ทุกวันนี้เราอยู่ด้วยกันไปเพื่ออะไรนะ

เราสองคนคบกันมาตั้งแต่สมัยเรียน แต่งงานกันมาแล้ว 7 ปี  ปัจจุบันเราทั้งคู่อายุ 30-40 ปี เราทำธุรกิจเล็กๆด้านนำเข้า-ส่งออก  ส่วนสามีเขารับซ่อมรถยนต์ เป็นช่างรถยนต์มา 5 ปี  ซ่อมไปก็ซ่อมฟรีบ้าง ลดราคาให้ลูกค้าบ้าง  สามีเราไม่ใช่คนเก่งด้านการบริหาร  แต่ถ้าด้านการใช้แรงงานเขาไม่แพ้ใคร  ไม่มีเรื่องผู้หญิงให้เราปวดหัว แต่ติดเบียร์ต้องกินทุกวัน เขาเป็นคนค่อนข้างอารมณ์ร้อน หงุดหงิดง่าย แต่ก็ใจอ่อนชอบช่วยเหลือคนอื่นเสมอ  บางครั้งเราก็เหนื่อยกับการช่วยเหลือคนอื่นของเขา  เพราะเราต้องบริหารทุกอย่างในครอบครัวเอง ทำให้เราเหนื่อยที่จะพูดคุย เหนื่อยที่จะมองหน้าเขา  เหมือนเขาไม่ความทุกข์ร้อนใดๆ ทุอย่างยกมาไว้ที่เราหมด

มันเหมือนเราเป็นคนทะเยอทะยานเอง ดันทุรังเอง ลากเขาเดินมาด้วยกันเอง ธุรกิจเรามีรายได้ค่อนข้างดี ไม่ขัดสนเงินทอง แต่เราเริ่มเหนื่อยที่จะเดินต่อไป เราอยากพัก  และอยากให้เขาช่วยดูแลเราบ้าง  เขามักบอกว่าเราเก่ง เราทำได้อยู่แล้ว....
....
เราก็เป็นผู้หญิงคนนึงที่ต้องการความเอาใจใส่ เหมือนผู้หญิงทั่วไปเช่นกัน
....
เราอยากได้คุณภาพชีวิตดีๆ เราต้องสร้างเอง 
เราเจอปัญหาในแต่ละวัน เราต้องแก้ไขเอง 
เงินทองค่าใช้จ่ายต่างๆในครอบครัว เราก็ต้องหาเอง 

ทำไมเราต้องมารับผิดชอบอะไรมากมายขนาดนี้ด้วย เพื่อใคร เพื่ออะไร ทุกวันนี้เราอยากปิดบริษัทหอบเงินหนีไปอยู่คนเดียว เพราะเราเบื่อหน่ายชีวิต
เรากำลังเป็นโรคซึมเศร้าใช่ไหม เราต้องแก้ไขยังไง