คือเมื่อวันที่ 19 เราเช็คอินช่วงห้าทุ่มเตรียมขึ้นเครื่องไปเกาหลี โอเค นาทีแรกตูตื่นเต้นเพราะแท็กซี่มันขับเหมือนว่าข้างๆ มีกล้องถ่ยหนังฟาสอยู่ ในใจเอาแต่ถามว่า เห้ย วันนี้ตูจะถึงเกาหลีไหม หรือ รพ. แถวนี้ก่อน? แต่สุดท้ายก็มาถึงสนามบินได้ บอกก่อนว่านี่คือการขึ้นเครื่องบินไปต่างประเทศครั้งแรกของเรา
ครั้งแรกจริงๆ และแล้วเหตุการณ์ที่ทุกๆ คนจะต้องเจอคือการตรวจคนเข้าเมือง หรือ พี่ตมที่เรารักและรักเรานั่นเอง
เรื่องมันมีอยู่ว่า เราก็เดินถือเอกสารครบในมือ พาสปอร์ต เดินต่อแถว // ไอ้ที่บอกว่าเดินไปหาพี่แกแล้ว อันยองฮาเซโยนี่แม่มไม่จริง ตึงเครียดอะไรเบอร์นั้น
เราก็ต่อแถวด้วยการมั่นหน้ามากแบบ ชั้นมาเที่ยว ชั้นมีเงิน(ในกระเป๋า) ชั้นมีเอกสารนะคะ และเมื่อมาถึงเรา เราก็เดินไป พี่ตม แกก็บิดปาก เบี้ยวบางใส่ละถาม 'Why you come alone?' เราก็อธิบายภาษาอังกฤษไปว่า วันนี้ฉันมาคนเดียวก่อน เพื่อนฉันจะมาพรุ่งนี้อีกหกคน นี่เอกสารการจองที่พัก และทริปเที่ยวที่ทำมา บุ๊คกิ้งสารพัดนึก เออนั่นแหละ สุดท้ายพี่แกก็กวักมือเรียก ฮีเฟรนมาลากเราเข้าห้องทันที เราก็แบบ เอาแล้วไงตู ไม่น่ารอด แต่ก็เดินไป ทำท่าทางนิ่งๆ เพราะมาเที่ยวไง จะกลัวอะไรจริงป่ะ? // ไม่จริงเว้ย
ถามอีกครั้งว่าทำไมมาคนเดียว เราก็ตอบเหมือนเดิม ละนางก็ให้เอกสารมากรอก เราแบบ โอเคกรอก ปล. เราต้องขอโทษเจ้ข้างๆ ที่พยายามถามและคุยกับเรา(นางเป็นคนไทยเหมือนกัน) เราก็เลี่ยงๆ จะตอบ เพราะถ้าตอบ ตม จะคิดว่ามาด้วยกันไง เราเลยเลือกที่จะหยิ่ง เจอกันที่ไทยทักได้นะคะ 555 ข้ามเจ้เขาไป เราก็หรอกเอกสาร ภาษาไทยนะ ถามแบบ แต่งงานหรือยัง เอาเงินมาเท่าไหร่ ที่พักอยู่ไหนอะไรงี้ เราก็ติ๊กๆ ตอบๆ ไป
จุดไคลแม็กของเรื่อง โดนลากเข้าห้องเย็นที่เป็นห้องเย็นจริงๆ มันจะมีอีกห้องให้เข้าไปไง เราก็เดินเข้าไป แขกขาว ชะนีไทย อะไรเพียบ เราเดินไปละนั่ง ไม่นานนักก็มี ตม มาเรียกไปคุย จะมีคนแปลให้ เค้าก็ถาม (น้ำเสียงลากยาวแบบนางร้าย) ถามแล้วก็เริ่มตะคอก ถามว่า คุณมาทำอะไรที่เกาหลี เราก็บอกว่ามาเที่ยว นางถามมากับใคร เราบอกว่า มากับเพื่อน เลื่อนไฟท์ผิดเลยมาก่อนเพื่อนวันนึง เดี๋ยวเพื่อนตามมาพรุ่งนี้
ถามต่อว่า เที่ยวที่ไหน เราก็บอกว่า ฮงแด ฮงอิก โซลทาวเวอร์ ไรงี้ นางก็ถามละฮงแดมีอะไร เราตอบ มันก็มีร้านค่าช่วงเย็นๆ ของขาย เสื้อผ้า นู่นนี่นั่น ละก็มี Dance cover อ่ะ นางถาม Dance cover คืออะไร (ในหัวเราตอนนั้น เฮ้ยู ฮัลโหลว ประเทศยูนะเฮ้ย)
แล้วทีนี้ไปมาถามแบบวนไปมา ดราก็ตอบนิ่งๆ เหมือนเดิม สุดท้าย อาชีพอะไร เราบอกว่านักเขียน ฟรีแลนซ์ เรามีเพจชัดเจน เรามีผลงานวางร้านหนังสือชัดเจนนะคะ เอาภาพปลากอบให้ดู ละก็ถามอีกถามแบบเดิมๆ ละขึ้นเสียงใส่ลั่นห้อง ลั่นจริงจังมาก แล้วนางก็บอก คุณไม่พุดภาษาอังกฤษเลย คุณจะมาเที่ยวได้ไง เรานึกในใจ เอ้า ตอนตรวจครั้งแรกเราก็คุยภาษาอังกฤษ ตอบคำถามเราก็อักกฤษ
แต่เอ็งมีล่ามมาแปลไทย ข้าก็พูดไทย ข้าผิดอะไร??? ละเราก็บอกว่า ฉันคุยภาษาอังกฤษได้ นางก็หน้าตึงแล้วรัวอังกฤษสำเนียงเกาหลีมา แบบพูดเร็วแล้วเสียงดังโคตรๆ เราบอกว่า ฉันฟังไม่ทัน ฟังสำเนียงคุณไม่ออก
นางก็พูดซ้ำละเราก็ฟังไม่ออก เอ่อ...สำเนียงยูมันโคตรจะทำลายล้างสมองเลยจริงๆ สุดท้าย ไม่ผ่านจ้าาาา เอาใบมาให้เซ็น เราบอกว่า เฮ้ย เฮ้ เรามาเที่ยวนะ ไม่เซ็น! นางกระแทกมือแล้วกระชากใบกลับแบบประชด ไล่เราเข้าห้องเย็น
เพื่อนชาวมนุษย์ในห้องก็มองมาด้วยความสงสัย เราเริ่มโทรหาเพื่อน(ไม่มีซิม มีแค่พ็อกเก็ตไวไฟที่จองจากไทยไป) โทรหาที่พัก น้ำตาตูไหลละ อะรีหาร่านจริก มาขึ้นเสียงตวาดทำไม สวัสดีนี่นักท่องเที่ยวนะเว้ยยย ทำอย่างกับผู้ร้ายข้ามแดน (แต่ก็เข้าว่าคือหน้าที่) แต่ช่วยพูดดีๆ ไม่ใช่มาประชดตะคอกเสียงดังแบบดังอลังการมาก
มันไม่ใช่พื้นฐานคนเกาหลีที่ชอบพูดเสียงดัง เพราะแรกๆ ก็พูดเสียงธรรมดา เออนั่นแหละ เราก็เข้ามาโทรไปหาเพื่อนร้องไห้ ฟูมฟาย ใครล่ะจะเข้าใจว่าตูโดนอะไรมา เพื่อนก็พยายามโทรหา ปลอบ ถามไถ่ จนอีกรอบที่พักบอกว่าเดี๋ยวพี่คุยให้ คอนเฟิร์มให้ เอาไปยื่น อ้าวเฮ้ย ไม่มีเหมือนที่คุยกันไว้นี่หว่า
นางไม่ยอมคุยกับที่พัก เราแบบ เอ้าชริบหายแล้วไง รอบสอง พนักงานชายเอากระเป๋ามาให้เรา เราแบบหน้าเสียละ อีกรอบพนักงานชะนีเดินเข้ามาดึงสติ๊กเกอร์ของกระเป๋าเรา(ที่ตอนเช็คอินเค้าพันมาให้อ่ะ) ไป
เราก็โทรหาที่พัก บ่นๆๆ รอบสามนางเรียกไปคุยอีก ถามเอาเงินมาเท่าไหร่เราบอกว่าล้านกว่าวอน นางบอกเอามา เอาไปให้ นางก็นับๆๆ เราแบบ เออนับไปเลย เอาเลยยยย เอาที่ยูสบายใจ
ไม่ผ่านอีก ให้เรากลับไปนั่งรอ เราก็รอละเริ่มหงุดหงิด ละโมโหที่แบบ เห้ย ตูมาเที่ยว เอ็งจะมาตะคอก มาประชด มาด่าภาษาเกาหลีไม่ได้ (ถึงฟังภาษาปกติไม่ออก ก็ฟังคำด่าออกบ้าง 55555) นั่นแหละ รอบสุดท้ายถ้าเอ็งเรียกข้าไปคุยอีก รับรองคราวนี้ระเบิดพลังอุลตร้าไวโอเล็ตแน่ๆ ล่ะมะรึงเอ้ยยยย // ตัดภาพมารอบสี่
เรียกไปคุย เราบอกเลยว่า เรามาเที่ยว เราเสียเงินกับประเทศคุณเยอะมาก (ไหนจะเปย์บั้มอปป้าหน้าหล่อทั้งหลาย ไหนจะซื้อซีรีย์ ไหนจะพรีเครื่องสำอาง ซึ่งอันนั้นไม่เกี่ยว555) ที่จะสื่อก็คือ เราเสียเงินค่าตั๋วมาแพง
เรานั่งเครื่องมาเมื่อยตูด 5 ชม. เราเตรียมเงินมาเพื่อท่องเที่ยว ทำไมคุณทำกับเราแบบนี้ล่ะ เรามีเอกสารให้คุณดูชัดเจนนะ เรามีที่พักคอนเฟิร์ม พอโทรอีก คุณก็ตัดสายของเรา เรามีอาชีพที่เมืองไทยชัดเจน
ช่วยเช้คให้ดีก่อนได้มั้ย รู้ว่าเป็นหน้าที่ที่คุณทำแต่คุณควรพูดกับเราดีๆ นะคะ ไม่ใช่มตวาดใส่เรา เราเป็นนักท่องเที่ยวไม่ได้มาหางานทำ ดูสภาพดิ หางานทำเหรอ (ภาษาอังกฤษ) พ่นไปด้วยความโมโห และมีอะไรมากกว่านี้แต่โมโหจัดพ่นไปแบบลืมตัวมานั่งนึกอีกทีก็นึกออกแค่นี้จริงๆ ถ้าใครเคยโมโหหน้ามืดจัดๆ จะเป้นแบบนี้แหละ เออจนนางบอก ใจเย็นๆ อย่าโกรธ อย่าโมโห แค่ตอบคำถามเรา
เราก็บอกว่า ตอบแล้วไง คุณไม่ฟังเราเลย คุณถามมาซ้ำๆ เราก็ตอบ เราพยายามอธิบายคุณไม่ฟัง ยื่นบุ๊คกิ้งให้ไม่ดู อะไรก็ไม่เอาเลยจะให้เราเซ็นกลับ คือไร เราเสียเงินมาเยอะมากนะ บลาๆๆ แบบ เราก็ลั่นห้องเหมือนกัน (กราบขอโทษ ตม. เกาหลีมา ณ จุดๆ นี้ด้วย เจ้ทนไม่ไหว อย่ามาตะคอกเจ้ก่อนสิ 5555) เราก็พล่ามร้อยพันแปดไป
ด้วยภาษาอังกฤษและไทย แต่ภาษาอังกฤษล้วนมากว่าเพราะโดนด่าว่าไม่พูด พูดไม่เป็น ตอนนั้นยังนึกไม่ออก ว่าตูไปเอาความรู้ประโยคพวกนี้มาจากไหน พอโมโหด่าไฟแลบอิ้งล้วนแกรมม่าถูกต้องมาก 555 ยังตลกตัวเองไม่หาย ถ้าปกติเก่งขนาดนี้เปิดคอร์สสอนภาษาเกาเลยเถอะ สุดท้ายนางขอดูบุ๊คกิ้งไปกลับเราส่งให้ด้วยความโปร่งใส นางก็เอาไปถ่ายเอกสาร เอาทุกอย่างของเราไปถ่ายเอกสารจึ๊กๆ เราโอเค เรามาเที่ยว
/ถึงจะมีเจตนาส่งอปป้าร่วมด้วยแต่ฉันไม่ได้จะมาฉุดเขา แต่ถ้าเขาเต็มใจมากับฉัน ฉันก็โอเค อะไรแบบนี้ 5555 นางเอกใบ ตม มาให้กรอกอีกรอบ
ตอนนั้นหน้าเราตึงมาก ตึงแบบไม่ต้องใช้โบท็อก ร้อยไหมอะไรเลย มันโกรธ ไฟมันร้อน 555 กรอกเสร็จนางก็เอาไป ละให้เราสแกนนิ้วมือ ถ่ายภาพมองกล้อง แชะ ภาพโชว์ หาร่ารากกกกกกก นี่หน้าหรือหนังปลาเขียด ร้องไห้จมูกแดง ปากแดง หน้าโทรมไปหมด แถมหน้ายังเหมือนกำลังจะไปฆ่าคนเลย
สุดท้ายนางลุกขึ้นละชี้ไปที่ห้องเย็นพูดว่า แบ็คๆๆ เราก็ไปเอากระเป๋า เดินตามไป นางบอก 'โชคดี' ก็เรา What?? นางหน้าเสียไป ละก็พูดว่า โชคดีอีกรอบ เปิดประตูด้านข้างให้เราเข้าเกาหลีไปอย่างสวัสดิภาพ (อ้อเหรออ ให้ฉันไปนั่งติดเกือบ ห้าชั่วโมงเนี่ยนะ) พอออกมา ด่าแบบลืมโลก คือลืมไปเลยว่าต้องทำไรบ้าง ต้องไปนั่งสงบสติแล้วโทรหาเพื่อน
เอาล่ะ เราจะมาบอกปัญหาว่าทำไมเข้ายาก
1 คนไทยแอบไปทำงานกันเยอะ (งานที่รู้ๆ กันที่ชะนีไทยชอบไปทำ เราไม่ได้เหมารวมแต่ส่วนมากนะคะ งานธรรมดาก็ไม่ควรแอบไปทำอ่ะ) มันทำให้คนที่อยากไปเที่ยวคนเดียวเค้าเดือดร้อนกัน // อันนี้เราโมโหมากคือแบบ
คนจะมาเที่ยวดันโดนส่งกลับเพราะคนไทยบางส่วนแอบมาทำงาน ละคนที่โดนกักตัวส่วนมากเลยคือคนไทย ชะนีไทยนะคะตัวเองง เค้าเดือดร้อนกันนะคะ แต่เราก็ไม่รู้ว่าในนั้นจะมีคนแอบไปทำงานไหม ดูไม่ออก ไม่ดราม่านะคะมันคือเรื่องจริงที่ต้องยอมรับ
2 ตม. เค้าทำหน้าที่ของเค้า + นิสัยนางจะกวนบาทาอยู่แล้วในตัว เค้าพูดจาไม่ดีกับเรามากๆ เราไม่เคยสติแตกขนาดนี้มาก่อน 555555555
3 ชะนีไทยไม่ควรมาเที่ยวคนเดียวนะคะ โดนแน่ๆ ขนาดเราบอกว่าเพื่อนมา นางยังกักเลย เพราะโดนเบ่งเล็งมากๆ วนกลับไปอ่านข้อ1ว่าเพราะอะไร
4 ไม่ได้แนะนำให้ทำตามเรา เพราะมันไม่ดี ถ้าโชคไม่ดีอาจจะโดนอะไรก็ไม่รู้ 5555
5 อย่าเลยนะ 'แอบหนี' มาทำงาน เพราะมันทำให้คนที่เค้าเตรียมตัว เตรียมเงินเพื่อมาเที่ยวจริงๆ โดนส่งกลับ อย่างเรา เราเตรียมตัวมาครึ่งปีเพื่อมาเที่ยว แต่จะโดนส่งกลับ
6 การแต่งตัว ภาษา และอาชีพที่ไทยสำคัญมากค่ะ เราอาจจะเพราะทำงานฟรีแลนซ์เป็นนักเขียนด้วยแต่โชคดีที่มีผลงานออกมาให้เห็นด้วย เงินเตรียมมาเที่ยวต้องมีมาบ้าง มาเป็นกลุ่มกันดีกว่า เพราะยังไงเราก็แก้ไขอะไรไม่ได้แล้วเรื่องการหนีมาทำงาน เราโดนมองว่าแย่ไปแล้วเพราะคนบางกลุ่มที่เราเรียกเลยว่า เห็นแก่ตัว ถึงคุณต้องทำงานหาเงิน แต่การแอบทำ หรือการหนีมาทำมันผิด ผิดในหลายๆ ทางและทางกฏหมาย ถ้ามาแบบถูกกฏหมายก็ไม่มีใครว่าอะไรหรอกค่ะ จริงๆ นะ
เราไม่ได้เกลียดประเทศเกาหลีหรือตม.เกาหลี เราแค่ไม่พอใจที่มาตะคอก มาเหวี่ยง มาทำนิสัยไม่ดีกับเรา เราก็คนเหมือนกันค่ะ ควรให้เกียรติเรานิดนึง อย่างน้อยๆ ก็นึกว่าเราเป้นนักท่องเที่ยวไม่ใช่ผู้ร้ายข้ามแดน ถึงหน้าเราจะเหมือนโจรป่าก็เถอะ
ไม่ได้อคติกับคนเกาหลี คนที่นี่น่ารักมากกก มีน้ำใจ ใจดีค่ะ แต่มันก็แล้วแต่คนเจออ่ะ แต่ที่เราเจอ เราว่าคนที่นี่โอเค บ้านเมืองสวยดี ผู้ชายน่ากิน (อันนั้นหลุดประเด็น 5555) เรามาหาอินสปายเรชั่นในการทำงาน มาส่องผู้ชาย และเป็นคนที่ชอบทานอาหารเกาหลีอยู่แล้ว โดยรวมประเทศนี้ดีงาม ให้ 8/10 (หักสองคะแนนตรง ตม.)
ขอบคุณที่อ่านจนจบ เรามาเที่ยว 6 วันค่ะ
ส่วนมากก็อ่านแต่พันทิป แต่วันนี้ขอมาเขียนเพราะเพื่อนบอกว่า มะรึงมาเขียนเหอะ มันแซ่บมาก มะรึงไปพ่นใส่ ตม. จนผ่านมาได้ทั้งที่โดนพิจว่าให้กลับแน่ๆ เลย 55555555
ปล. มีคำผิด คำตกบ้างขออภัยด้วย อากาศที่นี่มันเย็นจนมือหงิก 55 อุส่าห์เอาคอมพ์มาปั่นงานด้วย โถ่ว
ปล.2 คุยกับเพื่อนคลาดเคลื่อน เพื่อนบอกไป 20 เราไปเลื่อนไป 20 เช็คอิน 19 ถึง 20 แต่เพื่อนมันเช็คอิน 20 เครื่องออก 21 ค่ะ
มันบอกเราผิด เราเลื่อนผิด เลยมาคนเดียวก่อนไง เผื่อใครสงสัย
ขอโทษที่พิมพ์ให้อ่านยากค่ะ
เมื่อโดน ตม เกาหลีพิจารณาส่งตัวกลับ #แต่สุดท้ายก็ผ่านไปแบบไม่งงเท่าไหร่
*แก้ไขเรื่องเว้นบรรทัดเพราะมีหลายคนบ่นว่าอ่านยาก 55 พอดีเพิ่งเคยเขียนลงพันทิปครั้งแรกแบบยาวมากๆ ค่ะ
ขออภัยด้วยค่า บางข้อมเราอาจจะผิดพลาดเองเพราะไม่รู้ มันเป็นการเดินทางไปครั้งแรกด้วย พาสปอร์ตขาวคงโดนแหละ
เราเน้นภาษาวันรุ่นเอาฮาอ่ะ
ตอนแรกเราจะไปคนเดียว เดือนนึง แล้วพอเพื่อนไปเดือนนี้เราเลยย้ายไฟท์บินมา บินกับเพื่อน เผื่อมีคนสงสัยว่าทำไมเรามีกระทู้เก่า
สวัสดี มีเรื่องสดๆ ร้อนๆ จะมาเล่าให้ฟังกัน ไม่ดราม่านะ อาจจะมีคำหยาบบ้างอะไรบ้างเพื่ออรรถรสค่ะ
คือเมื่อวันที่ 19 เราเช็คอินช่วงห้าทุ่มเตรียมขึ้นเครื่องไปเกาหลี โอเค นาทีแรกตูตื่นเต้นเพราะแท็กซี่มันขับเหมือนว่าข้างๆ มีกล้องถ่ยหนังฟาสอยู่ ในใจเอาแต่ถามว่า เห้ย วันนี้ตูจะถึงเกาหลีไหม หรือ รพ. แถวนี้ก่อน? แต่สุดท้ายก็มาถึงสนามบินได้ บอกก่อนว่านี่คือการขึ้นเครื่องบินไปต่างประเทศครั้งแรกของเรา
ครั้งแรกจริงๆ และแล้วเหตุการณ์ที่ทุกๆ คนจะต้องเจอคือการตรวจคนเข้าเมือง หรือ พี่ตมที่เรารักและรักเรานั่นเอง
เรื่องมันมีอยู่ว่า เราก็เดินถือเอกสารครบในมือ พาสปอร์ต เดินต่อแถว // ไอ้ที่บอกว่าเดินไปหาพี่แกแล้ว อันยองฮาเซโยนี่แม่มไม่จริง ตึงเครียดอะไรเบอร์นั้น
เราก็ต่อแถวด้วยการมั่นหน้ามากแบบ ชั้นมาเที่ยว ชั้นมีเงิน(ในกระเป๋า) ชั้นมีเอกสารนะคะ และเมื่อมาถึงเรา เราก็เดินไป พี่ตม แกก็บิดปาก เบี้ยวบางใส่ละถาม 'Why you come alone?' เราก็อธิบายภาษาอังกฤษไปว่า วันนี้ฉันมาคนเดียวก่อน เพื่อนฉันจะมาพรุ่งนี้อีกหกคน นี่เอกสารการจองที่พัก และทริปเที่ยวที่ทำมา บุ๊คกิ้งสารพัดนึก เออนั่นแหละ สุดท้ายพี่แกก็กวักมือเรียก ฮีเฟรนมาลากเราเข้าห้องทันที เราก็แบบ เอาแล้วไงตู ไม่น่ารอด แต่ก็เดินไป ทำท่าทางนิ่งๆ เพราะมาเที่ยวไง จะกลัวอะไรจริงป่ะ? // ไม่จริงเว้ย
ถามอีกครั้งว่าทำไมมาคนเดียว เราก็ตอบเหมือนเดิม ละนางก็ให้เอกสารมากรอก เราแบบ โอเคกรอก ปล. เราต้องขอโทษเจ้ข้างๆ ที่พยายามถามและคุยกับเรา(นางเป็นคนไทยเหมือนกัน) เราก็เลี่ยงๆ จะตอบ เพราะถ้าตอบ ตม จะคิดว่ามาด้วยกันไง เราเลยเลือกที่จะหยิ่ง เจอกันที่ไทยทักได้นะคะ 555 ข้ามเจ้เขาไป เราก็หรอกเอกสาร ภาษาไทยนะ ถามแบบ แต่งงานหรือยัง เอาเงินมาเท่าไหร่ ที่พักอยู่ไหนอะไรงี้ เราก็ติ๊กๆ ตอบๆ ไป
จุดไคลแม็กของเรื่อง โดนลากเข้าห้องเย็นที่เป็นห้องเย็นจริงๆ มันจะมีอีกห้องให้เข้าไปไง เราก็เดินเข้าไป แขกขาว ชะนีไทย อะไรเพียบ เราเดินไปละนั่ง ไม่นานนักก็มี ตม มาเรียกไปคุย จะมีคนแปลให้ เค้าก็ถาม (น้ำเสียงลากยาวแบบนางร้าย) ถามแล้วก็เริ่มตะคอก ถามว่า คุณมาทำอะไรที่เกาหลี เราก็บอกว่ามาเที่ยว นางถามมากับใคร เราบอกว่า มากับเพื่อน เลื่อนไฟท์ผิดเลยมาก่อนเพื่อนวันนึง เดี๋ยวเพื่อนตามมาพรุ่งนี้
ถามต่อว่า เที่ยวที่ไหน เราก็บอกว่า ฮงแด ฮงอิก โซลทาวเวอร์ ไรงี้ นางก็ถามละฮงแดมีอะไร เราตอบ มันก็มีร้านค่าช่วงเย็นๆ ของขาย เสื้อผ้า นู่นนี่นั่น ละก็มี Dance cover อ่ะ นางถาม Dance cover คืออะไร (ในหัวเราตอนนั้น เฮ้ยู ฮัลโหลว ประเทศยูนะเฮ้ย)
แล้วทีนี้ไปมาถามแบบวนไปมา ดราก็ตอบนิ่งๆ เหมือนเดิม สุดท้าย อาชีพอะไร เราบอกว่านักเขียน ฟรีแลนซ์ เรามีเพจชัดเจน เรามีผลงานวางร้านหนังสือชัดเจนนะคะ เอาภาพปลากอบให้ดู ละก็ถามอีกถามแบบเดิมๆ ละขึ้นเสียงใส่ลั่นห้อง ลั่นจริงจังมาก แล้วนางก็บอก คุณไม่พุดภาษาอังกฤษเลย คุณจะมาเที่ยวได้ไง เรานึกในใจ เอ้า ตอนตรวจครั้งแรกเราก็คุยภาษาอังกฤษ ตอบคำถามเราก็อักกฤษ
แต่เอ็งมีล่ามมาแปลไทย ข้าก็พูดไทย ข้าผิดอะไร??? ละเราก็บอกว่า ฉันคุยภาษาอังกฤษได้ นางก็หน้าตึงแล้วรัวอังกฤษสำเนียงเกาหลีมา แบบพูดเร็วแล้วเสียงดังโคตรๆ เราบอกว่า ฉันฟังไม่ทัน ฟังสำเนียงคุณไม่ออก
นางก็พูดซ้ำละเราก็ฟังไม่ออก เอ่อ...สำเนียงยูมันโคตรจะทำลายล้างสมองเลยจริงๆ สุดท้าย ไม่ผ่านจ้าาาา เอาใบมาให้เซ็น เราบอกว่า เฮ้ย เฮ้ เรามาเที่ยวนะ ไม่เซ็น! นางกระแทกมือแล้วกระชากใบกลับแบบประชด ไล่เราเข้าห้องเย็น
เพื่อนชาวมนุษย์ในห้องก็มองมาด้วยความสงสัย เราเริ่มโทรหาเพื่อน(ไม่มีซิม มีแค่พ็อกเก็ตไวไฟที่จองจากไทยไป) โทรหาที่พัก น้ำตาตูไหลละ อะรีหาร่านจริก มาขึ้นเสียงตวาดทำไม สวัสดีนี่นักท่องเที่ยวนะเว้ยยย ทำอย่างกับผู้ร้ายข้ามแดน (แต่ก็เข้าว่าคือหน้าที่) แต่ช่วยพูดดีๆ ไม่ใช่มาประชดตะคอกเสียงดังแบบดังอลังการมาก
มันไม่ใช่พื้นฐานคนเกาหลีที่ชอบพูดเสียงดัง เพราะแรกๆ ก็พูดเสียงธรรมดา เออนั่นแหละ เราก็เข้ามาโทรไปหาเพื่อนร้องไห้ ฟูมฟาย ใครล่ะจะเข้าใจว่าตูโดนอะไรมา เพื่อนก็พยายามโทรหา ปลอบ ถามไถ่ จนอีกรอบที่พักบอกว่าเดี๋ยวพี่คุยให้ คอนเฟิร์มให้ เอาไปยื่น อ้าวเฮ้ย ไม่มีเหมือนที่คุยกันไว้นี่หว่า
นางไม่ยอมคุยกับที่พัก เราแบบ เอ้าชริบหายแล้วไง รอบสอง พนักงานชายเอากระเป๋ามาให้เรา เราแบบหน้าเสียละ อีกรอบพนักงานชะนีเดินเข้ามาดึงสติ๊กเกอร์ของกระเป๋าเรา(ที่ตอนเช็คอินเค้าพันมาให้อ่ะ) ไป
เราก็โทรหาที่พัก บ่นๆๆ รอบสามนางเรียกไปคุยอีก ถามเอาเงินมาเท่าไหร่เราบอกว่าล้านกว่าวอน นางบอกเอามา เอาไปให้ นางก็นับๆๆ เราแบบ เออนับไปเลย เอาเลยยยย เอาที่ยูสบายใจ
ไม่ผ่านอีก ให้เรากลับไปนั่งรอ เราก็รอละเริ่มหงุดหงิด ละโมโหที่แบบ เห้ย ตูมาเที่ยว เอ็งจะมาตะคอก มาประชด มาด่าภาษาเกาหลีไม่ได้ (ถึงฟังภาษาปกติไม่ออก ก็ฟังคำด่าออกบ้าง 55555) นั่นแหละ รอบสุดท้ายถ้าเอ็งเรียกข้าไปคุยอีก รับรองคราวนี้ระเบิดพลังอุลตร้าไวโอเล็ตแน่ๆ ล่ะมะรึงเอ้ยยยย // ตัดภาพมารอบสี่
เรียกไปคุย เราบอกเลยว่า เรามาเที่ยว เราเสียเงินกับประเทศคุณเยอะมาก (ไหนจะเปย์บั้มอปป้าหน้าหล่อทั้งหลาย ไหนจะซื้อซีรีย์ ไหนจะพรีเครื่องสำอาง ซึ่งอันนั้นไม่เกี่ยว555) ที่จะสื่อก็คือ เราเสียเงินค่าตั๋วมาแพง
เรานั่งเครื่องมาเมื่อยตูด 5 ชม. เราเตรียมเงินมาเพื่อท่องเที่ยว ทำไมคุณทำกับเราแบบนี้ล่ะ เรามีเอกสารให้คุณดูชัดเจนนะ เรามีที่พักคอนเฟิร์ม พอโทรอีก คุณก็ตัดสายของเรา เรามีอาชีพที่เมืองไทยชัดเจน
ช่วยเช้คให้ดีก่อนได้มั้ย รู้ว่าเป็นหน้าที่ที่คุณทำแต่คุณควรพูดกับเราดีๆ นะคะ ไม่ใช่มตวาดใส่เรา เราเป็นนักท่องเที่ยวไม่ได้มาหางานทำ ดูสภาพดิ หางานทำเหรอ (ภาษาอังกฤษ) พ่นไปด้วยความโมโห และมีอะไรมากกว่านี้แต่โมโหจัดพ่นไปแบบลืมตัวมานั่งนึกอีกทีก็นึกออกแค่นี้จริงๆ ถ้าใครเคยโมโหหน้ามืดจัดๆ จะเป้นแบบนี้แหละ เออจนนางบอก ใจเย็นๆ อย่าโกรธ อย่าโมโห แค่ตอบคำถามเรา
เราก็บอกว่า ตอบแล้วไง คุณไม่ฟังเราเลย คุณถามมาซ้ำๆ เราก็ตอบ เราพยายามอธิบายคุณไม่ฟัง ยื่นบุ๊คกิ้งให้ไม่ดู อะไรก็ไม่เอาเลยจะให้เราเซ็นกลับ คือไร เราเสียเงินมาเยอะมากนะ บลาๆๆ แบบ เราก็ลั่นห้องเหมือนกัน (กราบขอโทษ ตม. เกาหลีมา ณ จุดๆ นี้ด้วย เจ้ทนไม่ไหว อย่ามาตะคอกเจ้ก่อนสิ 5555) เราก็พล่ามร้อยพันแปดไป
ด้วยภาษาอังกฤษและไทย แต่ภาษาอังกฤษล้วนมากว่าเพราะโดนด่าว่าไม่พูด พูดไม่เป็น ตอนนั้นยังนึกไม่ออก ว่าตูไปเอาความรู้ประโยคพวกนี้มาจากไหน พอโมโหด่าไฟแลบอิ้งล้วนแกรมม่าถูกต้องมาก 555 ยังตลกตัวเองไม่หาย ถ้าปกติเก่งขนาดนี้เปิดคอร์สสอนภาษาเกาเลยเถอะ สุดท้ายนางขอดูบุ๊คกิ้งไปกลับเราส่งให้ด้วยความโปร่งใส นางก็เอาไปถ่ายเอกสาร เอาทุกอย่างของเราไปถ่ายเอกสารจึ๊กๆ เราโอเค เรามาเที่ยว
/ถึงจะมีเจตนาส่งอปป้าร่วมด้วยแต่ฉันไม่ได้จะมาฉุดเขา แต่ถ้าเขาเต็มใจมากับฉัน ฉันก็โอเค อะไรแบบนี้ 5555 นางเอกใบ ตม มาให้กรอกอีกรอบ
ตอนนั้นหน้าเราตึงมาก ตึงแบบไม่ต้องใช้โบท็อก ร้อยไหมอะไรเลย มันโกรธ ไฟมันร้อน 555 กรอกเสร็จนางก็เอาไป ละให้เราสแกนนิ้วมือ ถ่ายภาพมองกล้อง แชะ ภาพโชว์ หาร่ารากกกกกกก นี่หน้าหรือหนังปลาเขียด ร้องไห้จมูกแดง ปากแดง หน้าโทรมไปหมด แถมหน้ายังเหมือนกำลังจะไปฆ่าคนเลย
สุดท้ายนางลุกขึ้นละชี้ไปที่ห้องเย็นพูดว่า แบ็คๆๆ เราก็ไปเอากระเป๋า เดินตามไป นางบอก 'โชคดี' ก็เรา What?? นางหน้าเสียไป ละก็พูดว่า โชคดีอีกรอบ เปิดประตูด้านข้างให้เราเข้าเกาหลีไปอย่างสวัสดิภาพ (อ้อเหรออ ให้ฉันไปนั่งติดเกือบ ห้าชั่วโมงเนี่ยนะ) พอออกมา ด่าแบบลืมโลก คือลืมไปเลยว่าต้องทำไรบ้าง ต้องไปนั่งสงบสติแล้วโทรหาเพื่อน
เอาล่ะ เราจะมาบอกปัญหาว่าทำไมเข้ายาก
1 คนไทยแอบไปทำงานกันเยอะ (งานที่รู้ๆ กันที่ชะนีไทยชอบไปทำ เราไม่ได้เหมารวมแต่ส่วนมากนะคะ งานธรรมดาก็ไม่ควรแอบไปทำอ่ะ) มันทำให้คนที่อยากไปเที่ยวคนเดียวเค้าเดือดร้อนกัน // อันนี้เราโมโหมากคือแบบ
คนจะมาเที่ยวดันโดนส่งกลับเพราะคนไทยบางส่วนแอบมาทำงาน ละคนที่โดนกักตัวส่วนมากเลยคือคนไทย ชะนีไทยนะคะตัวเองง เค้าเดือดร้อนกันนะคะ แต่เราก็ไม่รู้ว่าในนั้นจะมีคนแอบไปทำงานไหม ดูไม่ออก ไม่ดราม่านะคะมันคือเรื่องจริงที่ต้องยอมรับ
2 ตม. เค้าทำหน้าที่ของเค้า + นิสัยนางจะกวนบาทาอยู่แล้วในตัว เค้าพูดจาไม่ดีกับเรามากๆ เราไม่เคยสติแตกขนาดนี้มาก่อน 555555555
3 ชะนีไทยไม่ควรมาเที่ยวคนเดียวนะคะ โดนแน่ๆ ขนาดเราบอกว่าเพื่อนมา นางยังกักเลย เพราะโดนเบ่งเล็งมากๆ วนกลับไปอ่านข้อ1ว่าเพราะอะไร
4 ไม่ได้แนะนำให้ทำตามเรา เพราะมันไม่ดี ถ้าโชคไม่ดีอาจจะโดนอะไรก็ไม่รู้ 5555
5 อย่าเลยนะ 'แอบหนี' มาทำงาน เพราะมันทำให้คนที่เค้าเตรียมตัว เตรียมเงินเพื่อมาเที่ยวจริงๆ โดนส่งกลับ อย่างเรา เราเตรียมตัวมาครึ่งปีเพื่อมาเที่ยว แต่จะโดนส่งกลับ
6 การแต่งตัว ภาษา และอาชีพที่ไทยสำคัญมากค่ะ เราอาจจะเพราะทำงานฟรีแลนซ์เป็นนักเขียนด้วยแต่โชคดีที่มีผลงานออกมาให้เห็นด้วย เงินเตรียมมาเที่ยวต้องมีมาบ้าง มาเป็นกลุ่มกันดีกว่า เพราะยังไงเราก็แก้ไขอะไรไม่ได้แล้วเรื่องการหนีมาทำงาน เราโดนมองว่าแย่ไปแล้วเพราะคนบางกลุ่มที่เราเรียกเลยว่า เห็นแก่ตัว ถึงคุณต้องทำงานหาเงิน แต่การแอบทำ หรือการหนีมาทำมันผิด ผิดในหลายๆ ทางและทางกฏหมาย ถ้ามาแบบถูกกฏหมายก็ไม่มีใครว่าอะไรหรอกค่ะ จริงๆ นะ
เราไม่ได้เกลียดประเทศเกาหลีหรือตม.เกาหลี เราแค่ไม่พอใจที่มาตะคอก มาเหวี่ยง มาทำนิสัยไม่ดีกับเรา เราก็คนเหมือนกันค่ะ ควรให้เกียรติเรานิดนึง อย่างน้อยๆ ก็นึกว่าเราเป้นนักท่องเที่ยวไม่ใช่ผู้ร้ายข้ามแดน ถึงหน้าเราจะเหมือนโจรป่าก็เถอะ
ไม่ได้อคติกับคนเกาหลี คนที่นี่น่ารักมากกก มีน้ำใจ ใจดีค่ะ แต่มันก็แล้วแต่คนเจออ่ะ แต่ที่เราเจอ เราว่าคนที่นี่โอเค บ้านเมืองสวยดี ผู้ชายน่ากิน (อันนั้นหลุดประเด็น 5555) เรามาหาอินสปายเรชั่นในการทำงาน มาส่องผู้ชาย และเป็นคนที่ชอบทานอาหารเกาหลีอยู่แล้ว โดยรวมประเทศนี้ดีงาม ให้ 8/10 (หักสองคะแนนตรง ตม.)
ขอบคุณที่อ่านจนจบ เรามาเที่ยว 6 วันค่ะ
ส่วนมากก็อ่านแต่พันทิป แต่วันนี้ขอมาเขียนเพราะเพื่อนบอกว่า มะรึงมาเขียนเหอะ มันแซ่บมาก มะรึงไปพ่นใส่ ตม. จนผ่านมาได้ทั้งที่โดนพิจว่าให้กลับแน่ๆ เลย 55555555
ปล. มีคำผิด คำตกบ้างขออภัยด้วย อากาศที่นี่มันเย็นจนมือหงิก 55 อุส่าห์เอาคอมพ์มาปั่นงานด้วย โถ่ว
ปล.2 คุยกับเพื่อนคลาดเคลื่อน เพื่อนบอกไป 20 เราไปเลื่อนไป 20 เช็คอิน 19 ถึง 20 แต่เพื่อนมันเช็คอิน 20 เครื่องออก 21 ค่ะ
มันบอกเราผิด เราเลื่อนผิด เลยมาคนเดียวก่อนไง เผื่อใครสงสัย
ขอโทษที่พิมพ์ให้อ่านยากค่ะ