เผลอแผล็บเดียว ก็ย่างเข้าสู่เดือนที่ 8 ของปี เหลืออีกแค่ 4 เดือน ก็จะครบปีคงต้องลุ้นว่า
พอถึงสิ้นปี เศรษฐกิจไทยจะโตเท่าไหร่ แต่เท่าที่สดับตรับฟัง บรรดานักวิเคราะห์
สถาบันต่างๆ ทั้งในและต่างประเทศ เศรษฐกิจไทยปีนี้จะจีดีพีต่ำสุดน่าจะอยู่ที่ 2.5% สูงสุด
ก็ไม่น่าจะเกิน 3.2%


จีดีพีของไทยขยายตัวระดับนี้มา 3-4 ปี ติดต่อกัน ถือว่าเติบโตน้อยมากๆ จนอาการน่าเป็นห่วง
ขณะที่เพื่อนบ้านในอาเซียนสูงเฉลี่ยอย่างต่ำ 5% บางประเทศโตถึง 7% ผลจากจีดีพีไทยโตต่ำ
ติดต่อกันหลายปี ส่งผลให้รายได้ต่อหัวของคนไทยแค่ 5-6 พันเหรียญสหรัฐเท่านั้น ขณะที่มาเลย์
มีรายได้ ต่อหัว 1.2 หมื่นเหรียญ แปลว่า ไทยต้องใช้เวลานานถึง 20 ปี รายได้ประชากรจะไต่
ถึง 1 หมื่นเหรียญ


เมื่อเป็นเช่นนี้ ไทยจะก้าวพ้นกับดักรายได้ปานกลางไปสู่ประเทศที่มีรายได้สูงได้อย่างไร


มิหนำซ้ำในชีวิตจริงตอนนี้ ก็อยู่กันลำบาก ชาวบ้านมี รายได้แทบไม่พอกิน เงินเดือนคนทำงานหลายๆ
บริษัท ไม่เพิ่มขึ้นหรือเพิ่มก็ไม่เกินอัตราการเติบโตของจีดีพีคือ 3% ตรงข้ามราคาข้าวของ ของกินของ
ใช้ต่างๆ กลับแพงกว่า รายได้ที่เพิ่มขึ้นหลายเท่าตัวไม่ต้องดูอื่นไกล ราคาที่อยู่อาศัยไม่ว่า คอนโดฯ
บ้านเดี่ยวราคาก็ปรับเพิ่มขึ้นพรวดพราด แม้แต่อาหารการกินก็ปรับขึ้นในสัดส่วนที่สูงกว่ารายได้ที่เพิ่ม
ขึ้นหลายเท่า ทำให้ชักหน้าไม่ถึงหลังจึงเป็นปัญหา "หนี้ครัวเรือน" พุ่งสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง


ที่สำคัญ จีดีพีที่โตแค่ 3% ก็นับว่าน้อยอยู่แล้ว แถมไม่ได้กระจายมาใส่กระเป๋าทุกคนอย่างเป็นธรรม
แต่จะตกอยู่กับคนที่เป็นเจ้าของธุรกิจขนาดใหญ่ที่ผูกขาดโดยคนไม่กี่ตระกูล ทำให้มีอิทธิพลในการ
กำหนดราคาสินค้า เพราะไม่มี การแข่งขันอย่างเสรี นี่ก็เป็นอีกต้นเหตุที่ทำให้สินค้าบ้านเราราคาแพง


เจ้าของธุรกิจได้เต็มเม็ดเต็มหน่วย แต่คนทำงานลูกจ้างทั้งหลายได้แค่จิ๊บจ๊อย หากยังเป็นอยู่อย่างนี้เรื่อยๆ
น่าเป็นห่วงว่า คนไทยต่อไปจะกลายเป็นประเภท "จนก่อนแก่" อย่างที่หลายคนเป็นห่วงชีวิตในบั้นปลาย
จะลำบากมากขึ้นเรื่อยๆ


ขณะเดียวกัน การที่จีดีพีที่โตแค่ 3% ทำให้มีรายได้ไม่เพียงพอที่จะให้รัฐเก็บภาษีมาจัดทำเป็นสวัสดิการ
ให้กับประชาชนได้ ชีวิตคนไทยในยุคจีดีพีโตแค่ 3% จึงลำบากขึ้นเรื่อยๆ แล้วเราจะอยู่กันอย่างไร