ตั้งแต่เลิกกับแฟนคนที่2ได้4ปี ยังไม่มีใครที่เรียกว่าแฟนได้เลย
ที่ผ่านมาคนเข้ามาในชีวิตเยอะมาก เสียน้ำตา ผิดหวัง
กับเรื่องความรักก็ไม่น้อย แต่ก็ยังไม่เจอใครที่รักเราจริงๆสักที
ที่ผ่านมามีแต่เข้ามาแล้วก็หายไป คุยกันได้แค่3-4อาทิตย์ก็หายไป
ไม่ก็มาหลอกมาให้ความหวัง เคยคุยนานมากสุดคือ6เดือน
แต่เค้าก็ไม่ขอเปนแฟน เปนแค่คนคุย กินข้าว ดูหนัง แล้วก็มีเหตุ
ให้ต้องจากกัน โสดมานานมาก จนลืมไปแล้วว่าถ้ามีแฟนจะต้องคุยอะไรกันบ้าง
ทำอะไรกันบ้าง ไม่ใช่ว่ไขว่คว้าอยากจะมีแฟนมากเกินไปนะคะ
แต่เพื่อนในกลุ่ม มีแฟนกันหมดแล้ว เวลาที่เราอยากจะไปกินข้าว
ดูหนัง เราก็ต้องไปคนเดียว อยากมีโมเม้นแบบมีคนเปนห่วงบ้าง
ไปกินข้าวดูหนังด้วยบ้าง ยิ่งเที่ยวต่างจังหวัดนี่ไม่เคยมีโอกาสได้ไปเลย
เพราะเพื่อนส่วนมากก็ติดแฟน ไปกับแฟน ล่าสุดปีใหม่ เค้าท์ดาวก็นอนอยุ่ห้องคนเดียว
ไม่ได้ไปเที่ยวใหนเลย จนวันที่1เลยตีดสินใจบินไปเที่ยวเชียงใหม่คนเดียว
แล้วนัดเจอเพื่อนที่เชียงใหม่ คือทุกวันมันเหงามาก วันวาเลนท์ไทน์ก็ต้องอยุ่คนเดียว
วันสำคัญๆ จะไม่มีตัวตนเลย สงสัยชาตินี้คงเป็นโสดขึ้คานแน่เลย
หน้าตาเราก็ไม่ได้ขี้เหร่นะ ก็พอดูดีในระดับนึง นิสัยเวลามีแฟนก็จะตามใจแฟน
มีงอแง งอลบ้าบบางครั้ง แต่ก็เปนคนมีเหตผลนะ ใจกว้าง ไม่จู้จี้ ไม่จุกจิก
ไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัว คือโทสับแฟนจะไม่เช็คเลย นอกจากเค้าจะให้เราดู
แต่เราเป็นชอบให้โอกาส ถ้าจับได้ว่ามีคนอื่น เราจะให้โอกาส แต่โอกาสจะไม่เกิน4ครั้งแน่
ถ้าบอกวาาไม่เอาก็คือไม่เอา เป็นคนเด็ดขาดกับคำพูดตัวเอง ที่มาระบายให้เพื่อนๆฟังทั้งหมด
ก็อยากมีแฟนแหละ แต่เด๋วนี้ก็เริ่มปลง และคิดว่าขึ้นคานแน่ๆเลย