สวัสดีคะ
เราขอแทนตัวเองว่า ฟ้า เราอายุ 24 ปี จาก Anorexia Nervosa เป็น Binge eating disorder ตอนนี้เราทุกข์มาก เรารู้สึกว่าเราสูญเสียการควบคุมในการกินอาหาร ไม่ใช่เพราะเรายับยั้งไม่ได้ แต่มันทำไม่ได้จริงๆ รบกวนผู้รู้หรือแพทย์หรือคนที่มีคนไกล้ตัวเป็นเหมือนฟ้า ช่วยตอบทีนะคะ
คำถาม มีโรงพยาบาลที่ไหนรักษาโรค binge eating disorder ไหมคะ?
แพทย์ที่ไหนมีความเชี่ยวชาญด้านการกินที่ผิดปกติ?
คำแนะนำในการรักษาโรค Binge eating disorder?
ถ้าไม่อยากอ่านเรื่องราวของฟ้าก็ไม่ต้องอ่านนะคะ เราทุกข์และต้องการหาทางออกมากจริงๆ เรื่องราวของฟ้าอยู่ด้านล่าง รบกวนคนที่รู้ แพทย์ และคนที่มีคนไกล้ชิดที่เป็นแบบฟ้า ถ้าพอรู้ทางออก รบกวนช่วยเหลือที ขอขอบคุณล่วงหน้าคะ
----------------------
---------------------------
ฟ้าขอเท้าความก่อนเลย ตอนฟ้าอายุ 14 ปี ฟ้าเริ่มที่จะกังวลว่าฟ้าจะอ้วน ฟ้าเริ่มออกกำลังกาย วันละ 15 นาทีบ้าง 30 นาทีบ้าง บางที 4 ชม. ฟ้าเริ่มสนใจแฟชั่น อ่านหนังสือมากมายเกี่ยวกับ ไขมัน โปรตีน แครอลี่ ต่างๆในอาหาร เริ่มแพลนอาหารล่วงหน้าว่าจะกินอะไร เริ่มไดเอ็ตทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ เริ่มอดมื้อกินมื้อ ดูเป็นเรื่องปกติที่คนอื่นมองว่า "เด็กคนนี้ดูแลสุขภาพจัง" แต่ฟ้ารู้ตัวว่ามันไม่ปกติเลย มันทุกข์มาก ทุกข์ในใจเสมอ เหมือนมีเสียงในหัวบอกว่า "ห้ามกิน หยุดกิน" ตลอดเวลา
เท่าที่ฟ้าจำได้ ฟ้าเริ่มจากเลิกกินเนื้อ ต่อจากนั้นเลิกกินผัก ต่อจากนั้นเลิกกินข้าว ต่อจากนั้นเลิกกินน้ำผลไม้ และเลิกกินทุกอย่างแม้กระทั่งกลัวการดื่มน้ำเปล่าค่ะ กลัวว่าแร่ธาตุในน้ำจะทำให้น้ำหนักขึ้น ฟ้าเริ่มล้วงคอ อ๊วกทุกอย่างที่กินเพื่อไม่ให้อาหารเข้าไปในร่างกาย เมื่อก่อนฟ้าน้ำหนัก 62 กิโล สูง 160 ภายใน 1 เดือนฟ้าน้ำหนัก 34 กิโล<ตกใจใช่ไม๊คะ?> ตอนนั้นฟ้าไม่คิดว่าตัวเองผอมเลย แต่ความรู้สึกรู้สึก งงๆ เบาๆ ไม่ค่อยมีแรง ตาลอย และใจสั่น แต่ฟ้าดีใจที่เมื่อส่องกระจกจะเห็นกระดูกเหมือนจะโผล่มาจากเนื้อTT ฟ้าร้องไห้ทุกวันที่กินเพราะมันมีอีกเสียงในหัว บอกว่า "อย่ากิน" "มันอ้วน" "แกมันขี้แพ้" ตอนนั้นฟ้ายังเด็ก พ่อแม่จึงไม่รู้ เพราะฟ้าเรียนอยู่เมืองนอกคะ โฮสที่ฟ้าอยู่ด้วยเป็นห่วงฟ้ามากจึงพาฟ้าไปหาหมอ เลยรู้ว่าฟ้าเป็น Anorexia Nervosa<โรคกลัวอ้วนมากมาก> และรูเลย่านรกมีจริง ตอนนั้นพ่อแม่รู้แล้วและร้องไห้หนักมาก แต่ก็เหมือนจะไม่รู้ว่าคือโรคอะไรเพราะที่ไทยอาจไม่ค่อยมีคนเป็นมากนัก ตอนนั้นฟ้ารู้สึกเหมือนโลกทั้งใบไม่เข้าใจ รู้สึกเหมือนเป็นโรคจิต รู้สึกไม่มีใครเข้าใจ รู้สึกว่าทางออกเดียวที่จะไม่เจอปัญหานี้ คือการอดอาหาร และผอมต่อไป
ช่วงที่ รักษา เป็นช่วงที่ ทรมานมากที่สุด ฟ้าเคยเป็นเด็กที่เรียนดีมาก แต่เพราะฟ้าเป็นโรคนี้ จึงทำให้คิดช้าลง และไม่สนใจอะไรนอกจาก แพลนว่าจะกินอะไร ออกกำลังกายนานเท่าไหร่ กินสิ่งนี้จะอ้วนไม๊ อ๊วกเมื่อไหร่ กินยาถ่ายตอนไหน กี่เม็ดอาหารถึงจะออกจากร่างกายหมดและอีกมากมาย แต่โชคดีที่ฟ้าไปพบจิตแพทย์ที่เมืองนอกและโฮสรวมถึงพ่อแม่พี่ ที่คอยให้กำลังใจ จึงเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ใช้เวลาหลายปีกว่าจะกลับมาเหมือนคนปกติ..... แต่คำว่า"ปกติ" เป็นแค่จุดเริ่มต้นของความหายนะของทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นกับสุขภาพและจิตใจ....<เดี๋ยวมาต่อคะ>
กินไม่หยุด ควบคุมตัวเองไม่ได้ เคยเป็น Anorexia <รบกวนผู้รู้ช่วยเหลือทีคะ>?
เราขอแทนตัวเองว่า ฟ้า เราอายุ 24 ปี จาก Anorexia Nervosa เป็น Binge eating disorder ตอนนี้เราทุกข์มาก เรารู้สึกว่าเราสูญเสียการควบคุมในการกินอาหาร ไม่ใช่เพราะเรายับยั้งไม่ได้ แต่มันทำไม่ได้จริงๆ รบกวนผู้รู้หรือแพทย์หรือคนที่มีคนไกล้ตัวเป็นเหมือนฟ้า ช่วยตอบทีนะคะ
คำถาม มีโรงพยาบาลที่ไหนรักษาโรค binge eating disorder ไหมคะ?
แพทย์ที่ไหนมีความเชี่ยวชาญด้านการกินที่ผิดปกติ?
คำแนะนำในการรักษาโรค Binge eating disorder?
ถ้าไม่อยากอ่านเรื่องราวของฟ้าก็ไม่ต้องอ่านนะคะ เราทุกข์และต้องการหาทางออกมากจริงๆ เรื่องราวของฟ้าอยู่ด้านล่าง รบกวนคนที่รู้ แพทย์ และคนที่มีคนไกล้ชิดที่เป็นแบบฟ้า ถ้าพอรู้ทางออก รบกวนช่วยเหลือที ขอขอบคุณล่วงหน้าคะ
----------------------
ฟ้าขอเท้าความก่อนเลย ตอนฟ้าอายุ 14 ปี ฟ้าเริ่มที่จะกังวลว่าฟ้าจะอ้วน ฟ้าเริ่มออกกำลังกาย วันละ 15 นาทีบ้าง 30 นาทีบ้าง บางที 4 ชม. ฟ้าเริ่มสนใจแฟชั่น อ่านหนังสือมากมายเกี่ยวกับ ไขมัน โปรตีน แครอลี่ ต่างๆในอาหาร เริ่มแพลนอาหารล่วงหน้าว่าจะกินอะไร เริ่มไดเอ็ตทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ เริ่มอดมื้อกินมื้อ ดูเป็นเรื่องปกติที่คนอื่นมองว่า "เด็กคนนี้ดูแลสุขภาพจัง" แต่ฟ้ารู้ตัวว่ามันไม่ปกติเลย มันทุกข์มาก ทุกข์ในใจเสมอ เหมือนมีเสียงในหัวบอกว่า "ห้ามกิน หยุดกิน" ตลอดเวลา
เท่าที่ฟ้าจำได้ ฟ้าเริ่มจากเลิกกินเนื้อ ต่อจากนั้นเลิกกินผัก ต่อจากนั้นเลิกกินข้าว ต่อจากนั้นเลิกกินน้ำผลไม้ และเลิกกินทุกอย่างแม้กระทั่งกลัวการดื่มน้ำเปล่าค่ะ กลัวว่าแร่ธาตุในน้ำจะทำให้น้ำหนักขึ้น ฟ้าเริ่มล้วงคอ อ๊วกทุกอย่างที่กินเพื่อไม่ให้อาหารเข้าไปในร่างกาย เมื่อก่อนฟ้าน้ำหนัก 62 กิโล สูง 160 ภายใน 1 เดือนฟ้าน้ำหนัก 34 กิโล<ตกใจใช่ไม๊คะ?> ตอนนั้นฟ้าไม่คิดว่าตัวเองผอมเลย แต่ความรู้สึกรู้สึก งงๆ เบาๆ ไม่ค่อยมีแรง ตาลอย และใจสั่น แต่ฟ้าดีใจที่เมื่อส่องกระจกจะเห็นกระดูกเหมือนจะโผล่มาจากเนื้อTT ฟ้าร้องไห้ทุกวันที่กินเพราะมันมีอีกเสียงในหัว บอกว่า "อย่ากิน" "มันอ้วน" "แกมันขี้แพ้" ตอนนั้นฟ้ายังเด็ก พ่อแม่จึงไม่รู้ เพราะฟ้าเรียนอยู่เมืองนอกคะ โฮสที่ฟ้าอยู่ด้วยเป็นห่วงฟ้ามากจึงพาฟ้าไปหาหมอ เลยรู้ว่าฟ้าเป็น Anorexia Nervosa<โรคกลัวอ้วนมากมาก> และรูเลย่านรกมีจริง ตอนนั้นพ่อแม่รู้แล้วและร้องไห้หนักมาก แต่ก็เหมือนจะไม่รู้ว่าคือโรคอะไรเพราะที่ไทยอาจไม่ค่อยมีคนเป็นมากนัก ตอนนั้นฟ้ารู้สึกเหมือนโลกทั้งใบไม่เข้าใจ รู้สึกเหมือนเป็นโรคจิต รู้สึกไม่มีใครเข้าใจ รู้สึกว่าทางออกเดียวที่จะไม่เจอปัญหานี้ คือการอดอาหาร และผอมต่อไป
ช่วงที่ รักษา เป็นช่วงที่ ทรมานมากที่สุด ฟ้าเคยเป็นเด็กที่เรียนดีมาก แต่เพราะฟ้าเป็นโรคนี้ จึงทำให้คิดช้าลง และไม่สนใจอะไรนอกจาก แพลนว่าจะกินอะไร ออกกำลังกายนานเท่าไหร่ กินสิ่งนี้จะอ้วนไม๊ อ๊วกเมื่อไหร่ กินยาถ่ายตอนไหน กี่เม็ดอาหารถึงจะออกจากร่างกายหมดและอีกมากมาย แต่โชคดีที่ฟ้าไปพบจิตแพทย์ที่เมืองนอกและโฮสรวมถึงพ่อแม่พี่ ที่คอยให้กำลังใจ จึงเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ใช้เวลาหลายปีกว่าจะกลับมาเหมือนคนปกติ..... แต่คำว่า"ปกติ" เป็นแค่จุดเริ่มต้นของความหายนะของทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นกับสุขภาพและจิตใจ....<เดี๋ยวมาต่อคะ>