เรื่องเริ่มต้นจากทวดของเรามีลูก 6 คน คนโตเป็นหญิง คนที่ 2-3 ชาย คนที่ 4 หญิง ซึ่งเป็นย่าแท้ๆของเราเอง คนที่ 5 ชาย คนสุดท้องหญิง ย่าคนนี้ละที่เราไม่ชอบมากที่สุด ทวดหญิงทวดชายท่านเป็นคนมีฐานนะ ก่อนท่านจากไปท่านก็ได้ให้ที่ดินแก่ลูกๆไว้สร้างบ้านของตัวเอง ซึ่งแต่ละที่ก็มีพื้นที่ไม่เท่ากัน ย่าเราได้ที่สร้างน้อยสุด เราก็ไม่ได้อะไรนะ คนที่ไ้เยอะสุดคือย่าเล็ก(คนสุดท้อง) แกไม่ต้องสร้างบ้านเอง แกได้บ้านที่ทวดอยู่ มีพื้นที่กว้าง ไม่ต้อง้สียเงินมาสร้างบ้านใหม่เหมือนพี่คนอื่นๆ หลังจากทวดจากไปท่านก็ทิ้งที่ดิน เงินไว้ให้ลูกไปแบ่งเท่าๆกัน เรื่องมันเกิดจากย่าใหญ่(ลูกคนโต) ล้มเป็นอัมพฤก ลูกสาวต้องดูแลย่า ย่าใหญ่มีลูก 3 คน ชาย หญิง ชาย ย่าใหญ่เป็นคนเก็บเงินเก่งมาก ท่านมีเงินเป็นล้าน สมัยนั้นถือว่าเยอะมาก แต่สุดท้ายเงินเก็บก็ไว้ใช้รักษาตัว ส่วนที่เหลือลูกท่านก็ใช้จนหมดและไปติดหนี้คนอื่นเป็นแสน หลังจากย่าใหญ่และลูกสาวเสีย (ลูกสาวป่วยจนจากไป) ย่าเล็กก็เข้ามาจัดการเรื่องที่ดิน เอาที่ไปขายเพื่อใช้หนี้ ใช้หนี้สองแสน แต่ขายได้หลายแสน ท่านแบ่งเงินให้ลูกชายของย่าใหญ่คนละแสน ส่วนที่เหลือก็เข้ากระเป๋าแก ลูกชายทั้งสองก็ไม่ได้เอะใจเลย ได้เงินแสนคิดว่าเยอะแล้ว แกคงคิดว่าเงินที่เหลือไปใช้หนี้หมด นี่คือเรื่องแรกที่เรารับรู้ว่าย่าเล็กโกงเงิน แต่เราก็ไม่อะไรเพราะเราก็ยังเด็ก จนมาเกิดกับครอบครัวเรา ย่าเราเป็นคนยอมพี่ยอมน้อง เป็นคนพูดจาโผงผาง คนที่ไม่สนิทกับย่าเราจะไม่ชอบ ท่านเป็นคนที่พูดจาหวานๆไม่เป็น ไม่เหมือนย่าเล็ก ท่านจะพูดหวาน รู้จักพูด คนฟังท่านพูดก็จะชอบท่าน ท่านเป็นคนพูดโน้มน้าวคนเก่ง สามีท่านยืมเงินย่าเราส่งให้ทางบ้านย่าเล็กไม่เคยรู้ ลูกสาวย่าเล็กมายืมเงินจากครอบครัวเราย่าเล็กก็ไม่รู้ เขาคิดว่าครอบครัวเขาไม่เคยมาขอความช่วยเหลือจากครอบครัวเรา ซึ่งมันไม่จริงเลย มีอะไรที่ครอบครัวเราช่วยได้ให้ได้เราก็ช่วย
แต่ครอบครัวเขาไม่เคยเห็นค่าครอยครัวเรา ชอบเอาครอบครัวเราไปนินทาลับหลัง ทั้งๆที่เรื่องที่นินทาไม่ใช่ความจริง พูดจนคนแถวบ้านพาลไม่ชอบครอบครัวเราย่าเราก็เฉย บอกไม่อยากมีปัญหากับพี่น้อง เราไม่ชอบเลย แต่เราก็ทำอะไรไม่ได้ เขาบอกเรื่องของผู้ใหญ่ เรื่องมันเริ่มจนหนักขึ้น คือลุงซึ่งเป็นลูกของย่าใหญ่เกิดเป็นอัมมพฤก(เราว่าเป็นกรรมที่ไม่ดูแลย่าใหญ่) เขาช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ สุดท้ายคนดูแลก็เป็นย่าเรา ตอนลูกสาวย่าใหญ่เสีย(เสียก่อนย่าใหญ่) ย่าเราก็ดูแล ไม่เห็นพี่น้องคนไหนจะมาดูแลย่าใหญ่ มีแต่ย่าเรา เงินก็เอาของย่าใหญ่ไป เงินที่ดูแลย่าเราก็ออกเองทั้งนั้น เรื่องเกิดจากบ้านเราเป็นบ้านไม้ มันเก่ามากแล้ว ย่าเราอยากทำบ้านใหม่ แต่มันทำไม่ได้ เพราะบ้านย่าใหญ่กับย่าเราเป็นบ้านแฝด บ้านระเบียงกับหลังคา้เดียวกัน ถ้าทำก็ต้องทำทั้งสองหลัง ลุงไปพูดกับย่าเล็กประมาณว่าย่าเราจะยึดบ้าน ไม่ดูแลเขาแล้ว ทั้งๆที่ย่าเรามาอยู่บ้านย่าใหญ่ก็เพื่ิอดูแลลุง ย่าเล็กก็เอาเรื่องนี้ไปบอกลูกคนโตของย่าใหญ่แนวใส่ไฟ ว่าย่าเราจะทำบ้านใหม่ ยึดบ้านย่าใหญ่เป็นของตัวเอง ลุงคนโตก็เชื่อย่าเล็ก มองย่าเราไม่ดี ทั้งๆที่เงินดูแลก็ไม่เคยให้ย่าเราไว้ ย่าเราออกเองหมด แต่เอาเงินไปให้ย่าเล็กเพราะย่าเล็กจะเป็นคนส่งไปหาหมอ เงินที่ให้เหลืออีกเยอะ แทนที่เงินที่เหลือจะเอามาให้ย่าเราไว้ซื้ออาหาร ซื้อของใช้ไว้ดูแลลุงก็เข้ากระเป๋าย่าเล็กไปตามระเบียบ อีกหน้าที่ที่บ้านย่าเล็กดูแลลุงก็คืออาบน้ำให้ อาทิตย์ละสองครั้ง เวลาลุงคนโตมาก็พาลุงไปอาบน้ำให้ลุงคนโตเห็นว่าดูแลอย่างดี พูดจาประจบสอพอ ชวนลุงไปบ้านตัวเองเล่านู่นเล่านี่ แล้วก็พูดว่าถ้าบ้านย่าเราไม่ดูแล บ้านย่าเล็กจะดูแลลุงเอง ดีแต่ปากอ่ะ พูดเอาได้ จะเอาเวลาไหนไปดู บ้านย่าเล็กออกไปเที่ยวกับกินข้าวนอกบ้านอย่างบ่อย ย่าเราอยู่แต่บ้าน เช้าเย็นปั่นจักรยานไปตลาดหาซื้อข้าวให้ กลางวันกลางคืนก็หาขนม หานมให้ บ้านย่าเล็กนานๆจะมีของมาให้ที เราไม่เข้าใจว่าย่าเล็กจะเกลียดอะไรย่าเรานักหนา ทำไมชอบพูดนินทาว่าย่าเรา เอาย่าเราไปพูดในทางที่ไม่ดีกับคนอื่นๆ เราเคยถามย่าว่าทำไม ย่าบอกว่าอาจเพราะตอนเด็กย่าเราเลี้ยงน้อง บางทีก็ต้องตีบ้าง ไม่รู้ย่าเล็กเก็บฝังใจเรื่องนี้หรือเปล่า เรามั่นใจว่าถ้าย่าใหญ่อยู่เรื่องแบบนี้คงไม่เกิดขึ้น น้องๆเกรงใจ กลัวย่าใหญ่ ส่วนพี่น้องคนอื่นๆตอนนี้ก็เข้าข้างย่าเล็กกันหมด ย่าเราเหมือนคนไม่มีพี่น้องอ่ะ เราสงสารย่า เราเห็นใจ ทำดีทำไมไม่มีใครเข้าใจ เห็นใจย่าเราบ้าง เราไม่เข้าใจเลย ทำไมคนดีถึงไม่ได้ดี คนไม่ดีรวยเอาๆ