สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเราค่ะ คือตอนนี้เรากลุ้มใจมากเลย เพราะลูกสาวเราเกลียดการเข้าสังคมค่ะ ตอนนี้ลูกสาวเราอยู่ม.5แล้ว แต่ไม่ค่อยไปไหนมาไหนกับเพื่อนในห้อง(เพื่อนร่วมชั้นเก่าบอกมา) เท่าที่เรารู้มาคือตอนเช้าก่อนเข้าแถวเค้าจะอยู่กับเพื่อนๆสมัยม.ต้นของเค้ามาตั้งแต่ขึ้นม.4ใหม่ๆ ตอนเรียนก็นั่งเรียนตามปกติ เกรดตามเกณฑ์มาตรฐาน แต่ลูกสาวชอบเล่นคอมพิวเตอร์มากเลยค่ะ เราก็บ่นๆเค้าว่าติดเกม แต่เค้ามักจะบอกเราเสมอค่ะว่าเค้าไม่ได้เล่นเกม จนอาทิตย์ก่อนเราแอบเข้าไปดูคอมของเค้า เค้าจะมีโปรเจคเต็มคอมพิวเตอร์เลยค่ะ เห็นหลักๆจะเป็นเพลงการ์ตูนผญ.ที่ชอบดูค่ะ แล้วมันน่าจะเป็นการ์ตูนไอดอล มีเพลง มีแฟชั่นโชว์ อะไรทำนองนี้ค่ะ ลูกสาวก็จะนำเพลงพวกนั้นมาตัดต่อเล่นๆ ซึ่งเราคิดว่าไอโฟนเค้าก็น่าจะมีเหมือนกันค่ะ
เย็นวันนั้นเราก็ลองถามเค้าว่า อยู่โรงเรียนตอนนี้มีเพื่อนมั้ย เค้าบอกเราว่ามีเพื่อนค่ะ เราเองก็รู้ว่าเค้าโกหก แต่เค้าโกหกเพื่อให้แม่สบายใจ เราเลยลองไปถามเพื่อนๆในห้องของเค้า มีแต่คนบอกว่าลูกสาวเราก็คุยกับคนอื่นได้ แต่โลกส่วนตัวสูงมาก มักจะเดินไปไหนมาไหนคนเดียว กินข้าวคนเดียว ชอบใส่หูฟัง แต่ด้วยความที่ว่าเค้าเป็นคนหน้าตาดี(เหมือนแม่ ฮิๆ)จึงมีคนชอบเข้าหา เข้ามาคุยกับเค้า ซึ่งเค้าก็คุยด้วย ยิ้มให้ แต่ว่าเป็นการคุยแบบเปิดใจยากมาก ซึ่งเราคิดว่าสังคมในห้องของเค้าก็เป็นสังคมเด็กเรียนดีค่ะ แต่เค้าชอบแยกตัวออกมาแค่นั้น เพื่อนม.ต้นของเค้าบอกว่าลูกสาวเราเป็นคนพูดมาก พูดเยอะ แต่กับเพื่อนม.ปลายจะพูดน้อยลงมาก เราเลยลองเข้าไปเสิร์ชในเน็ตค่ะ ซึ่งเราคิดว่าลูกเราเป็นอินโทรเวิร์ตค่ะ เพราะตอนอยู่บ้านชอบขังตัวเองอยู่ในห้อง ออกมาตอนกินข้าว อยู่แต่ในโลกของตัวเอง ไปห้างก็เดินคนเดียวค่ะ ดูหนังคนเดียว เข้าร้านกาแฟคนเดียวแบบไม่มีปัญหาค่ะ แต่เค้าดูมีความสุขมากเมื่อเค้าอยู่ตัวคนเดียว ถ้าเค้าอยู่กับคนเยอะๆเค้าจะดูประหม่ามาก เราเลยแก้ปัญหาด้วยการทุ่มค่ะ เราส่งเค้าไปเรียนคอร์สสั้นที่ต่างประเทศเป็นเวลา1เดือนค่ะ ประเทศที่ไปคือประเทศแถบยุโรปค่ะ เราคิดว่าเค้าจะมั่นใจมากยิ่งขึ้น เค้าไปอยู่บ้านโฮสต์ ซึ่งโฮสต์ของเค้ามีลูกชาย 1 ลูกสาว 1 ค่ะ ลูกชายเค้าอายุรุ่นราวคราวเดียวกับลูกเราเลยค่ะ แต่ลูกสาวเค้าเด็กกว่าลูกสาวเรา 3 ปี
เค้าไปอยู่ที่นั่น1เดือนแบบไม่มีปัญหาค่ะ แต่พอกลับมาที่บ้านก็เป็นแบบเดิมเป๊ะเลยค่ะ เราจึงไปถามโฮสต์ดู โฮสต์บอกว่าตอนอยู่ที่บ้านก็ปกติดี แต่ลูกชายเค้าบอกว่าตอนไปเรียน(เค้าจะขึ้นรถไปกับลูกชายโฮสต์ทุกวันที่มีเรียนค่ะ)เค้ามักจะมีกำแพงต่อคนอื่น มีคนเข้าชวนคุยก็คุยตามปกติค่ะ ภาษาอังกฤษเค้าอยู่ในเกณฑ์สื่อสารได้ค่ะ แต่นอกจากลูกชายโฮสต์แล้วเค้าไม่มีเพื่อนเลยค่ะ เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงเลยไปถามลูก ซึ่งเค้ารู้ค่ะว่าเรามีเป้าหมายอะไร แต่เค้าก็ยังไปค่ะ เพราะเค้าบอกว่าอยากให้แม่สบายใจเค้าเลยยอมไปค่ะ ตอนนี้เราตันมากเลยค่ะ นอกจากเพื่อนเก่าๆแล้วเค้าไม่ยอมรับใครเลย นับวันการรับคนอื่นเข้ามาในจิตใจเริ่มลดลงทุกๆวัน เรากลัวว่าจะมีปัญหาตอนเรียนมหาลัยได้ค่ะ ช่วยหน่อยนะคะ
ลูกสาวชอบอยู่คนเดียวค่ะ
เย็นวันนั้นเราก็ลองถามเค้าว่า อยู่โรงเรียนตอนนี้มีเพื่อนมั้ย เค้าบอกเราว่ามีเพื่อนค่ะ เราเองก็รู้ว่าเค้าโกหก แต่เค้าโกหกเพื่อให้แม่สบายใจ เราเลยลองไปถามเพื่อนๆในห้องของเค้า มีแต่คนบอกว่าลูกสาวเราก็คุยกับคนอื่นได้ แต่โลกส่วนตัวสูงมาก มักจะเดินไปไหนมาไหนคนเดียว กินข้าวคนเดียว ชอบใส่หูฟัง แต่ด้วยความที่ว่าเค้าเป็นคนหน้าตาดี(เหมือนแม่ ฮิๆ)จึงมีคนชอบเข้าหา เข้ามาคุยกับเค้า ซึ่งเค้าก็คุยด้วย ยิ้มให้ แต่ว่าเป็นการคุยแบบเปิดใจยากมาก ซึ่งเราคิดว่าสังคมในห้องของเค้าก็เป็นสังคมเด็กเรียนดีค่ะ แต่เค้าชอบแยกตัวออกมาแค่นั้น เพื่อนม.ต้นของเค้าบอกว่าลูกสาวเราเป็นคนพูดมาก พูดเยอะ แต่กับเพื่อนม.ปลายจะพูดน้อยลงมาก เราเลยลองเข้าไปเสิร์ชในเน็ตค่ะ ซึ่งเราคิดว่าลูกเราเป็นอินโทรเวิร์ตค่ะ เพราะตอนอยู่บ้านชอบขังตัวเองอยู่ในห้อง ออกมาตอนกินข้าว อยู่แต่ในโลกของตัวเอง ไปห้างก็เดินคนเดียวค่ะ ดูหนังคนเดียว เข้าร้านกาแฟคนเดียวแบบไม่มีปัญหาค่ะ แต่เค้าดูมีความสุขมากเมื่อเค้าอยู่ตัวคนเดียว ถ้าเค้าอยู่กับคนเยอะๆเค้าจะดูประหม่ามาก เราเลยแก้ปัญหาด้วยการทุ่มค่ะ เราส่งเค้าไปเรียนคอร์สสั้นที่ต่างประเทศเป็นเวลา1เดือนค่ะ ประเทศที่ไปคือประเทศแถบยุโรปค่ะ เราคิดว่าเค้าจะมั่นใจมากยิ่งขึ้น เค้าไปอยู่บ้านโฮสต์ ซึ่งโฮสต์ของเค้ามีลูกชาย 1 ลูกสาว 1 ค่ะ ลูกชายเค้าอายุรุ่นราวคราวเดียวกับลูกเราเลยค่ะ แต่ลูกสาวเค้าเด็กกว่าลูกสาวเรา 3 ปี
เค้าไปอยู่ที่นั่น1เดือนแบบไม่มีปัญหาค่ะ แต่พอกลับมาที่บ้านก็เป็นแบบเดิมเป๊ะเลยค่ะ เราจึงไปถามโฮสต์ดู โฮสต์บอกว่าตอนอยู่ที่บ้านก็ปกติดี แต่ลูกชายเค้าบอกว่าตอนไปเรียน(เค้าจะขึ้นรถไปกับลูกชายโฮสต์ทุกวันที่มีเรียนค่ะ)เค้ามักจะมีกำแพงต่อคนอื่น มีคนเข้าชวนคุยก็คุยตามปกติค่ะ ภาษาอังกฤษเค้าอยู่ในเกณฑ์สื่อสารได้ค่ะ แต่นอกจากลูกชายโฮสต์แล้วเค้าไม่มีเพื่อนเลยค่ะ เราไม่รู้ว่าจะทำยังไงเลยไปถามลูก ซึ่งเค้ารู้ค่ะว่าเรามีเป้าหมายอะไร แต่เค้าก็ยังไปค่ะ เพราะเค้าบอกว่าอยากให้แม่สบายใจเค้าเลยยอมไปค่ะ ตอนนี้เราตันมากเลยค่ะ นอกจากเพื่อนเก่าๆแล้วเค้าไม่ยอมรับใครเลย นับวันการรับคนอื่นเข้ามาในจิตใจเริ่มลดลงทุกๆวัน เรากลัวว่าจะมีปัญหาตอนเรียนมหาลัยได้ค่ะ ช่วยหน่อยนะคะ