สวัสดีค่ะ บ้านไหนเด็กๆ ติดนิทานเหมือนบ้านนี้บ้างคะ คืนไหนไม่ได้ฟังเป็นไม่ยอมนอน ง่วงขนาดไหนก็ต้องฟังซักหน่อยค่อยหลับได้ แรกๆ แม่เองก็เล่ามั่วบ้างลัดบ้าง หลังๆมาลูกจับทางได้ตลอด จบไม่เหมือนเดิมมีท้วงว่าไม่ใช่ 5555 เล่ามั่วก็หาว่าไม่ถูกนะ ยิ่งตอนที่เป็นบทสนทนา ถ้าเล่าเพี้ยนเป็นต้องท้วงว่าตัวละครไม่ได้พูดแบบนี้นี่ แถมชอบเลียนแบบคำพูดตัวละครในนิทานอีก เอากะเด็ก 2 ขวบ 8 เดือนสิ

บ้านไหนมีลูกแสบซ่าแบบนี้บ้าง? ตอนหลังมาแม่ก็จับทางลูกได้เหมือนกัน ในเมื่อเด็กๆจำได้ดีขนาดนี้ โดยเฉพาะบทสนทนาของตัวละคร แม่ก็เลยเพิ่มภาษาอังกฤษเข้าไปในบทสนทนา อ้า! ทีนี้สนุกกว่าเดิม เราได้วิธีสอนภาษาอังกฤษแบบเนียนๆ แอบอธิบายศัพท์ภาษาอังกฤษ ให้เค้าไปด้วยเลย จึงเป็นที่มาของนิทานสองภาษาที่จะเอามาแบ่งปันในวันนี้ค่ะ

เรื่องแรก

เด็กหญิงไม้ขีดไฟ
จริงๆ เรื่องนี้เศร้านะ ครั้งแรกลูกดูตอนเค้าแค่ ขวบกว่าๆ เป็นแบบเล่าเรื่องด้วยดนตรีและภาพไม่มีเสียงพากย์เลย สังเกตอารมณ์ก็รู้ว่าลูกเข้าใจเรื่องราวพอสมควร เด็กๆ รู้อะไรมากกว่าที่เราคิดแม้มีเพียงดนตรีเศร้าๆ เค้าก็อินได้ ต่อมาแม่จึงเล่าเรื่องประกอบ และใส่อารมณ์กับบทสนทนาภาษาอังกฤษเข้าไปด้วย (ดูของเค้ามาอีกทีนะค้า) สิ่งที่ลูกได้จากการฟังคือ cold น้องรู้ว่าหมายถึงหนาว hungry หมายถึงหิว และจำได้ว่า match หมายถึงไม้ขีดไฟ และอีกหลายคำ หลังๆ มาเราว่าเรื่องภาษาเป็นเรื่องรองนะคะ เราไม่เน้นอธิบายมากมาย ยังไงลูกก็ได้ถ้าแม่พูดทุกวัน เรื่องสำคัญกว่าคือการได้ใช้เวลาร่วมกัน สายสัมพันธ์แม่ๆลูกๆ มากกว่าที่เราชอบในการเล่านิทาน