ทำไงดีครับ เราถึงจะสามารถตัดเรื่องความรัก ความรู้สึกออกไปจากชีวิต ?
ผมรู้สึกว่าผมเสียเวลากับการไคว่คว้าหาความรักแล้วครับ หลายปีมากๆที่ผ่านมา ผมเจอแต่ความผิดหวัง ลองมาทุกวิธี ไม่ว่าจะเป็นตัวของตัวเอง พยายามเข้าหา ทำกิจกรรมที่เค้าชอบ มีเวลาให้ ช่วยเหลือ ดูแลเค้า ยังไงก็ไม่สำเร็จ เจอหนักๆก็โดนหลอกโอนเงินไปจ่ายค่าห้อง จริงๆเอาไปเที่ยวกับแฟนตัวจริง มีแต่ความรู้สึกเจ็บ เจ็บจนรู้สึกฝังใจ ติดลบกับความรัก
ผมให้โอกาสตัวเองอีกครั้ง หลังจากเรียนจบ แต่ก็ไม่ได้ราบรื่นสวยหรูดั่งที่คิดไว้ ชีวิตการทำงานมันยากที่จะเจอใครสักคนจริงๆ ทำงาน กลับห้อง นอน แค่นั้น ถึงแม้เราจะชอบใครสักคนในบริษัท แต่มันก็เป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ ถ้าเรายทำงานที่นั่น
ผมพยายามหาช่องทางที่ผมสะดวกที่สุดก็คือ ผ่านเว็บ แอ๊พ โซเชี่ยลต่างๆ ผมคิดว่ามันน่าจะเป็นโอกาสให้ผมเจอใครสักคนบ้าง ผมเริ่มหาคนคุย แรกๆก็คุยตลอด หลังๆเริ่มหาย ผมคิดเสมอว่าเค้าคงทำงานเหมือนเรา คงยุ่ง เดี๋ยวคงตอบกลับ แล้วก็หายไปเลย ผมงงมากครับ ทำอะไรให้ไม่พอใจป่าว ติดต่อไม่ได้ ผ่านมาอีกอาทิตย์ เห็นเค้าไปกินข้าว ดูหนังกับแฟน ...
ผมหาคนคุยด้วยเรื่อยๆ แต่ทีละคน ก็เริ่มจากแนะนำตัว คุยโน่นนี่ตามปกติ แล้วก็หาย สองวันหาย สามวันหาย บางคนบอกไปกินข้าว ถึงตอนนี้ผ่านไปสามปี ไม่รู้กินอิ่มยัง บางคนก็คุยดีนะ แต่อาจจะยังมีปัญหากับคนเก่าอยู่ ผมก็อยากให้เค้าไปเคลียร์ให้จบ แต่บางทีเราก็ไม่อยากไปเป็นมือที่สาม ก็ต้องทำใจออกมาครับ ผมเข้าใจว่าทุกคนเค้ามีเหตุผลที่บอกเราไม่ได้
ผมกลับมานอนคิด ผมเสียเวลา ความรู้สึกกับการไขว่คว้าความหาความรักนานมากไปแล้ว และไม่มีแนวโน้มที่จะดีเลย บางทีแอบคิดว่าความรักที่มันไม่มีสูตรสำเร็จ ต่อให้ทำดี รักเค้า ดูแล ซัพพอร์ต เค้าก็ไป แต่กับบางคนตบตี ทำร้ายทั่งร่ายกาย และจิตใจ เค้าก็ยังรัก
ผมรู้สึกท้อแท้กับมัน ไม่อยากมีคำว่า ความรัก อยู่ในสมอง ความคิดผมอีก อยากให้ที่บ้านเลิกพูด คนรอบตัวเลิกถาม ถ้าจะให้ผมหาความรัก หาแฟน ให้ผมไปงมเข็มในมหาสมุทรง่ายกว่าอีก
อยากตัดเรื่องความรักออกไปจากชีวิต
ผมรู้สึกว่าผมเสียเวลากับการไคว่คว้าหาความรักแล้วครับ หลายปีมากๆที่ผ่านมา ผมเจอแต่ความผิดหวัง ลองมาทุกวิธี ไม่ว่าจะเป็นตัวของตัวเอง พยายามเข้าหา ทำกิจกรรมที่เค้าชอบ มีเวลาให้ ช่วยเหลือ ดูแลเค้า ยังไงก็ไม่สำเร็จ เจอหนักๆก็โดนหลอกโอนเงินไปจ่ายค่าห้อง จริงๆเอาไปเที่ยวกับแฟนตัวจริง มีแต่ความรู้สึกเจ็บ เจ็บจนรู้สึกฝังใจ ติดลบกับความรัก
ผมให้โอกาสตัวเองอีกครั้ง หลังจากเรียนจบ แต่ก็ไม่ได้ราบรื่นสวยหรูดั่งที่คิดไว้ ชีวิตการทำงานมันยากที่จะเจอใครสักคนจริงๆ ทำงาน กลับห้อง นอน แค่นั้น ถึงแม้เราจะชอบใครสักคนในบริษัท แต่มันก็เป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ ถ้าเรายทำงานที่นั่น
ผมพยายามหาช่องทางที่ผมสะดวกที่สุดก็คือ ผ่านเว็บ แอ๊พ โซเชี่ยลต่างๆ ผมคิดว่ามันน่าจะเป็นโอกาสให้ผมเจอใครสักคนบ้าง ผมเริ่มหาคนคุย แรกๆก็คุยตลอด หลังๆเริ่มหาย ผมคิดเสมอว่าเค้าคงทำงานเหมือนเรา คงยุ่ง เดี๋ยวคงตอบกลับ แล้วก็หายไปเลย ผมงงมากครับ ทำอะไรให้ไม่พอใจป่าว ติดต่อไม่ได้ ผ่านมาอีกอาทิตย์ เห็นเค้าไปกินข้าว ดูหนังกับแฟน ...
ผมหาคนคุยด้วยเรื่อยๆ แต่ทีละคน ก็เริ่มจากแนะนำตัว คุยโน่นนี่ตามปกติ แล้วก็หาย สองวันหาย สามวันหาย บางคนบอกไปกินข้าว ถึงตอนนี้ผ่านไปสามปี ไม่รู้กินอิ่มยัง บางคนก็คุยดีนะ แต่อาจจะยังมีปัญหากับคนเก่าอยู่ ผมก็อยากให้เค้าไปเคลียร์ให้จบ แต่บางทีเราก็ไม่อยากไปเป็นมือที่สาม ก็ต้องทำใจออกมาครับ ผมเข้าใจว่าทุกคนเค้ามีเหตุผลที่บอกเราไม่ได้
ผมกลับมานอนคิด ผมเสียเวลา ความรู้สึกกับการไขว่คว้าความหาความรักนานมากไปแล้ว และไม่มีแนวโน้มที่จะดีเลย บางทีแอบคิดว่าความรักที่มันไม่มีสูตรสำเร็จ ต่อให้ทำดี รักเค้า ดูแล ซัพพอร์ต เค้าก็ไป แต่กับบางคนตบตี ทำร้ายทั่งร่ายกาย และจิตใจ เค้าก็ยังรัก
ผมรู้สึกท้อแท้กับมัน ไม่อยากมีคำว่า ความรัก อยู่ในสมอง ความคิดผมอีก อยากให้ที่บ้านเลิกพูด คนรอบตัวเลิกถาม ถ้าจะให้ผมหาความรัก หาแฟน ให้ผมไปงมเข็มในมหาสมุทรง่ายกว่าอีก