สวัสดีครับ ผมมาเล่าประสพการ์ณของผมเอง สั้นหน่อยนะครับ
ย้อนไป 8 ปี ผมย้ายเข้า รร มาตอน ประถม มีผู้หญิงคนนึงน่ารักมากเค้าเป็นเพื่อนคแรกของผมเลย มาถามผมเลยคนแรก ว่าชื่อไรผมก็บอกไป เค้าดีกับผมมาเล่นกับผม
เวลาเธอมองหน้าผมทีไร ผมใจสั่นทุกที เรื่องเรียนเค้าก็สอนผม จนจบประถมผมก็ไม่กล้าบอกชอบเธอ แล้วก็แยกย้าย รร กันไป
ผมกลับมาคิกย้อนไปย้อนมา คิดถึงรอยยิ้มนั้นดวงตาคู่นั้น เสียงน่ารักๆ ทำไมไม่บอกรักไปเลยตั้งแต่ตอนนั้น
หรืออาจเป็นเพราะความไร้เดียงสาของความเป็นเด็ก ที่ไม่รู้ว่ารักคืออะไร ความรักความหลง แต่รู้สึกว่าตอนนั้นเวลาเธอยิ้มให้ผม ผมใจสั่นและน่าแดงทุกที และยังไม่รู้ว่าความรักต้องใช้ยังไงบ้างต้องทำยังไงให้มีความสุข
และตอนนี้เค้ามีแฟนไปแล้ว ผมส่องเกือบทุกวัน 5555 เหมือนยังรอ และจนถึงวันนี้ผมยังโสดมาโดยตลอดเพราะรักแรกมันฝัง เลยคิดว่าไม่มีใครมาแทนเค้าได้.... ดูเว่อๆเนอะแต่จริงอะ5555
มีคนเคยบอกว่ารักครั้งแรกจะไม่สมหวัง เพราะมันเป็นประสบการ์ณที่ต้องผ่านกันทุกคน ว่าอันนี้มันไม่ใช่มันไม่ถูก และยังไม่รู้ว่าต้องทำยังไงให้เค้าสบายใจ
รักแรก
ย้อนไป 8 ปี ผมย้ายเข้า รร มาตอน ประถม มีผู้หญิงคนนึงน่ารักมากเค้าเป็นเพื่อนคแรกของผมเลย มาถามผมเลยคนแรก ว่าชื่อไรผมก็บอกไป เค้าดีกับผมมาเล่นกับผม
เวลาเธอมองหน้าผมทีไร ผมใจสั่นทุกที เรื่องเรียนเค้าก็สอนผม จนจบประถมผมก็ไม่กล้าบอกชอบเธอ แล้วก็แยกย้าย รร กันไป
ผมกลับมาคิกย้อนไปย้อนมา คิดถึงรอยยิ้มนั้นดวงตาคู่นั้น เสียงน่ารักๆ ทำไมไม่บอกรักไปเลยตั้งแต่ตอนนั้น
หรืออาจเป็นเพราะความไร้เดียงสาของความเป็นเด็ก ที่ไม่รู้ว่ารักคืออะไร ความรักความหลง แต่รู้สึกว่าตอนนั้นเวลาเธอยิ้มให้ผม ผมใจสั่นและน่าแดงทุกที และยังไม่รู้ว่าความรักต้องใช้ยังไงบ้างต้องทำยังไงให้มีความสุข
และตอนนี้เค้ามีแฟนไปแล้ว ผมส่องเกือบทุกวัน 5555 เหมือนยังรอ และจนถึงวันนี้ผมยังโสดมาโดยตลอดเพราะรักแรกมันฝัง เลยคิดว่าไม่มีใครมาแทนเค้าได้.... ดูเว่อๆเนอะแต่จริงอะ5555
มีคนเคยบอกว่ารักครั้งแรกจะไม่สมหวัง เพราะมันเป็นประสบการ์ณที่ต้องผ่านกันทุกคน ว่าอันนี้มันไม่ใช่มันไม่ถูก และยังไม่รู้ว่าต้องทำยังไงให้เค้าสบายใจ