คนแรก คุ้นเคยกันมานาน รักและตามใจเราทุกอย่าง ไม่ว่าเราจะงี่เง่า ทำกับเขายังไง เขาก็ขออยู่ใกล้ ๆ เรา (บางครั้งก็รู้สึกได้ว่าเขาก็แอบเศร้าน้อยใจที่เราไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาเท่าที่ควร ไม่ว่าเขาจะทำดีกับเราแค่ไหน)  
ความรู้สึกเราคือ เราเห็นความดีของเขา จึงทำให้เราไม่อยากตอบแทนคุณค่าความดีที่เขาทำกับเราด้วยการทิ้งเขาไป แต่เราก็ไม่ได้สุขไม่ทุกข์ถ้ามีเขา (ไม่เคยอนาทรร้อนใจใด ๆ  เขาไม่มีตัวตนในสายตาเราเลย  มีความคุณความดีที่ตระหนักในใจเราเท่านั้น)

คนสอง  ถ้ามีเหตุการณ์ลำบาก เราจะเป็นห่วงและนึกถึงเขาตลอด  เช่น วันที่ฝนตกหนัก รถติดมาก น้ำท่วม เราจะคิดว่า เขาจะเป็นยังไงบ้าง ลำบากมั๊ย เราไปรับเขาดีมั๊ย

คนสาม  เวลาไหนที่มีความสุขเอ่อล้น เราจะนึกถึงเขา  เช่น เวลาเราไปร้านอาหารหรู ๆ  อร่อย ๆ  ไปเที่ยวต่างประเทศ  เราจะรู้สึกว่า ถ้ามีเขาอยู่ด้วยจะดีมากเลย  


(ขอแท็กห้องศาสนาด้วย ประหนึ่งนิทานเวตาล)