นิวตรอน : โลกที่ไม่มีอยู่กับศัตรูที่ไม่มีเงา ตอนที่ 11

ช่วงปลายเดือนกรกฎาจนถึงต้นสิงหาเป็นช่วงสอบกลางภาคของโรงเรียนเอกชนแห่งนี้ คิม เชน และซันเป็นอันต้องห่างกันเพื่อไปอ่านหนังสือ ทบทวนตำรับตำรา และเตรียมความพร้อมสำหรับการสอบ มีเพียงรอนเท่านั้นที่อดเล่นเกมไม่ได้  เขาจึงขอให้ซันโกหกพ่อกับแม่ของเขาว่าซันจะติวหนังสือให้ ซันต้องไปรับรอนเกือบจะทุกวันที่เป็นวันซึ่งทางโรงเรียนประกาศให้หยุดอ่านหนังสือ รวมทั้งวันเสาร์-อาทิตย์ด้วย

พ่อแม่ของรอนไว้ใจซันมาก เวลาซันไปรับรอนเพื่อให้เขามาเล่นเกมในโฟตอนได้ นอกจากปล่อยให้เขาเล่นเกมเกือบตลอดเวลาแล้ว ซันต้องขอเวลารอนอย่างน้อยวันละ 1 ชั่วโมงเพื่อที่เขาจะได้ติวหนังสือให้รอน รอนเองก็ยอมสนองนโยบายของซันแต่โดยดี ตอนนี้รอนเกือบจะเห็นว่าซันเป็นพ่อของเขาอยู่แล้ว เพราะซันตามใจให้เขาเล่นเกมได้ทั้งวัน อะไรก็ตามที่ไม่เหนื่อยบ่ากว่าแรง ถ้าซันขอ รอนจะยอมให้เสมอ

ซันเองก็ค้นพบว่ารอนนั้นหัวดีมาก ติวอะไรเข้าหัวไปหน่อย เขาก็สามารถจะประยุกต์ได้เอง และสามารถนำความรู้ที่ได้ไปต่อยอดได้ ซันทึ่งรอนในข้อนี้มากๆ และก็อดชื่นชมรอนไม่ได้กับศักยภาพพิเศษของเขา ช่วงที่รอนไปเล่นเกม ซันก็จะอ่านหนังสือเตรียมสอบของตัวเองไปด้วย อ่านหนังสือสอบไปก็อดคิดเรื่องการ์ดแดงไม่ได้ เขาจึงตัดสินใจเล่าเรื่องนี้ให้รอนฟัง

“ถ้านายว่างๆก็ช่วยหาการ์ดแดงให้หน่อยนะ ชีวิตพวกเราจะได้สะดวกขึ้น”

“ครับพี่”

รอนรับคำ ซันคิดว่ารอนต้องไม่พลาดกับภารกิจง่ายๆแบบนี้

แล้วก็มาถึงวันสอบที่ทุกคนหน้าดำคร่ำเครียด ช่วงนั้น ทั้ง 4 แทบไม่ได้เจอกันเลย

การสอบผ่านพ้นไปแล้ว  ซันนัดคิม เชน และรอนมาเจอกันอีกทีเช้าวันที่ 6 สิงหาคม ซึ่งเป็นวันเปิดกีฬาโอลิมปิกที่ริโอเดอจาเนโร ประเทศบราซิล วันนั้นทุกคนมากันเช้ามาก ซันเลยถือโอกาสเล่าเรื่องที่เขาได้เจอกับอุรุเวลาเสนานิคมหรือมาร์คให้พวกเขาฟังรวมทั้งเรื่องการ์ดแดงด้วย ทุกคนมีอาการตื่นเต้นมาก

“ถ้าพวกเรามีการ์ดแดงใช้ ชีวิตพวกเราก็จะสะดวกขึ้นมาก” คิมพูดขึ้นมาก่อน เชนพูดต่อจากคิมว่า “นึกไม่ถึงเลยนะว่านิวตรอนจะติดต่อคนบนโลกก่อนหน้านี้”

“และที่เราไม่รู้ก็คือนิวตรอนอาจจะติดต่อคนหลายคนจากทั่วโลกเพื่อให้พวกเขาปฏิบัติภารกิจบางอย่างตลอด 30 ปีที่ผ่านมา” ซันออกความเห็นบ้าง

“หรือไม่ก็” เชนเริ่มพูดอีกครั้ง “ตลอดสองถึงสามพันปีที่ผ่านมา”

คำพูดของเชนสะกดให้ทั้งห้องตกอยู่ภายใต้ความเงียบ

พอพิธีเปิดโอลิมปิกที่บราซิลมาถึง พวกเขาจึงตั้งใจดูอย่างใจจดใจจ่อ รอนเป็นคนทำให้พวกเขาดูพิธีเปิดนี้ในโฟตอนได้

ปีนี้ธีมของงานมาในด้านของการอนุรักษ์พลังงานและสภาพแวดล้อม ซันชอบไอเดียแบบนี้มากๆ   และชอบที่มันมาอยู่ในพิธีเปิดกีฬาที่ยิ่งใหญ่ของมนุษยชาติ

บราซิลจัดพิธีเปิดได้ดีกว่าที่เขาคิดไว้มาก ทำให้ทุกคนตั้งใจดูแบบตาไม่กะพริบ

พอชมกันจนหอมปากหอมคอ ซันจึงหันมาประชุมกันอีกรอบ

“ถึงแม้เรายังหาตัว Miss A ยังไม่ได้ แต่เราต้องเริ่มทำงานแล้ว เพราะปลายเดือนนี้ ลุงโยชิจะโอนเงินเดือนมาให้พวกเราแล้ว พวกเราต้องทำงานให้คุ้มกับเงินที่เขาจะให้ สิ่งสำคัญที่สุดที่เราจะต้องยึดเป็นภารกิจหลักคือป้องกันไม่ให้ผู้ก่อกาวร้ายขึ้นไปทำลายกฏแห่งกรรมที่นิวตรอนได้”

ถึงจะเป็นคนที่พูดออกไปอย่างนั้น แต่ซันอดคิดในใจไม่ได้ว่า ‘กฎแห่งกรรมจะไปอยู่บนนั้นได้ไงวะ’

“คิม นายมีข้อมูลอะไรแปลกๆบ้าง เอาที่อยู่ใกล้ๆตัวเราก่อน”

“มีครับพี่ อยู่ในโรงเรียนเราเลยครับ มีครูหนึ่งกับนักเรียนสองดันย้ายมาที่โรงเรียนของเราตอนกลางเทอม”

“อืม น่าสนใจมาก” เชนออกความเห็น “เดี๋ยวนี้ไม่มีใครชอบย้ายตอนกลางเทอมหรอกนอกจากพวกที่มันแปลกจริงๆ”

ซันพูดกับคิมว่า “รายละเอียดเป็นไงบ้าง”

“ครูนี้เป็นครูพละ ยังหนุ่มอยู่เลย แต่มีพฤติกรรมแปลกๆคือชอบอยู่เงียบๆคนเดียว ไม่สุงสิงกับใคร ขนาดคนในหมวดพละเองยังไม่ชอบหมอนี่เลย นักเรียนคนแรกเป็นผู้ชาย เข้ามาอยู่ชั้น ม.5 แต่คนละห้องกับพี่เชนและพี่ซัน เป็นพวกนักเลงหัวไม้เลยล่ะ แต่สาวๆกรี๊ดมากเพราะมันโคตรเท่เลย”

คิมหยุดกลืนน้ำลายสามวิก่อนจะกล่าวต่อ

“แต่อีกคนน่าสนใจกว่าครับ เป็นนักเรียนหญิง ม.4 ที่น่ารักสุดๆ นิสัยร่าเริง และดูเป็นปกติกว่าสองคนแรก”

“อาจเป็น Miss A ก็ได้นะ” เชนออกความเห็น

ซันพูดกับคิมว่า “งั้นนายก็ลองสืบนักเรียนหญิงคนนี้ดู ส่วนเชนก็สืบเจ้านักเลงหัวไม้นั่น ส่วนฉันจะสืบพฤติกรรมของครูพละเอง”

ทุกคนพยักหน้ารับ แต่คิมมีเลือดกำเดาออกมาด้วย

ซันหันไปถามรอนบ้าง

“มีอะไรคืบหน้าเรื่องการ์ดแดงบ้าง”

รอนไม่พูดอะไร แต่เอาการ์ดแดงแจกให้กับทุกคน

เชนงงมาก “เมิงหามาได้ไงเนี่ย”

“แค่ถอดสมการตรงลิ้นชักข้างล่างนั้นเพิ่มอีก 5 สมการ การ์ดแดงก็ออกมาเอง”

“แล้วมันใช้ยังไงอ่ะ” คิมถามขึ้น

รอนพยายามตอบให้ง่ายอย่างที่เขาเข้าใจ

“ผมว่าการ์ดอ่านความคิดเราได้ แค่เอาแตะตรงช่องที่คล้ายประตูนั่นแล้วนึกจะไปที่ไหน พอเปิดประตูเราจะไปถึงที่นั่นทันที พอประตูเปิด ให้ดึงการ์ดแดงออก แล้วเดินเข้าไปพร้อมกับปิดประตูให้สนิท และตอนนี้ทุกคนสามารถเข้าออกโฟตอนได้โดยใช้การ์ดแดงอันนี้ครับ ผมได้ลงทะเบียนข้อมูลของแต่ละคนเพื่อเปิดการฺดให้แล้ว คิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาครับ”

“ดี ดีมาก” ซันและทุกคนยิ้มกันอย่างมีความสุข

รอนยังพูดต่ออีกว่า

“นอกจากการ์ดจะหลุดออกมา มันมีข้อมูลภาษาไทยหลุดออกมาด้วยครับ”

รอนส่งกระดาษแผนหนึ่งให้ซัน พอซันรับมา เขาเอาขึ้นมาดู บนกระดาษมีข้อความเขียนว่า

“โลกที่ไม่มีอยู่กับศัตรูที่ไม่มีเงา”