ก่อนหน้านี้ 5 เดือน ฉันทำงานและมีสามีอยู่กันอย่างปกติ แต่มักคิดว่าสามีไม่สนใจ ไม่รัก ไม่ช่วยเหลือใดๆ หนี้สินก็มากมี ทำให้คิดมาก ทะเยอทะยาน เบื่อหน่ายกับชีวิต เลยอยากจะเลิก แล้ววันนึงก็ได้มาเจอกับผู้ชายคนหนึ่งทางโลกโซเชียล พูดจาดี บอกโปรไฟล์มาดูดี การศึกษา ฐานะ ฉันจึงตัดสินใจที่จะเจอและคบหาดูใจกัน และคิดว่าผู้ชายคนนี้แหละที่จะช่วยให้ฉันสบายขึ้น แต่เปล่าเลยค่ะ ทุกอย่างพังพินาศ ฉันต้องออกจากที่ทำงานเพราะสามีตามอาละวาด และแฟนใหม่ก็บอกจะช่วยเหลือ ให้เงินใช้ ดูแลไม่ให้ลำบาก สัญญาอย่างดีว่าดูแลได้ สุดท้ายทุกวันนี้ มีหนี้สินท่วมตัว แถมท้องลูกอีก 1 คน แล้วก็ไปไหนไม่ได้ต้องอยู่แต่บ้าน ไม่ได้ทำงานอะไร เครียดมาก จนไม่อยากมีชีวิตอยู่แม้แต่วินาทีเดียว ผู้ชายที่คิดว่าจะทำให้ชีวิตฉันดีขึ้น แท้จริงแล้วเขามีแต่ตัว ที่ทางก็ไม่มี การศึกษาก็ไม่มี หน้าที่การงานที่มั่นคงก็ไม่มี เล่นพระ เช่าพระไปวันๆ มีเงินเก็บในบัญชีนิดหน่อยบอกว่าสบายไม่เดือดร้อนไม่ต้องเป็นหนี้ ทุกวันนี้เงินหมด ปัญหาต่างๆก็ตามมา แต่ฉันคิดเสมอว่าเขาไม่ผิด ฉันผิดเองที่มองคนแค่ภายนอก สุดท้ายพังยับเยิน ฉันเสียใจ เสียทุกอย่างเกินกว่าที่จะเผชิญกับโลกได้เลย ต้องอยู่แต่ในบ้าน ออกไปไหนไม่ได้ อายเขา และที่สำคัญท้องก็โตขึ้นทุกวันๆ พ่อแม่รู้แต่ตายายน้าอาญาติๆไม่มีใครรู้ ฉันตัดสินใจผิดพลาดที่สุดในชีวิตไม่รู้เลยว่าจะเริ่มตั้งหลักจากตรงไหนก่อน มืดไปหมด ทุกวันนี้ฉันกลายเป็นคนซึมเศร้า ไม่พูดจากับใคร อยู่กับตัวเอง รอเวลาคลอดแล้วอยากหางานทำ ชีวิตฉันมีแต่แย่กับแย่ จนมีบางครั้งที่ฉันต้องโทร.ไปร้องไห้กับสามีเก่า ซึ่งเขาก็ดีนะรับฟัง เป็นที่ปรึกษาที่ดี ชีวิตเขาสุขสบาย มีเพื่ิอนมากมาย มีผู้หญิงเข้ามาหาไม่ขาด ด้วยฐานะ หน้าที่การงาน การศึกษาด้วยมั้ง ฉันร้องไห้ให้เขาฟังบ่อยครั้ง แต่เราคงกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้ ด้วยปัจจัยแวดล้อมหลายๆอย่าง ฉันเองก็ไม่มีห้าจะกลับไป อายตัวเอง กลัวเขาอับอาย เลยขออยู่แบบนี้ดีกว่า ส่วนพ่อของลูก ฉันไม่คุยด้วย ไม่ปรึกษา ไม่แม้แต่อยากจะเห็นหน้า เพราะยิ่งเห็นมันก็ยิ่งตอกย้ำ จึงทำให้ต้องมีปัญหากันทุกวัน ทนทุกวันนี้เพื่อให้ลูกคลอด ทำหน้าที่ พ่อ แม่ จนเมื่อไหร่ที่คลอดแล้ว ค่อยมาคุยกันอีกทีว่าจะดำเนินชีวิตกันอย่างไงต่อไป ทุกวันนี้เบื่อมากๆเลยกะชีวิตที่เหลืออยู่ ฉันอยากรู้ว่ามีชีวิตใครเลวร้ายเหมือนฉันบ้างไหมคะ