เรื่องราวมีอยู่ว่าตอนนี้บ้านผมอยู่กัน8คน ซึ่งแม่ผมทำงานเลี้ยงคนเดียว
แม่ผมมีพี่น้องเป็นผู้ชาย2คน ทั้ง2คนแข็งแรงดีอายุราวๆ30-40 แต่กับไม่ทำมาหากิน
ลุงผมยังมีครอบครัวด้วยภรรยา+ลูก1คน ซึ่งทั้งหมดไม่ทำงาน ส่วนอาผมก็ทำงานก๊อกแก๊ก รับจ้าง
แค่บางวัน ส่วนใหญ่จะไปสังคมงานช่วยงานฟรี ที่เหลือคือยายผม ผม น้อง ซึ่งยายอายุมาก
ผมกับน้องยังเรียน แม่ผมรับค่าใช้จ่ายในบ้านคนเดียวทั้งหมด ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ากิน ทุกคน
รวมถึงค่าส่งเรียนลูกลุงผมทุกบาททุกสตางค์ ผมไม่เข้าใจทำไมเค้าไม่ทำงานเกาะแม่ผมกินมาเป็นปีล่ะ
ภรรยาลุงรับหน้าที่ทำอาหาร+จ่ายตลาด ซึ่งแม่ผมให้ค่าอาหารวันละ500บาท แต่กับไม่เคยได้กินดี
หมู,ไก่ ไม่เคยมี แต่ตังไม่เหลือ ก็เพราะเค้าชื้อของเข้าไปเก็บไว้ในห้องเขา แอบทำกินกันแค่ลุง,เขา,และลูก
แต่มันตังแม่ผม ของอะไรในตู้เย็นแม่ผมชื้อไว้ตุนในคนในบ้านเค้าก็ขนเข้าห้องหมด
ตอนนี้แม่ผมเครียดมาก พูดอะไรก็ไม่ได้ ผมจะพูดแม่ผมก็ไม่ยอม เค้าบอกยังไงก็พี่น้อง อย่าให้ทะเลอะกันเลย
เดือนหนึ่งค่าใช้จ่ายเกือบแสน ซึ่งตัวผมต้องทั้งเรียนทั้งทำงานเพื่อแบ่งเบาถาระแม่ เพราะผมสงสารมาก
เวลาไม่มี เวลาอด เงินฟืด ก็ไม่มีใครจะเห็นใจแม่ผมเลย แถมต่อว่าหาว่าแม่ผมฟุ้มเฟือยใช้เงินไม่เป็น ชื้อแต่เสื้อผ้าเครื่องสำอาง
ผมควรจะทำไงดี ผมเครียดมาก ไม่อยากให้แม่ต้องมารับภาระคนเดียว แต่ผมไม่รู้จะช่วยยังไง แม่ผมร้องไห้เรื่องนี้หลายรอบมาก
น้อยใจทุกคนในบ้านทำเท่าไรก็ไม่พอ พอล้มเมื่อไรทุกคนก็รุมต่อว่า นินทาแม่ผมอีก
ใครที่เข้ามาอ่านช่วยแนะนำผมที จะเอาอย่างไรต่อดี ขอบคุณครับ