คิดถึงเพื่อน
คิดถึงเพื่อน

คนที่หนึ่ง นายออด ยอดเจรจา
สติปัญญาเป็นเลิศประเสริฐหลาย
คราวคับขันเพื่อนฝ่าฟันอันตราย
แก้เรื่องร้ายให้คลายดีทุกทีไป

คนที่สอง  นายสันต์ นั้นใช่ชั่ว
เป็นพ่อครัวฝีมือดีจะมีไหน    
^
^
^                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              
ชอบท่องเที่ยวทุกถิ่นแผ่นดินไทย
แต่ปากไว ไม่ว่าง ช่างวิจารณ์

คนที่สาม นายแมว มีแววหล่อ
เด็กติดกรอคนแก่รักชักยุ่งหนักหนา
ทั้งนอบน้อมถ่อมตนทนทุกครา
ใครเรียกหารีบช่วยด้วยจริงใจ

คนที่สี่นายต่อ หล่อเข้าท่า
ลูกทัพฟ้าแต่รักมั่นไม่หวั่นไหว
ยอดใจเย็นไม่เห็นโกรธลงโทษใคร
รินเรื่อยไปแต่ดื่มนิดไม่คิดเมา

คนที่ห้าคือนายชันนั้นเป็นครู
เพื่อสอนอยู่ ส.ก.ดูหล่อเหลา
จากสองศูนย์ได้พบกันมันไม่เบา
โอ้เพื่อนเราคงสบายขายกับข้าว

คนที่หก นาย สิทธิ์ มีฤทธิ์มาก
ทนลำบากอยู่ทีวีไม่มีเหงา
ทั้งถ่ายกล้องเก่งกาจมาดไม่เบา
อยู่นานเข้ากำกับเวทีเพื่อนชื่นชม

ทั้งหกคนดลมาเจอเป็นเกลอแก้ว
คบกันแล้วใกล้ชิดสนิทสนม
แม้ต่างวัยต่างจิตใจไม่ปรารมภ์
ร่วมอุดมคติทำสิ่งสำราญ

ต่างรักกันแน่นเหนียวเป็นเกลียวเชือก
มิได้เลือกยศศักดิ์อัครฐาน
มิตรภาพซาบซึ้งตรึงดวงมาน
ยั่งยืนนานคงมั่นนิรันดร

แม้ต่อไปได้ดีมีความสุข
แม้ทนทุกข์เทวษร้ายสุดถ่ายถอน
แม้ห่างกันแสนไกลไม่อาทร
แม้ม้วยมรณ์ชีพลับดับชีวา

เหลือนายห่อคนเดียวอยู่เดี่ยวโด่
เดินเซโซโรครุมเร้าเอาทุกท่า
ตั้งแต้หัวถึงเท้าแสนระอา
ขอเวลาคิดถึงเพื่อนเตือนจิตเอย.
คนที่หนึ่ง นายออด ยอดเจรจา
สติปัญญาเป็นเลิศประเสริฐหลาย
คราวคับขันเพื่อนฝ่าฟันอันตราย
แก้เรื่องร้ายให้คลายดีทุกทีไป

คนที่สอง  นายสันต์ นั้นใช่ชั่ว
เป็นพ่อครัวฝีมือดีจะมีไหน    

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        
ชอบท่องเที่ยวทุกถิ่นแผ่นดินไทย
แต่ปากไว ไม่ว่าง ช่างวิจารณ์

คนที่สาม นายแมว มีแววหล่อ
เด็กติดกรอคนแก่รักชักยุ่งหนักหนา
ทั้งนอบน้อมถ่อมตนทนทุกครา
ใครเรียกหารีบช่วยด้วยจริงใจ

คนที่สี่นายต่อ หล่อเข้าท่า
ลูกทัพฟ้าแต่รักมั่นไม่หวั่นไหว
ยอดใจเย็นไม่เห็นโกรธลงโทษใคร
รินเรื่อยไปแต่ดื่มนิดไม่คิดเมา

คนที่ห้าคือนายชันนั้นเป็นครู
เพื่อสอนอยู่ ส.ก.ดูหล่อเหลา
จากสองศูนย์ได้พบกันมันไม่เบา
โอ้เพื่อนเราคงสบายขายกับข้าว

คนที่หก นาย สิทธิ์ มีฤทธิ์มาก
ทนลำบากอยู่ทีวีไม่มีเหงา
ทั้งถ่ายกล้องเก่งกาจมาดไม่เบา
อยู่นานเข้ากำกับเวทีเพื่อนชื่นชม

ทั้งหกคนดลมาเจอเป็นเกลอแก้ว
คบกันแล้วใกล้ชิดสนิทสนม
แม้ต่างวัยต่างจิตใจไม่ปรารมภ์
ร่วมอุดมคติทำสิ่งสำราญ

ต่างรักกันแน่นเหนียวเป็นเกลียวเชือก
มิได้เลือกยศศักดิ์อัครฐาน
มิตรภาพซาบซึ้งตรึงดวงมาน
ยั่งยืนนานคงมั่นนิรันดร

แม้ต่อไปได้ดีมีความสุข
แม้ทนทุกข์เทวษร้ายสุดถ่ายถอน
แม้ห่างกันแสนไกลไม่อาทร
แม้ม้วยมรณ์ชีพลับดับชีวา

เหลือนายห่อคนเดียวอยู่เดี่ยวโด่
เดินเซโซโรครุมเร้าเอาทุกท่า
ตั้งแต้หัวถึงเท้าแสนระอา
ขอเวลาคิดถึงเพื่อนเตือนจิตเอย.