****กระทู้นี้เป็นเพียงความรู้สึกและความคิดส่วนตัว หากผิดพลาดขออภัยด้วยค่ะ****
สวัสดีค่ะ หัวข้อกระทู้แรกวันนี้ก็คงไม่พ้น การอกหัก
ทุกๆคนคงผ่านการอกหักมาไม่มากก็น้อย
การอกหักมีหลายแบบค่ะ แอบชอบ ชอบคนมีแฟน เขาให้ความหวัง แฟนทิ้ง แฟนไปมีคนอื่น และอีกมาก
แต่สุดท้ายทุกคนก็จบลงที่คำว่าเสียใจ ทำใจ
ช่วงแรกแน่นอนค่ะ เราจะเสียใจหนักมากๆ
บางคนเลือกที่จะจมอยู่กับเพลงเศร้า บางคนเลือกที่จะดื่มย้อมใจ บางคนเลือกที่จะหาทางออกให้ตัวเองทางใดทางหนึ่ง
ทุกคนมีความคิดและวิธีที่ไม่เหมือนกัน
หายเร็วหายช้า ขึ้นอยู่กับตัวเอง ขึ้นอยู่ว่าเราจะเลือกอะไร ในความรู้สึกนี้มันจะหน่วงๆ
เดินต่อก็ไม่อยากแต่จะอยู่แบบนี้มันก็เหงาเกินไป
แต่สิ่งสำคัญคือเราจะต้องไม่ตอกย้ำตัวเอง ใช้ชีวิตอย่างปกติ อยู่กับเพื่อน ใช้เวลาให้กับสิ่งที่เราเรียกว่าความสุข เปิดใจให้กับสิ่งใหม่ๆ
และสักวัน ทุกสิ่งทุกอย่างจะกลายเป็นสิ่งที่เรารู้สึกเฉยๆ หรือ อาจแค่จำได้ว่าเคยรู้สึก

ทุกๆความสัมพันธ์ แน่นอนค่ะ มันต้องมีความทรงจำไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี
และต่อมาก ทุกสิ่งทุกอย่างถ้าผ่านไปจนถึงจุดหนึ่ง มันจะแปรผันเป็นความคิดถึง
นี่แหละค่ะ สิ่งสำคัญ "คิดถึง" มันเป็นความรู้สึกที่ทรมานมากๆ
ทุกๆความรู้สึกที่เคยมีให้กัน มันดีมาก ดีจนไม่คิดว่าจะมาถึงวันนี้เลย
แต่เมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว เราก็จะต้องยอมรับมันค่ะ ไม่มีเค้าเราต้องอยู่ให้ได้
อะไรต่างๆที่เกิดขึ้น เก็บมันไว้ รักษามัน อย่างน้อยมันก็เป็นสิ่งสิ่งนึงระหว่างเรากับเขา
เราต้องคิดถึงแล้วทำให้รู้สึกดีขึ้น หรือคิดแง่ดี
หากคิดถึงแล้วมีความรู้สึกที่แย่ลง ก็ปล่อยไปเถอะค่ะ ไว้พร้อม ค่อยคิดถึงเรื่องต่างๆดีกว่า

สุดท้ายนะคะ ไม่ว่าใครจะเสียใจจากอะไรแบบไหน
ก็ต้องทำใจและผ่านมันไปให้ได้ค่ะ อย่าน้อยใจตัวเอง อย่าคิดอะไรที่ทำให้ตอกย้ำ
ถ้าผ่านไปได้แล้วลองย้อนกลับมา มันจะเป็นบทเรียนและประสบการ์ณให้เราในอนาคตเองค่ะ
เปิดใจให้กับคนใหม่ๆ ไม่ปิดกั้นตัวเอง ปาร์ตี้ทำทุกอย่างที่ทำให้เรามีความสุข
แล้วเราจะลืมความเศร้า และรู้สึกว่า เราก็มีความสุขดี อยู่ได้
ขอบคุณค่ะ
****กระทู้นี้เป็นเพียงความรู้สึกและความคิดส่วนตัว หากผิดพลาดขออภัยด้วยค่ะ****