สวัสดีค่ะ จขกท. อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ยุติการตั้งครรภ์ค่ะ เป็นการขอยืม log in เพื่อนมาใช้นะคะ สาเหตุที่ต้องยุติเพราะเด็กมีโครโมโซมผิดปกติและสุดท้ายก็เสียชีวิตค่ะ ยุติที่อายุครรภ์ 20 week ค่ะ
รายละเอียดความผิดปกติขอเล่าใน spoil นะคะ ยาวหน่อย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
จขกท. อายุ 26 ปี พ่อของเด็กอายุ 28 ปีค่ะ ครอบครัวทั้งสองฝ่ายไม่มีประวัติการเป็นดาวน์หรือโรคทางพันธุกรรม ความผิดปกติเริ่มตอนช่วง 12 week จากการตรวจคัดกรองเด็กดาวน์ คุณหมอวัดค่า NT หรือความหนาต้นคอของเด็กได้ 7 mm ซึ่งความหนากว่าค่าปกติมาก ค่าปกติอยู่ที่ประมาณ 2-3 mm


หมอบอกอีกว่าเด็กมีลักษณะบวมน้ำไปทั้งตัว ให้รอเจาะน้ำคร่ำดูผลโครโมโซมอย่างละเอียด มีโอกาสเป็นดาวน์ ตอนฟังช็อคมาก คิดอะไรไม่ออก ถามคุณหมอว่าเป็นเพราะอะไร คุณหมอบอกเป็นเพราะเรื่องพันธุกรรมล้วนๆ เราควบคุมไม่ได้ กลับมาบ้านก็เสิร์ชหาว่าเคสของคนอื่นที่เจอค่า NT หนาเป็นยังไงกันบ้าง มีหลายคนบอกว่าสุดท้ายถุงน้ำที่ต้นคอก็ยุบไปเอง พอเจาะน้ำคร่ำส่วนใหญ่ผลก็ออกมาปกติ เด็กคลอดออกมาเป็นปกติ เราเลยใจชื้นขึ้นมา รอเวลาตรวจน้ำคร่ำ

พอถึง 17 week คุณหมอนัดตรวจน้ำคร่ำ ตอนซาวด์คุณหมอบอกว่าเด็กเป็นผู้หญิง มีความผิดปกติมาก บวมไปทั้งตัว มีถุงน้ำในปอด ในหัวใจ มีความผิดปกติมาก คาดว่าจะต้องยุติการตั้งครรภ์ เดี๋ยวรอผลโครโมโซมยืนยันอีกครั้ง ในอีก 3 สัปดาห์ ตอนนี้ช็อคกว่าเดิมเพราะเราคาดว่าวันนี้อะไรๆคงดีขึ้น ต้นคอที่หนาคงเป็นแค่ชั่วคราว

รูปที่ซาวด์เห็นวันนี้เราดูอะไรไม่ออกเลย แยกแยะไม่ออกว่าอันไหนหัว แขน ขา แล้วคุณหมอก็พูดชื่อโรคที่เป็นศัพท์ทางการแพทย์มา 2-3 ชื่อ ยิ่งทำเราสตั๊น มันตื้อไปหมด ไม่รู้จะถามจะบอกอะไรหมอดี เลยกลับมาบ้านพร้อมแผ่นซาวด์ แล้วเอาชื่อโรคไปค้นอากู๋

keyword ที่คุณหมอเขียนมาได้แก่ skin edema, pulmonary edema, cystic hygroma ซึ่งแปลตามลำดับได้แก่ ผิวหนังบวมน้ำ, ปอดบวมน้ำ และก้อนน้ำที่ต้นคอผิดปกติ อันสุดท้ายมีรายละเอียดตาม link ด้านล่างค่ะ เกี่ยวเนื่องจากที่ถุงน้ำที่ต้นคอหนาผิดปกติที่พบตั้งแต่ week 12
http://www.medicine.cmu.ac.th/dept/obgyn/2011/index.php?option=com_content&view=article&id=63:cystic-hygroma&catid=43&Itemid=401


ตอนนั้นเสียใจมาก น้ำตาไหลออกมาเลย สงสารลูก น้องคงกำลังทรมาน ตั้งแต่ซาวด์แล้วคุณหมอบอกว่ามีถุงน้ำไปเบียดหัวใจ เราก็เริ่มเข้าใจและทำใจแล้วว่าน้องคงจะอยู่กับเราได้อีกไม่นาน พยายามทำใจแต่ก็ยังเสียใจอยู่ดี เป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกต้องรอไปอีก 3 อาทิตย์ทั้งที่ๆรู้อยู่แล้วว่าลูกเราคงไม่รอดแน่ๆ ระหว่างรอไม่กล้าจับท้องตัวเองเลย

ก่อนหน้านี้จะชอบลูบท้องรู้สึกว่ากำลังลูบหัวลูบตัวลูก แต่ตอนนี้กลัว ทำใจไม่ได้ ไม่กล้าจับน้องเลย และคิดว่าน้องมีโอกาสจากเราไปก่อนจะถึงนัดหมอครั้งต่อไปแน่ๆ เพราะจากอาการที่หมอพูดมา หมอบอกว่าอาการไม่ดีมาก ผิดปกติไปทุกอย่าง ตอนนี้เราไม่หวังว่าจะมีปาฏิหาริย์ได้แต่ภาวนาขอให้น้องไปอย่างสงบ ไม่ทรมาน ขอให้หนูไปดีนะคะนางฟ้าของแม่ แม่รักหนูมาก ถ้ามีโอกาสขอให้หนูกลับมาเป็นลูกแม่อีกครั้ง

พอผ่านไป 2 อาทิตย์ บางวันตอนเช้าตื่นมาจะรู้สึกปวดท้องหน่วงๆนิดๆ จึงอยากยุติครรภ์ให้เร็วที่สุด เลยโทรไปถาม รพ. ว่าผลออกหรือยัง ทางพยาบาลก็ยืนยันว่าให้รอมาฟังผลตามนัดกับคุณหมอ สุดท้ายก็รอไปจนครบ 3 อาทิตย์ ผลโครโมโซมออกมา 45, XO คือโครโมโซมขาดไปแท่งนึงที่โครโมโซมเพศ แต่ระบุว่าเป็น Female pattern และระบุว่าเป็น Turner's syndrome ผลผิดปกติกว่าที่คาดเหมือนกัน ที่เคยได้ยินมาจะผิดปกติที่โครโมโซมคู่ที่เท่านั้น เท่านี้ แต่ของลูกเรานี้โครโมโซมเพศหายไปเลย ได้แต่สงสารลูกมากขึ้น และสุดท้ายคุณหมอก็บอกว่าเด็กเสียชีวิตแล้ว หัวใจไม่เต้นแล้ว ให้ยุติการตั้งครรภ์ได้เลย เสียใจแต่ก็เตรียมใจมาแล้ว บรรยายความรู้สึกไม่ออกเลยค่ะ

คุณหมอให้เรา admit ในช่วงเย็นๆค่ำๆเพื่ออยู่ค้างข้ามคืน ขั้นตอนคือจะเหน็บยาเร่งคลอดที่คุณหมอใช้น่าจะชื่อ cytotec จะเหน็บให้ทุก 4 ชม. ยาที่เหน็บจะไปบีบรัดมดลูก จะทำการเหน็บยาไปเรื่อยๆจนกว่าเด็กจะหลุดออกมาเอง ตอนใกล้จะออกจะมีอาการปวดมากจนต้องให้มอร์ฟีน คุณหมอบอกใช้ระยะเวลาประมาณ 6-12 ชม. แต่พยาบาลบอกเฉลี่ยอยู่ที่ 1 วัน วันที่เราไปถึงเตียงข้างๆเป็นเคสเด็กเสียชีวิตเหมือนกัน มานอนเหน็บอยู่ 2 วันเพิ่งออก ในขั้นตอนการทำคุณหมอจะไม่ได้อยู่กับเรา พยาบาลเป็นคนทำให้ทั้งหมด แต่จะโทรรายงานปรึกษาคุณหมออยู่เรื่อยๆ

เริ่มเหน็บตอน 1 ทุ่มของวันเสาร์ 2 ชม.แรกของการเหน็บยาพยาบาลบอกว่าไม่ควรเข้าห้องน้ำหรือลุกจากเตียงมาก ดังนั้น การใช้ชีวิตในห้องจะเป็น cycle พอเหน็บยาปุ๊บเราต้องนอนบนเตียงไป 2 ชม. ถึงจะลุกได้ และอีก 2 ชม.ก็เตรียมเหน็บยาเม็ดถัดไป ตอนเหน็บเม็ดแรกคุณหมอบอกจะยังไม่มีอาการปวดใดๆ เราจะยังนั่งยิ้มสบาย จริงแค่ครึ่งเดียวค่ะคุณหมอ ยังไม่ปวดจริง แต่ยามีผลให้หนาวสั่นไปทั้งตัว อยู่ดีก็หนาวมาก สั่นไปทั้งตัวจนฟันกระทบกันเลย ต้องขอผ้าห่มจากพยาบาลเพิ่มและขอให้ลดแอร์ จากที่เตรียมไอแพดมาจะนั่งดูละคร เลยได้แต่นอนตัวขดอยู่ใต้ผ้าห่ม

เม็ดที่ 2 พยาบาลเหน็บให้ตอนเกือบห้าทุ่มก็ยังสบายๆอยู่ หนาวนิดหน่อย ได้ผ้าห่มกับลดแอร์ก็หายสั่น อาการปวดเริ่มมาตอนเที่ยงคืน เริ่มจากปวดน้อยๆหน่วงๆ พอเข้าตี 1 ความปวดเริ่มหนักขึ้นเป็นระดับปานกลาง ปวดจนสับสนกับปวดหนัก จึงลุกไปเข้าห้องน้ำ ถ่ายไม่ออกแต่ยังรู้สึกเหมือนปวดอึจึงพยายามเบ่ง บิดตัวไปมาเพื่อช่วยให้ลำไส้ทำงาน สุดท้ายก็อึออกมาได้นิดหน่อย กลับมานอนที่เตียงต่อสบายตัวขึ้นเล็กน้อย แต่ความปวดก็ยังต่อเนื่องมาเป็นพักๆ

ตี 2 พยาบาลมาเหน็บยาเม็ดที่ 3 วัดไข้ได้ 38.1 องศา เห็นท่าไม่ดี กลัวร่างกายเราไม่ไหวเลยให้กินพารา 2 เม็ด และเช็ดตัวเพื่อให้ไข้ลง หลังเหน็บเม็ดนี้ก็เริ่มมีอาการปวดหลัง คล้ายตอนปวดท้องเมนส์ ปวดทั้งท้อง ทั้งหลัง หาท่านอนที่ไม่เจ็บไม่ได้เลย นอนหงาย นอนตะแคงปวดร้าวหลังไปหมด ตอนนี้ทรมานจากอาการปวดหลังมาก ส่วนอาการปวดท้องก็ยังมีรบเร้าจิตใจอยู่เป็นระยะ พยายามทนไปซักพัก คิดอะไรไม่ออกเลยลองเสิร์ชกูเกิ้ลว่า เหน็บยา ปวดหลัง ว่าจะเจอใครแนะนำอะไรบ้าง ไม่ค่อยเจออะไรเลย มีแต่บอกว่าเหน็บยาแล้วจะปวดท้อง กูเกิ้ลไม่ช่วยอะไรก็นอนทนต่อไป บางทีก็สลับลุกขึ้นมานั่งบ้าง อาการจะทุเลาลงเพราะหลังไม่สัมผัสระทบกระเทือนกับอะไร สุดท้ายเพลียมาก นอนก็ปวด หลับไม่ลงเลยบอกพยาบาลว่าปวดหลังมากขอยาแก้อักเสบหรือยาคลายกล้ามเนื้อได้ไม๊ค่ะ

พยาบาลบอกว่าให้ไม่ได้แล้ว เพราะเพิ่งให้พาราไป 2 เม็ดเต็ม Dose แล้ว เลยช่วยเอาหมอนมาให้อีกใบช่วยจัดท่าทางการนอนให้ ก็ขอบคุณพยาบาลและบอกไปว่าดีขึ้นแล้วค่ะ แต่ในความเป็นจริงนั้นมันไม่ช่วยเลยค่ะ ฮือ ขอบคุณในความหวังดีของคุณพยาบาล คงทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้ ทนต่อไป นั่งมองนาฬิกาขอให้ผ่านไปเร็วจะได้เหน็บเม็ดถัดไป พร้อมกับพูดกับลูกว่าแม่รักลูกหนูนะ แต่แม่ไม่ไหวแล้ว ทรมานเหลือเกิน ขอให้หนูรีบๆออกมาเถอะ ออกแนวทำอะไรไม่ได้ ขอสวดภาวนาละกัน

ตี 4 เริ่มปวดท้องมากๆ หลังก็ยังคงปวดมากเช่นกัน ปวดท้องลักษณะเหมือนมีอะไรมากดทับที่ท้อง กดหนักๆแรงๆ โดนทับๆๆ ไม่อยากบอกพยาบาลอีกเพราะคิดว่าคงมีปวดเลเวลหนักกว่านี้ เลยพยายามทนต่อ ช่วงที่ทนไม่ไหวก็ร้องโอดโอยออกมาเบาๆ ไม่อยากร้องเสียงดังเดี๋ยวเตียงข้างๆตกใจ เตียงข้างๆคนใหม่เพิ่งมาถึงช่วงราวๆตี 4 ในห้องมี 2 เตียง ตอนเรามาถึงเตียงข้างๆเพิ่งออกไปช่วง 3 ทุ่ม เราจึงได้ครองห้องคนเดียวมาทั้งคืน จนถึงตอนนี้ที่เพิ่งมีคนใหม่เข้ามา แต่คนนี้มารอคลอดไม่ได้แท้งเหมือนเรา เค้ามานอนรอมีแม่กับสามีมาก็คุยกันตื่นเต้นดีใจอยากเจอหน้าหลานไวๆ เราเลยไม่อยากร้องโอดโอยทำลายบรรยากาศ อายเค้าด้วย 55

สุดท้ายพอนอนครางไปได้ซักพัก ก็รู้สึกถึงพลังบางอย่างจากช่องคลอด มีลมดันออกมาคล้ายๆตดแต่ออกจากช่องคลอด ฟู่นึง แล้วอีกไม่นานก็มาชุดใหญ่ เหมือนระเบิดปะทุออกมาแรงมาก เป็นของเหลวกระจายกองเต็มเตียง เรานอนชันเข่าอยู่มองไม่เห็นแต่รู้สึกอย่างนั้น ไม่กล้าลุกขึ้นมาดู รีบกดกริ่งเรียกพยาบาล พยาบาลมาถึงดูๆแล้วบอกว่าเป็นน้ำเดินตัวเด็กยังไม่ออก แล้วก็เก็บกวาดทำความสะอาดให้ พยาบาลบอกรอไปซักพักเดี๋ยวเด็กก็ออกมา
ตอนน้ำเดินตกใจมาก อยู่ๆก็พุ่งออกมาเลย แล้วพุ่งแรกมาก กระจายทั่วทิศทาง ไม่มี signal อะไรบอกก่อน เพิ่งรู้ว่าเป็นแบบนี้ ตอนแรกคิดว่าการยุติการตั้งครรภ์จะเหมือนการคลอดที่เราต้องออกแรงเบ่งเอง แต่ไม่ใช่อันนี้จะเราจะนอนรออยู่เฉยๆจนกว่าเค้าจะหลุดไหลออกมาเอง

หลังน้ำเดินไม่นาน ก็รู้สึกถึงก้อนๆผุดออกมาจากช่องคลอด ครั้งนี้ไม่ได้พุ่งทะลักออกมา มีแหย่ๆมาให้เราตั้งตัวก่อน ผุดๆมานิดเรากลัวไม่ออกก็เลยออกแรงเบ่งนิดหน่อย แล้วน้องก็คลอดก็ออกมาพร้อมมีสายรกคาอยู่ เรากดเรียกพยาบาลอีกครั้ง พยาบาลบอกเด็กออกมาแล้วค่ะ พร้อมจดเวลาเป็น 4.35 น. แล้วก็คีบดึงสายรก พร้อมกดๆหน้าท้อง เพื่อกดมดลูกให้สายรกออกมาให้เยอะที่สุด กดอยู่หลายทีค่อนข้างแรง แล้วก็เก็บตัวเด็ก ทำความสะอาดพื้นที่เพื่อรอให้เราคลอดรกออกมาอีกระลอก ซึ่งจะใช้เวลาหลังเด็กออกมา 1-2 ชม. เราให้ รพ. จัดการทำศพเด็ก ไม่กล้าเอากลับ

พยาบาลถามว่าคุณแม่จะดูน้องไม๊ค่ะ ตอนแรกคิดมาตลอดว่าจะไม่ขอดูลูก น้องคงมีสภาพผิดปกติมาก แค่จินตนาการถึงยังรู้สึกเสียใจ กลัวเห็นสภาพลูกแล้วจะยิ่งจิตตก แต่ ณ นาทีนั้น โอกาสสุดท้ายเลยตอบพยาบาลไปว่าดูค่ะ แล้วกลั้นใจดูแว่บนึง อยากดูแต่ไม่กล้าดูเต็มตา มองผ่านๆเห็นตัวน้องครึ่งตัว ช่วงหัวกับตัว ตัวน้องบวม คอกว้างมาก เหมือนไม่มีคอเป็นหัวแล้วกว้างออกไปเรื่อยๆจนชนไหล่ ลูกแม่ขอให้หนูไปสบายนะลูก

กลับมาที่เตียง พอคลอดเด็กออกมาได้ เราสบายตัวขึ้นอาการปวดท้อง ปวดหลัง หนาวสั่นหายไปหมด มีแค่เพลียๆเพราะเหนื่อยมาทั้งคืน นอนรอรกหลุดออกมาแบบใจเย็น รอจนครบชั่วโมงก็ยังไม่ออก เมื่อยขาเล็กน้อยเพราะตั้งเข่ามานาน จนเกือบ ชม. ครึ่ง พยาบาลก็เข้ามาดูและปรึกษากันว่า ชม. กว่าแล้วยังไม่ออกทำไงดี เราก็เริ่มกลัวๆอยากบอกพยาบาลว่าหนูรอได้ค่ะ รอถึง 2 ชม.ก็ได้ อยากให้รกออกมาเองไม่อยากขูดมดลูก หลังคุยกันพยาบาลก็ตัดสินใจมากดๆที่ท้องเร่งให้รกหลุดออก แล้วก็ได้ผล มีก้อนเป็นเส้นๆหลุดออกมา สิ้นสุดการแท้งอย่างสมบูรณ์

เหมือนจะจบแล้ว แต่ยังมีไฮไลท์เด็ดเป็นของแถมรออยู่ พอเสร็จสิ้นพยาบาลก็ทำความสะอาดช่องคลอดเรา ตอนนี้ละคะที่เจ็บมากไม่รู้ว่าพยาบาลคนนี้มือหนักไปหรือเปล่า เพราะตอนเหน็บยากับพยาบาลคนนี้ก็เจ็บกว่าพยากาลกะก่อนหน้า ตอนเอาสำลีมาเช็ดช่องคลอด คุณพยาบาลกดยัดมาเต็มแรงมาก สงสัยกลัวไม่สะอาด โอ้โหเจ็บมากค่ะ อื้อหือเจ็บสุดๆเหมือนโดนขืนใจเลย ดีที่เช็ดไม่นานมาก โฮ ที่นอนปวดมาทั้งคืนนึกว่าจะจบ มาเจอทีเด็ดตอนสุดท้ายกัดฟันอีกรอบเลยค่ะ สุดท้ายก็เอาเจลมาเช็ดล้าง แล้วใส่ผ้าอนามัยแบบห่วงให้

เสร็จสิ้นพิธีตอนเกือบหกโมงนิด คุณพยาบาลให้สั่งข้าวเช้า เราสั่งโจ๊กหมูเสร็จก็ขอสลบรอข้าว ข้าวมาเสิร์ฟเกือบแปดโมง ตื่นมาซัดเกลี้ยงอย่างรวดเร็ว มีน้ำผลไม้ กับผลไม้ให้ด้วย กินเกลี้ยงไม่เหลือ หิวมาก ท้องร้องมาซักพักล่ะ ใช้พลังงานไปเยอะ กินข้าวเสร็จได้พารากับยาแก้อักเสบอย่างละ 2 เม็ด พยาบาลให้นอนรอดูอาการอีก ชม. ก่อนย้ายจากห้องคลอดไปห้องผู้ป่วย เราไม่มีอาการผิดปกติใดๆ ไม่ปวดท้อง แค่อ่อนเพลีย เลือดก็ออกเล็กน้อยไม่เหม็น ไม่คาว
คุณหมอให้นอนดูอาการ 24 ชม. คือนอน 1 คืนแล้วพรุ่งนี้กลับบ้านได้ เรานอนห้องรวม 6 เตียง ตอนพักฟื้นไม่มีอะไรมาก เจาะน้ำเกลือ 1 ถุงหมดตอนค่ำๆพอดี กินอาหารได้ปกติ แต่เป็นอาหารอ่อน นั่งๆนอนๆบนเตียง เลือดยังมีออกบ้างประปราย ไม่มีไข้ ไม่ปวดท้อง ความดันปกติ สุดท้ายก็ได้กลับบ้านตอน 9 โมงเช้าวันถัดไป

ต่อที่คอมเม้นท์นะคะ