สวัสดีเพื่อนๆอีกครั้งค่ะ นี้ก็เป็นครั้งที่สองแล้วนะค่ะ        ที่ตั้งกระทู้ว่า โดนแล้วไง คือเรามีเรื่องจะเล่ามันเกิดขึ้นวันนี้ 11.8.59  วันนี้เราเดินไปซื้อไอติมแล้วทีนี้เราเห็นน้องเค้าอยู่อีกฝั่งหนึ่งของตึกซึ่งระหว่างสองตึกจะมีช่องเล็กเดินผ่านไปได้ เราเห็นเค้าแต่เพื่อนเราที่มากับเราสองคนไม่เห็น เราก็บอกเพื่อนว่า กลับไปซื้อไอติมปะ เพื่อนมันกะมองบน 5555 พอเราซื้อไอติมเสร็จเราก็เดินไปที่ ศาลา เราเห้นว่าน้องเค้านั่งยุตรงนั้น พอเดินไปเพื่อนมันกะบอกว่าไปจัดกระโปรงแปป น้องเค้าเห็นเรานะ และเราก็ยืนหลังต้นไม้ ต้นไม้ใหญ่อยู่นะ แล้วเราก็มองเพื่อนยิ้มมองบน แล้วทีนี้เพื่อนน้องเค้า น้องเค้ายุกันสามคน เพื่อนคนหนึ่งก็พูดว่า พ่อตาย เรากะแบบตกใจมาก แล้วเราก็เดินออกมาเราร้องไห้ แล้วน้องคนที่เราชอบมันก็ ชูนิ้วกลางแล้วพูดว่า...คำนั้นอ่ะ คงจะรู้ใช่ไหมว่าคำนั้นคืออะไร แล้วเราเดินออกมาเราร้องไห้มากเรากะชี้หน้าแล้วพูดไม่รู้ว่าน้องเค้าได้ยินหรือเปล่าแล้วเราก็เดินออกมา แล้วเพื่อนมันก็เดินไปถามให้ เพื่อนมันก็บอกเพื่อนเราว่า ให้เราเลิกยุ่งกับเค้า แล้วเพื่อนเราบอกว่าเราขอแมวคืน (แมวที่เคยให้ไป เป็นตุ๊กตาแมวจี้ ตอนที่เราบอกในอันแรกที่เราเขียนไป แล้วเราก็บอกด้วยว่า เราไม่เคยไปยุ่งกับน้องเค้ามากกว่านี้จริงๆ) แล้วน้องเค้าก็บอกว่า ตอนปิดเทอมจะเอาให้ พอเราเดินขึ้นมา ตรงทางเดินขึ้นจะไปตึกมันขึ้นได้สองทาง เราขึ้นอีกทางน้องเค้าขึ้นอีกทาง เราก็เดินมาเจอกัน เราก้เดินร้องไห้ เดินยุคนเดียว น้องเค้ากับเพื่อนอีกสามคนก็เห็นเราร้องไห้ เราเห็นนะ เราใช้หางตาดูเอา ทุกคนเหมือนจะหยุด มองเรา แล้วเคาก็เรียกชื่อเรา เราก็ไม่หยุดเราก็รีบเดินไป เราชนใครก้ไม่รู้ คนที่เดินชนคนแรกเค้าพูดว่า อีนี้ เราก็ไม่สนใจเราก็เดินไปอีกก็จะชนอีกคนเราก้หลบได้ทันเราก็ร้องไห้ไปแล้วไปเอากระเป๋าตอนเราเดินมาเราร้องไห้เพื่อนสนิทเราก็ถามว่า เห้ยเป็นไร เราก็ร้องไห้ออกมาอีก ครูก้ถามว่าเป้นไร เราไม่สนใจใครทั้งนั้น เราก้เดินไปห้องน้ำพอถึงหน้าห้องน้ำเราก็ซุดลง แล้วเราก็ร้องไห้ร้องโห่เลยแหละ เราร้องออกมาแบบมากๆ เพื่อนก็ปลอบ พอเรากลับบ้าน เพื่อนเราก็ไปถามน้องเค้าว่า  พี่รู้นะว่าน้องยังไม่ได้เผาแมวทิ้ง แล้วน้องเค้าบอกว่า เผาแล้วจริงๆ เพื่อนเรากะถามว่า ที่ฝากเพื่อนมาถามหละ น้องเค้าบอกว่า ยังไม่ได้ถาม งั้นแสดงวาที่เพื่อเราบอกว่าน้องเค้าไม่ได้เอาทิ้งแต่เก็บไว้ในตู้ก็คงจะไม่จริงละสิ โกหกทำไม เรากลับบ้านมาไม่มีใครยุบ้าน อาบน้ำ แล้วก็มาเขียนนี้แหละ เราไม่ทำให้ตังเอวต้องเศร้าเพราะเราจะคิดว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมาคือฝันร้ายแล้วกัน ณ ตอนนั้นหัวใจเราไม่เหลือเยื้อใยดีๆแล้วแหละ แล้วมีอีกอย่างคือตอนที่เพื่อนเราไปเอาของที่เพื่อนอีกคน ครูก็ถามถึงเราว่าเราเป็นไร มันก็บอกครูไปว่า หลานมันหนะด่าเรา ครูก็ถามว่า ด่าว่า คำไม่สุภาพอ่ะค่ะ แล้วครูก็ถามว่า ดอเมนิคใช่ไหม เพื่อนเราก็ตอบว่า ใช่ ครูถาม อยู่ชั้นไร เพื่อนก็บอก ม.2 ครูถามว่า ใคร เพื่อนเราก็บอกชื่อไป น้องเค้าเรียกเพื่อนเราไปบอกว่าให้เราเลิกยุ่งกับน้องเค้า เลิกมอง คือ สองสาม อาทิตย์ที่ผ่านมากูไม่ได้มองไม่ได้สนใจเลย ตลอดมาก็เหมือนกัน เราไม่ได้สนใจเลย มองเค้าก็ตอนที่เค้าไม่เห็น คนชอบนี้ไม่ชอบ ชอบให้คนเกรียจเหรอ เหอะๆๆ นี้แหละค่ะ มนุษย์ 5555 เรื่องน่าเศร้าลืมๆไปซะ ต่อไปนี้ก็คิดว่าเราอยู่คนละโลกกัน เราไม่เคยรู้จักกันเลย โอเคไหม.....