ลมหายใจหาย อึดอัดทนไม่ไหว ไปต่อไม่ได้ ไม่รู้วิธี กรุณาช่วยให้คำแนะนำด้วยเถอะครับ

กระทู้คำถาม
สวัสดีครับทุกท่าน

ที่ผ่านมา ผมเคยนั่งสมาธิบ้างตามวาระต่างๆ ซึ่งเป็นการนั่งสมาธิแบบไม่รู้ว่าต้องทำอะไรอย่างไร ไม่ได้มีวัตถุประสงค์เป้าหมายว่าทำเพื่ออะไร คือผมแค่นั่งสมาธิเพื่อร่วมทำกิจกรรมที่ต้องเข้าร่วมในตอนนั้นๆ เท่านั้นเองครับ

ช่วงหลังประมาณ 3 เดือนที่ผ่านมานี้ ผมเริ่มสนใจเรื่องการนั่งสมาธิอย่างจริงจังมากขึ้น จึงหาความรู้จากในอินเตอร์เน็ต เปิดคลิปสอนทำสมาธิของพระอาจารย์ท่านต่างๆ หาอ่านความรู้จากเว็บไซด์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องการทำสมาธิ

เมื่อเริ่มพอเข้าใจบ้าง ผมจึงเริ่มนั่งสมาธิอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้มีความตั้งใจอย่างจริงจังมากขึ้น ด้วยหลายๆวัตถุประสงค์ แต่หลักๆ มี 2 ประการ คือ

1. อยากรู้ว่าถ้านั่งสมาธิจริงๆจังๆแล้วจะเป็นอย่างไร จะมีสภาวะอาการอย่างไร? ทั้งในระหว่างนั่ง และเมื่อออกจากสมาธิแล้ว ที่เคยได้ฟังได้อ่านมานั้น บอกเล่ากันว่ามีสภาวะอาการอย่างนั้นอย่างนี้ เห็นนิมิตอย่างนั้นอย่างนี้ จริงๆแล้วเป็นอย่างไร ถ้าผมนั่งอย่างจริงๆจังๆแล้ว ผมจะพบจะเจออย่างที่ว่านั่นบ้างไหมหนอ .. ข้อนี้ แค่อยากรู้ แต่ไม่ได้จริงจังอะไรมากครับ

2. ชีวิตจะดีขึ้นไหม? ผมคิดเอาเองว่าการนั่งสมาธิจะช่วยให้ชีวิตดีขึ้น ตามความเข้าใจแบบโลกๆ แบบงูๆ ปลาๆ ของผม, ชีวิตผมก็มีทั้งสุขและทุกข์ปะปนกันไป สุขทุกข์มากน้อยตามแต่ละช่วงเวลาของชีวิต ผมจึงอยากรู้ว่า ผลจากการนั่งสมาธิจะทำให้ทุกข์น้อยลงไหม สุขจะมากขึ้นไหม ผมจะเข้าใจชีวิต,สุข,ทุกข์,ธรรมะ ฯลฯ มากขึ้นไหม จะเข้าใจหรือเห็นหนทางแห่งการพ้นทุกข์ได้บ้างไหม

วิธีการปฏิบัติ

ผมใช้วิธีรู้ลมหายใจที่บริเวณจมูก บางครั้งใช้ท่องพุทโธร่วมด้วย แต่หลักๆใช้วิธีรู้ลม นั่งครั้งแรกๆก็ยาก ทำไม่ได้ ทำทีไรเป็นว่าบังคับลมทุกที หายใจอึดอัด บางครั้งถึงขั้นเหนื่อยกับการหายใจ ผลทำให้นั่งได้ไม่นานก็เลิก

เมื่อนั่งบ่อยๆเข้า ผมก็เริ่มพอทำได้ (ที่ว่าทำได้ คือผมคิดเข้าใจเอาเอง ไม่รู้จริงๆว่า ที่ทำได้นี้ควรเรียกว่าทำได้จริงๆหรือเปล่า) คือไม่เหนื่อย ไม่อึดอัด รู้สึกได้ว่าไม่ได้ไปบังคับการหายใจ และรู้ว่ากำลังหายใจอยู่

ประเด็นที่พบ

การนั่งครั้งหลังๆมานี้ เกิดสภาวะคล้ายๆเดิม ตลอดเกือบทุกครั้ง คือ มือหายไปจากความรู้สึก ไม่รู้สึกว่ามีมืออยู่ (รู้ว่ามี แต่รู้สึกว่าไม่มี ผมอธิบายไม่ถูก เชื่อว่าท่านผู้รู้คงเข้าใจผม) ก้นและต้นขาที่นั่งทับพื้นยังรู้สึกว่ามีอยู่ หลังที่นั่งพิงเก้าอี้ก็รู้สึกว่ายังมีอยู่ คือสรุปว่ามือหายทั้งสองข้าง อย่างอื่นที่เหลือยังรู้สึกถึงได้ อยู่ครบยังไม่หาย มีอาการตัวพองๆยุบๆบ้างแต่ก็ไม่บ่อย มีอาการหายเกือบทั้งตัวบ้างแต่น้อยมาก แต่ที่แน่ๆคือ มือทั้งสองข้างหายทุกครั้ง, ทุกครั้งจริงๆครับ นั่งแป๊บเดียวก็หายแล้ว และหายไปจากความรู้สึกตลอดเวลาที่ยังนั่งอยู่

ลมหายใจเริ่มแผ่วเบาลงเรื่อยๆ จนกระทั่งเหมือนลมหายไป เหมือนไม่ได้หายใจ ในครั้งแรกๆที่เจอสภาวะนี้ ผมตกใจทำอะไรไม่ถูก ตะลีตะลานรีบควานหาลม แล้วก็กลับมาหายใจแบบปกติ, แต่ในครั้งหลังๆ ผมจะพยายามทนอยู่กับสภาวะนี้ ซึ่งผมจะอึดอัดมาก และในที่สุดผมก็ทนไม่ไหม จนต้องบังคับให้ตัวเองหายใจด้วยการสูดยาว จึงจะกลับมารู้สึกว่าผมหายใจแล้ว ผมจึงเริ่มรู้ลมใหม่ .. แล้วลมก็แผ่ว .. แล้วลมก็หาย .. แล้วผมก็ทน .. แล้วผมก็ทนไม่ไหว .. แล้วผมก็สูดลม .. แล้วผมก็รู้ลม .. แล้วลมก็แผ่ว .. ฯลฯ วนรอบอยู่อย่างนี้ ซ้ำรอบอยู่อย่างนี้

ข้อคำถาม

1. อาการมือหายคืออะไรครับ? ผมเข้าใจว่าไม่ต้องไปสนใจมัน ปล่อยมันใช่ไหมครับ?

2. สภาวะอาการเรื่องลมหายใจ เป็นปัญหาใช่ไหมครับ? ผมควรทำอย่างไรต่อไปครับ?

3. ผมเข้าใจว่าผมถนัดวิธีรู้ลมหายใจ แต่ผมไม่แน่ใจจริงๆว่า ที่ผมคิดว่าผมถนัดวิธีรู้ลมหายใจนั้น ผมเข้าใจถูกไหม? ผมยังควรใช้วิธีรู้ลมต่อไปไหม? หรือควรใช้วิธีอื่นดีกว่า? ผมควรศึกษาหาความรู้เพิ่มเติมจากเว็บไหน คลิปไหน กระทู้ไหน จึงจะเหมาะกับสภาวะอาการที่พบเจออยู่?

ขอความกรุณาทุกท่านช่วยแนะนำผมทีเถอะครับ ชี้ทางออกให้ผมด้วยนะครับ ขอขอบคุณมาล่วงหน้าครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่