เริ่มเรื่องมาที่โซนหุบเขาที่ถูกทำลายยับเยิน
โอจาโกะที่ดูจะไม่บาดเจ็บมากนักก็ออกมาจากกองซากหิน

"เป็นการแยกพวกเราออกจากกันที่รุนแรงจริงๆ"
"ถ้าพลาดนิดเดียวอาจจะมีคนตายได้เลยนะ..."
"ถ้าฉันพยายามจะเรียกหาคนอื่นๆ มันก็คงลงเอยที่ฉันกลายเป็นเป้าหมายของโรงเรียนอื่นๆเสียเอง..."
"พวกเราทุกคนไม่น่าจะอยู่ห่างจากกันและกันมาก"
"เราจะต้องกลับไปรวมกลุ่มกันและหลีกเลี่ยงการถูกรุมตามลำพัง"
"ในเวลาแบบนี้จะต้องใจเย็นและตั้งมั่นเข้าไว้..."
"ซ่อนให้ดีๆล่ะอุราวิตี้!"

ตัดไปที่อิสึคุ
สาวจากชิเค็ตสีอธิบายว่าในการสอบแบบนี้ที่ผู้สอบจะต้องต่อสู้กันเองนั้น จะมีพวกที่ตั้งเป้าหมายไปที่กลุ่มคนที่ตนมีข้อมูลอยู่มากที่สุดเอาไว้ก่อนอยู่มาก
เจ้าหลุ่อนจึงคิดว่ามันมีโอกาสสูงที่พวกคนจากยูเอย์จะตกรอบกันไปตั้งแต่ช่วงแรกๆ เพราะงั้นเธอจึงออกมาถึงที่นี่เพื่อเรียนรู้เรื่องของพวกยูเอย์ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

แม้อีกฝ่ายจะชวนคุยแต่อิสึคุก็รู้ว่านี่ไม่ใช่สถานการณ์ที่จะประมาทได้...ทั้งสองคนต่างจับจ้องอีกฝ่ายอย่างไม่วางตา

"อีกไม่นานพวกโรงเรียนเค็ตสึบุตสึกับโรงเรียนอื่นๆก็จะรวมหัวกันมาตามล่าพวกเรา"
"ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาพูดคุยกัน...เราต่างก็รู้กันดี"
"เธอมีคนอื่นคอยสนับสนุนหรือเปล่า?"
"หรือว่าเธอมั่นใจในความสามารถของตัวเองมากกันแน่?!"

ว่าแล้วสาวเค็ตสึบุตสึก็ลงมือก่อน
เจ้าหล่อนขว้างบอลไปพร้อมๆกับก้อนหิน แต่อิสึคุก็หลบได้

แต่ในตอนที่คลาดสายตาไปเพียงแว่บเดียวนั้นเอง อีกฝ่ายก็อ้อมมาจนถึงด้านหลังเขาแล้ว?!

อิสึคุรู้ตัวทันท่วงทีและหลบการโจมตีที่เล็งเป้าที่สองของเขาเอาไว้ได้อย่างฉิวเฉียด
เขาเตรียมพร้อมจะขว้างบอลตอบโต้ไปบ้าง แต่อีกฝ่ายก็หายไปอีกแล้ว?!

"ในตอนที่คลาดสายตาไป..."
"หล่อนก็หายไปเลย!"

ตอนนั้นเองก็มีเสียงดังขึ้นมาจากข้างหลัง...

??? : เธอคิดว่าฉันมีอัตลักษณ์ที่ทำให้หายตัวได้งั้นหรือ?
??? : ฉันก็แค่ซ่อนตัวเท่านั้นแหละ!

ด้วยการฉวยโอกาส สาวชุดดำก็แท็คอิสึคุลงกับพื้นอย่างง่ายดาย
แต่เจ้าหล่อนกลับไม่ฉวยโอกาสนี้เล่นงานที่เป้าบนตัวของเขา?

??? : นี่เป็นแค่เทคนิคเท่านั้น
??? : หลบซ่อนจากตาและหูของคู่ต่อสู้ ในตอนนั้นฉันจะกลั้นหายใจและไม่คิดอะไรทั้งสิ้น ฉันปิดซ่อนตัวตนและหายตัวไป
??? : ส่วนที่ยากก็คือการไม่คิดอะไรเลยนั่นแหละนะ
อิสึคุ : เธอเรียนเรื่องแบบนั้นที่ชิเค็ตสึงั้นหรือ?! ไม่อยากเชื่อเลย!
??? : เคล็ดลับคือการไม่คิดว่าการฝึกเป็นการฝึกไงล่ะ
??? : ฮิๆๆ ดูเหมือนว่าเราต่างก็สนใจเรื่องของอีกฝ่ายนะเนี่ย
??? : ตาฉันถามบ้างล่ะนะ
??? : แรงบันดาลใจที่จะเป็นฮีโร่ของเธอคืออะไรหรือ?
??? : เกียรติ์ยศ? ความภูมิใจ?
??? : เธอทำเพื่อใคร?
??? : ฉันอยากจะรู้...
??? : เรื่องของเธอให้มากขึ้น

แทนคำตอบ อิสึคุใช้กล้ามเนื้อหลังดีดตัวเองขึ้นจากพื้นแล้วสลัดสาวชุดดำหลุดออกไปได้

ทว่าก่อนที่จะทันได้ตอบโต้ พวกโรงเรียนเค็ตสึบุตสึก็มาถึงพอดี
(สาวชุดดำหน้าบูดที่โดนขัดจังหวะ)

อิสึคุที่เป็นตกเป็นเป้าของพวกเค็ตสึบุตสึต้องโดดหลบการโจมตีจากอัตลักษณ์สารพัดรูปแบบเป็นพัลวัน

ทันใดนั้นก็มีเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น...โอจาโกะ!!

โอจาโกะเรียกเขาไปหา แต่อิสึคุกลับสงสัยว่าเธอมีแผนอะไรในใจกันแน่?

ตอนนั้นเองพวกเค็ตสึบุตสึก็โจมตีใส่จนโอจาโกะหงายหลังร่วงลงไป!

อิสึคุมองภาพตรงหน้า ในขณะที่หัวสมองของเขาก็แล่นอย่างรวดเร็ว!!
"ในตอนนั้น...ตอนที่เราเลือกต่อสู้ แล้วแขนของเราหัก"
"ถ้าแขนเราไม่หัก...เราก็อาจจะสามารถช่วยคัตจังกลับมาได้"
"ถ้าเราเอาเขากลับมาได้...บางทีออลไมท์ก็อาจไม่ต้องไปสู้กับออลฟอร์วัน..."
"ตอนนั้น...ตอนที่เราปกป้องโคตะ และรีบกลับไปหาอ.ไอซาว่า"
"ถ้าเพียงแค่เราเร็วกว่าวายร้ายนั่นล่ะก็…!"
"เราตั้งมั่นกับการฝึกฝนการใช้งานและพัฒนาขาของเรา"
"เราจะต้องเร็วขึ้นแม้เพียงไม่กี่ก้าวก็ตาม!

ด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้นจากก่อนหน้านี้ อิสึคุพุ่งไปรับร่างของโอจาโกะไว้ได้ทันท่วงที

"เพื่อช่วยเหลือผู้คนที่อยู่รอบตัวของเรา"
"เราจะยอมให้ตัวเองบาดเจ็บไม่ได้"
"จนกว่าร่างกายของเราจะพร้อม เราไม่สามารถใช้พลัง 100%ได้!
"แต่เพื่อชดเชยจุดนั้น เราจึงใช้รองเท้าเหล็กคู่นี้..."

อิสึคุใช้เท้าเตะก้อนหินที่พวกเค็ตสึบุตสึยืนอยู่จนแตกกระจุย!!

"เมื่อถูกกระแทกอย่างรุนแรง มันจะตอบสนองโดยส่งแรงสะทือนซ้ำซ้อนกลับไป"
"แทนที่จะกระแทกครั้งเดียว มันจะเป็นการกระแทกซ้ำซ้อนหลายครั้ง! นั่นคือความสามารุถในการเสริมพลังโจมตีของอุปกรณ์เสริมนี้"

อิสึคุพาโอจาโกะมาหลบเพื่อตั้งหลัก

ซึ่งโอจาโกะก็ขอบคุณเขา...ก่อนจะแอบหยิบเอาลูกบอลออกมาจะแตะที่เป้าบนตัวของเขา!!??

แต่อิสึคุกลับปัดลูกบอลในมือของเธอทิ้งราวกับกะไว้แล้วว่าเธอจะทำแบบนั้น?!

อิสึคุ : เธอเป็นใครสักคนจากชิเค็ตสึหรือเปล่าน่ะ?
อิสึคุ : ตั้งแต่ที่อุรารากะฝึกฝนอัตลักษณ์ของตัวเองเพิ่มเติม เธอก็สามารถทำให้ตัวเองลอยโดยไม่มีผลเสียได้แล้ว"
อิสึคุ : ต่อให้อยู่ในสถานการณ์คับขัน เธอก็น่าจะใช้มันได้
อิสึคุ : และที่สำคัญที่สุดคือ ไอ้การที่ออกมาอยู่ต่อหน้าศัตรูโดยไม่มีการวางแผนมาก่อนเลยแบบนี้น่ะ...
อิสึคุ : มันไม่เหมือนอุรารากะที่ฉันรู้จักเลย

ตอนนั้นเองหน้าของโอจาโกะตัวปลอมก็เริ่มบิดเบี้ยวและหลอมละลาย...

??? : ทั้งที่รู้ขนาดนั้นแล้ว แต่ก็ยังมาช่วยฉันอีก...
??? : นี่เธอคิดจะใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้หรือไง?
อิสึคุ : ฉันไม่ได้คิดถึงขนาดนั้นหรอก...แต่สุดท้ายผลมันก็ออกมาใช้ได้...
อิสึคุ : ถ้าเธอไม่ใช่อุรารากะจริงๆ...งั้นเธอก็ไม่สามารถที่จะทำให้ตัวเองลอยได้
อิสึคุ : ฉันไม่มีทางยืนดูเธอตกลงไปเฉยๆโดยไม่ทำอะไรได้อยู่แล้ว
??? : …!
??? : เข้าใจล่ะ นั่นคือเหตุผลของเธอสินะ...

เมื่อการแปลงโฉมคลายออกมากขึ้น ใบหน้าจริงก็ปรากฎออกมา เป็นสาวจากชิเค็ตสึคนทิ่อิสึคุสู้ด้วยเมื่อกี้นั่นเอง!!

??? : มากกว่านี้...ฉันอยากให้เธอสอนฉันเรื่องของเธอมากกว่านี้อีก
อิสึคุ : {จะรอหลังสอบเสร็จไม่ได้หรือไง…?!}

(มีความรู้สึกว่าจะมีการปักธงเกิดขึ้นแล้ว...)