ลอนวันแม่ (๑)
จากวรรณคดี เรื่อง ขุนช้างขุนแผน
เวรกรรมของแม่.........ศรีประจัน (๑)
จะกล่าวถึงนางศรีประจัน
เมื่อเจ้ามีครรภ์ท้องโตใหญ่
ยินดีรื่นเริงบันเทิงใจ
ถ้วนกำหนดได้ถึงสิบเดือน
เจ็บรนก็พ้นที่จะกลั้น
ลุกขึ้นถีบยันจะคลอดเคลื่อน
กลิ้งเกลือกเสือกร้องก้องทั้งเรือน
จิตประหวั่นฟั่นเฟือนไม่สมประดี
ปู่ย่าตายายทั้งแม่พ่อ
หมอตำแยแม่มดที่ถือผี
ต่างมาพร้อมกันในทันที
พี่ป้าน้าอาทั้งข้าไท
ฯลฯ
เข้าล้อมซ้อมข่มอยู่พัลวัน
ถึงยามนั้นฤกษ์ปลอดคลอดแล้วหวา
นอนหงายตะกายร้องวาวา
เป็นหญิงโสภาน่าเอ็นดู
อาบน้ำแล้วซ้ำทาขมิ้น
เอานมให้กินแล้วใส่อู่
แม่นมข้าไทให้เลี้ยงดู
กินอยู่เป็นสุขทุกเวลาฯ
เวรกรรมของแม่......ศรีประจัน (๒)
โอ้ว่าเจ้าวันทองของแม่เอ๋ย
ไม่ควรเลยจะเข้าไปให้เขาฆ่า
ถ้าเจ็บไข้อยู่บ้านกับมารดา
ก็จะได้รักษาพยาบาล
เมื่อพ่อตายหมายจะอยู่เป็นเพื่อนแม่
จนเฒ่าแก่ไม่พรากไปจากบ้าน
เผอิญเนื้อเคราะห์กรรมนำบันดาล
ไปได้ผัวจัณฑาลให้ผลาญตัว
ถ้ารู้ว่ามันจะเป็นถึงเช่นนี้
จะให้บวชเป็นชีที่ท่านขรัว
ถึงเงินทองกองให้ไม่เมามัว
อันลูกผัวกูมิให้ผู้ใดเชย
ทั้งไอ้แผนไอ้ล้านกระบานใส
ล้วนจรรไรได้มาเป็นลูกเขย
แย่งกันเหมือนหมาหมูกูไม่เคย
เอาจนเลย
ถึงวายปราณ
อ้ายลูกชายพลายงามเมื่อยามเด็ก
เห็นเล็กเล็กก็เอ็นดูอยู่ว่าหลาน
มิรู้ว่าเติบใหญ่ใจจะพาล
พลอยล้างผลาญมารดาชีวาวาย
โอ้อกกูแก่เฒ่ามาเปล่าเปลี่ยว
ตัวคนเดียวลูกผัวก็ศูนย์หาย
จะอยู่ไยให้ยากลำบากกาย
แกฟูมฟายครวญคร่ำอยู่ร่ำไร ฯ
Create Date : 02 สิงหาคม 2553
วัรแม่ ๑๓ ส.ค.๕๙
จากวรรณคดี เรื่อง ขุนช้างขุนแผน
เวรกรรมของแม่.........ศรีประจัน (๑)
จะกล่าวถึงนางศรีประจัน
เมื่อเจ้ามีครรภ์ท้องโตใหญ่
ยินดีรื่นเริงบันเทิงใจ
ถ้วนกำหนดได้ถึงสิบเดือน
เจ็บรนก็พ้นที่จะกลั้น
ลุกขึ้นถีบยันจะคลอดเคลื่อน
กลิ้งเกลือกเสือกร้องก้องทั้งเรือน
จิตประหวั่นฟั่นเฟือนไม่สมประดี
ปู่ย่าตายายทั้งแม่พ่อ
หมอตำแยแม่มดที่ถือผี
ต่างมาพร้อมกันในทันที
พี่ป้าน้าอาทั้งข้าไท
ฯลฯ
เข้าล้อมซ้อมข่มอยู่พัลวัน
ถึงยามนั้นฤกษ์ปลอดคลอดแล้วหวา
นอนหงายตะกายร้องวาวา
เป็นหญิงโสภาน่าเอ็นดู
อาบน้ำแล้วซ้ำทาขมิ้น
เอานมให้กินแล้วใส่อู่
แม่นมข้าไทให้เลี้ยงดู
กินอยู่เป็นสุขทุกเวลาฯ
เวรกรรมของแม่......ศรีประจัน (๒)
โอ้ว่าเจ้าวันทองของแม่เอ๋ย
ไม่ควรเลยจะเข้าไปให้เขาฆ่า
ถ้าเจ็บไข้อยู่บ้านกับมารดา
ก็จะได้รักษาพยาบาล
เมื่อพ่อตายหมายจะอยู่เป็นเพื่อนแม่
จนเฒ่าแก่ไม่พรากไปจากบ้าน
เผอิญเนื้อเคราะห์กรรมนำบันดาล
ไปได้ผัวจัณฑาลให้ผลาญตัว
ถ้ารู้ว่ามันจะเป็นถึงเช่นนี้
จะให้บวชเป็นชีที่ท่านขรัว
ถึงเงินทองกองให้ไม่เมามัว
อันลูกผัวกูมิให้ผู้ใดเชย
ทั้งไอ้แผนไอ้ล้านกระบานใส
ล้วนจรรไรได้มาเป็นลูกเขย
แย่งกันเหมือนหมาหมูกูไม่เคย
เอาจนเลยถึงวายปราณ
อ้ายลูกชายพลายงามเมื่อยามเด็ก
เห็นเล็กเล็กก็เอ็นดูอยู่ว่าหลาน
มิรู้ว่าเติบใหญ่ใจจะพาล
พลอยล้างผลาญมารดาชีวาวาย
โอ้อกกูแก่เฒ่ามาเปล่าเปลี่ยว
ตัวคนเดียวลูกผัวก็ศูนย์หาย
จะอยู่ไยให้ยากลำบากกาย
แกฟูมฟายครวญคร่ำอยู่ร่ำไร ฯ
Create Date : 02 สิงหาคม 2553