รู้สึกเป็นนิสัยที่แย่มากอย่างนึงของเราเลยล่ะ
คือบางทีเวลาที่เราจดจ่อกับการทำอะไรมากๆ เช่นทำงาน วาดรูป เขียนหนังสือ อ่านหนังสือ อะไรแบบนี้
เวลามีคนถามคำถามเรา.. เช่นแม่ถาม "จะออกมากินข้าวเลยมั้ย? หรือให้แม่เก็บเข้าตู้เย็น"
อะไรแบบนี้ เราก็จะรู้สึกว่าเราตอบไปว่า "ยังไม่เอาค่ะ" อะไรแบบนี้ จนแม่เราเข้ามาในห้อง บอกว่าทำไมเราถามไม่ตอบ
เราก็เถียงแม่ว่าเราตอบไปแล้ว แต่แม่ไม่ได้ยินเอง (มีโยนความผิด55) คือส่วนใหญ่เหตุการณ์แบบนี้จะเกิดที่บ้านค่ะ

คือแม่เราเค้าหูไม่ค่อยดี เราเลยโบ้ยตลอดเลย ว่าเรารู้สึกว่าเราตอบแล้ว แต่เป็นแม่เราที่ไม่ได้ยินเอง จนบางทีก็อารมณ์เสีย(แน่ะ....)
ปรากฏว่ามารู้ตัวว่าเราเป็นคนที่ เผลอตอบในใจ แต่นึกว่าตอบแล้ว
เพราะว่ากับเพื่อน เราก็เป็น=_=;; (เพิ่งมาเป็นตอนปีสองปีนี้แหละ สงสัยนอนน้อย5555) เคยลองระลึกชาติ มาจับสังเกตตัวเองดู ปรากฏว่าเวลาเราจดจ่อกับอะไรซักอย่างมากๆแล้วมีใครซักคนถามแทรกเรา
หรือเริ่มรำคาญ เราจะตอบอยู่แค่ในลำคอ ไม่อ้าปาก ไม่ก็กลายเป็นเหมือนพูดออกมาในใจโดยไม่ออกเสียงไปเลยแฮะ55
แล้วคนอื่นก็ต้องถามเราอีกรอบตลอด ว่าแบบ... ตกลงแกจะเอาไง? ไรงี้ ทั้งที่เรารู้สึกว่าตอบไปแล้ว แต่จริงๆคือเราแค่นึกในใจ กรรม.....

ช่วงนี้กำลังฝึกตั้งสติเวลาตอบคำถามอยู่ อาจจะเพราะงานเยอะ นอนน้อย ต้องจดจ่อกับอะไรนานๆ ใจร้อนขึ้น เริ่มขี้รำคาญง่ายมั้ง ถึงได้เกิดอาการนี้
มีใครเป็นนิสัยแบบนี้กันบ้างมั้ย? เรารู้สึกว่ามันเป็นนิสัยแย่ๆที่แปลก อยากหาเพื่อนร่วม555555