เรามีน้องหมาตัวนึงค่ะอายุประมาณ 2 ขวบได้เราเลี้ยงแบบปล่อยเพราะอยู่ชนบท ปกติพ่อเราจะไปตัดหญ้าน้องหมาจะขึ้นรถไปกับพ่อด้วยวันนั้นก็เหมือนกันค่ะน้องไปกับพ่อปกติ เราอยู่บ้านกะว่าน้องกลับมาจะเทอาหารให้เพราะลืมเอาให้ก่อนออกไป น้องท้องอยู่ด้วยอีกไม่นานก็คลอดแล้ว แต่เวลาประมาณ 6 โมงครึ่งพ่อโทรมาเสียงสั่นบอกว่าน้องหมาโดนรถชน ตอนโดนพ่อตัดหญ้าอยู่เห็นรถขับมาเร็วมากชนน้องเต็มๆแถวนั้นไม่มีกล้องวงจรปิดแถมรถที่ชนก็ขับไปเลยส่วนน้องหมาก็นอนอยู่ขอบๆถนนพ่ออุ้มน้องมาไว้ที่สวน พอวางสายแม่เรารีบขับรถออกไปหาพ่อ ส่วนเราช็อคทำอะไรไม่ถูก ถุงอาหารกับจานข้าวน้องยังวางอยู่ข้างๆพ่อกับแม่กลับมาบอกว่าฝังน้องไว้ที่สวนวางดอกไม้ไว้ให้ด้วยบอกว่าน้องเสียตั้งแต่โดนชนแล้วด้วยความที่ท้อง+น้องค่อนข้างอ้วน เรารีบอาบน้ำเข้าห้องนั่งร้องไห้ตั้งแต่ประมาณทุ่มกว่าๆรู้สึกดิ่งมากทักไปเล่าให้เพื่อนฟังเพื่อนได้โทรมาอยู่ด้วยเพื่อนบอกร้องจนหลับไปช่วงเกือบๆเที่ยงคืน

พรุ่งนี้วันที่ 27 ก็ครบรอบ 1 ปีที่น้องจากไปแล้วแรกๆเราไม่กล้าจะผ่านจุดนั้นด้วยซ้ำหรือแค่คิดหรือนึกถึงตรงนั้นก็ร้องไห้แล้ว วันนี้โอเคขึ้นมากแล้วแต่เวลาผ่านเราก็ยังแอบคิดถึงน้องยังหวั่นๆใจอยู่

>>เราอยากจะเป็นกำลังใจให้คนที่เสียน้องหมาน้องแมวหรือน้องๆที่เรารักไปเราคิดว่าเขาไม่ได้ไปไหนไกลหรอกก็คงยังอยู่ใกล้ๆเราแหละ เคยมีคนบอกเราว่าน้องหมาน้องแมวที่เรารักเขาหรือผูกพันธ์กับเขามากๆ พอเขาเสียไปจะมาเป็นเทวดาประจำตัวเราด้วยแหละ สำหรับคนที่ยังทำใจไม่ได้ก็ลองออกไปหาอะไรทำพยายามคิดบวกไว้นะคะ เราขอให้ทุกคนที่สูญเสียไม่ว่าคนที่รัก หรือน้องหมาน้องแมวที่เรารักเข้มแข็งไว้น้า ขอให้มีความสุขมากๆ ได้กินของอร่อยเยอะๆยิ้มเยอะๆน้า คนที่จากไปก็คงอยากเห็นเรามีความสุขเหมือนกัน กอดๆกันนะคะ🫂