คนรอบข้างทำไมถึงชอบว่าเราว่ามีโลกส่วนตัวมากไป
เราไม่เคยคิดว่าเรามีโลกส่วนตัวมากขนาดนั้น
ชีวิตเราชอบอ่านหนังสือคะบางทีปิดห้องอ่านหนังสือคนเดียวทั้งวัน เราไม่ชอบคุยเท่าไหร่บางทีเห็นเค้าคุยกันก็แต่ได้แต่มองและฟังแล้วยิ้มบ้าง
ชีวิตชอบไปไหนคนเดียวเที่ยว ทำบุญ เดินห้าง ตกดึกก็เข้าห้องฟังเพลง อ่านหนังสือ นอนดมยาหม่องและหลับไป
เรากลายเป็นคนหยิ่งและลืมเพื่อนในสายตาเพื่อนๆ และเป็นคนมีปัญหาในสายตาคนในครอบครัวและญาติๆ
ผิดไหมคะที่เราเป็นคนแบบนี้ ออกจะสันโดษและไม่ค่อยชอบสุงสิงกับอะไรมี่มันดูวุ่นวายใจ  
เราเคยพยายามเปลี่ยนตัวเองแต่ก็ยังทำไม่ได้คะ