หนูขอระบายหน่อยค่ะ คือแม่หนูตอนนี้อายุ50ปลายๆ มีหนูตอนอายุ40 หนูมีแม่ที่เวลาโมโหทีจะรุนแรงมากกว่าคนทั่วไป ควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ บางทีก็ชอบทำร้ายของ แม่เป็นแบบนี้ตั้งแต่หนูจำความได้ หนูทะเลาะกับแม่ตั้งแต่จำความได้จนถึงปัจจุบัน เบื่อมากกกกกๆ ความคิดคนละขั้วกันตลอด เรื่องเล็กๆก็ทำให้เป็นเรื่องใหญ่ได้ เพราะแม่ใช้แต่อารมณ์ ไม่ฟังคนอื่นเลย ไม่เคยฟังลูกเวลาเตือนเลย ชอบพูดว่า เป็นเด็กไม่มีสิทธิ์มาสั่งสอนฉัน แม่เป็นคนที่ ไม่เคยทำโทษด้วยการตีหรือทำร้ายร่างกาย แต่จะทำร้ายจิตใจแบบเจ็บๆตั้งแต่เด็ก ไม่พูดคำหยาบคายเวลาด่า แต่จะพูดคำสุภาพแต่เจ็บเข้าไปในจิตใจขั้นรุนแรง บางทีมันเจ็บกว่าการถูกตีอีก คือแม่มีปมตอนเด็กๆด้วย คือ พ่อกับแม่หย่ากันละไปมีครอบครัวใหม่ทั้งคู่ แล้วทิ้งลูกให้อยู่กับป้าที่ดุมากๆๆๆๆ หัวโบราณ เด็กไม่มีสิทธิ์เถียงผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่ถูกเสมอ เหมือนแม่เก็บกดละมาลงกับลูก ซึ่งมันไม่ถูก น่าจะเข้าใจความรู้สึก ละไม่ชอบอะไรก็ไม่ควรทำกับลูกไม่ใช่เหรอคะ เคยเตือนแม่ดีๆแล้ว แม่บอกว่า ไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่จะไม่โมโห คนเราก็ต้องมีโมโหกันบ้าง ก็ใช่ค่ะ แต่ไม่ควรโมโหหนักขนาดนี้ เหมือนเป็นข้ออ้างในการไม่ปรับปรุงตัวเองมากกว่า แม่บอกว่า ก็ฉันเป็นของฉันแบบนี้ มันอยู่ในสายเลือด แก้ไม่ได้ ตอนนั้นพ่อเลยบอกว่า ถ้าลูกพูดประโยคนี้บ้างละ แม่ไม่ฟังเลย โมโหหนักกว่าเดิม บ้านแตกบ่อยมากกกก หนูกลายเป็นเด็กที่เวลาดูโฆษณาซึ้งๆเกี่ยวกับแม่แล้วไม่เคยอินแบบจริงๆ อาจจะเพราะโฆษณาไม่ตรงกับชีวิตหนูจริงๆ เรื่องทะเลาะกับแม่ มีน้อยคนที่จะเข้าใจความรู้สึกจริงๆ หนูเครียดมากๆเลยค่ะ หนูควรทำอย่างไรดีคะ? มีใครมีแม่แบบแม่หนูบ้างคะ? มาแชร์ประสบการณ์กันๆ