ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง ขออธิบายเลยแล้วกันนะครับ
คือพื้นฐานด้านนิสัย ผมเป็นคนที่ชอบคิดมาก เข้าสังคมไม่เก่ง เพื่อนน้อย พูดไม่เก่ง ขี้อาย สมาธิสั้น เหมือนคนใจเย็นแต่จริงๆแล้วใจร้อนสุดๆ ไม่ชอบแสดงความคิดเห็น มีอะไรคิดอะไรชอบคิดในใจแต่ไม่ชอบพูดหรือแสดงออกมาให้เห็น ชอบอยู่เงียบๆคนเดียว ขี้ลืมง่าย จะทำอะไรต้องคิดถึงความรู้สึกของคนอื่นก่อน(คือจะคิดไปก่อนว่าเขาจะคิดในแบบที่เราคิดหรืออะไรยังไงประมาณนี้) พอนานวันเข้า ตอนนี้ผมอายุ 26 ตอนนี้ผมมีอาการ คือ สมาธิสั้นมากนั่งนานไม่ได้ ทำอะไรเดิมๆนานไม่ได้ อยู่ที่ไหนนานไม่ได้ นั่งสมาธิไม่ได้  ชอบเก็บคำพูดของคนอื่นมาคิด และคิดมากจนเครียด เครียดจนคิดว่า เราทำแบบนั้นไปทำไหม แล้วเขาจะคิดหรือเกลียดหรือจะว่าอะไรให้เราไหม ทั้งๆที่จริงๆก็ไม่ได้มีอะไร กระวนกระวายใจอยู่ไม่เป็นสุข ใจไม่ดี ทรมาน ขี้ลืมแบบว่า ทำอะไรไปพอกลับมาคิดก็จะลืม หัวหน้าสั่งงานด้วยวาจาพอสั่งเสร็จผมก็จะลืมจนต้องขอทวนใหม่ เพื่อนที่มีอยู่ค่อยๆหาย บางคนผมก็ไม่คุยเลย กลัวการเข้าสังคม ไม่ชอบอยู่กับคนมากๆ ชอบอยู่คนเดียวคน นำกับข้าวเข้าไปทานในห้องคนเดียว นอนน้อยตื่นง่าย ไม่กล้าผิดไฟนอน จะเปิดไฟและเปิดทีวีนอนเสมอ เวลาขี่รถไปไหนอยู่ดีๆก็อยากจะขี่รถเสาไฟฟ้า หรือเวลาไปห้างหรืออยู่ที่สูงๆ ก็อยากจะกระโดดลงมา ฯลฯ จริงๆยังมีเยอะกว่านี้อีก ผมคิดว่าจะอธิบายหรือบอกให้ได้มากกว่านี้นะครับ แต่พอคิดแล้วกำลังจะพิมพ์มันก็ลืมไม่รู้ว่าจะพิมพ์อะไร คำบางคำผมอาจจะให้ผิดผมต้องขออภัยด้วยนะครับ

จากเหตุการณ์ที่ผมได้เล่ามานี้ ผมเข้าข่ายที่จะเป็นโรคซึมเศร้าหรือปล่าวครับ และผมควรจะไปพบจิตแพทย์ไหม เพราะตอนนี้มันทรมานมากจริงๆ