ผมอายุ 27  จะ 28  ทำไมไม่สบายตลอด บางครั้งรู้สึกท้อแท้ครับแต่ก็ต้องสู้   แต่บางครั้งมันอดท้อไม่ได้เลยครับ  ตรวจเจอหัวใจเต้นผิดจังหวะตั้งแต่ อายุ 17   มาพร้อมความดัน  ปอดก็ไม่ดี   กินยามาตลอด  เป็นอุปสรรคในการดำรงชีวิตมากครับ  รวมถึงเรื่องการเรียนป่วยตลอดเข้าโรงบาลตลอด จนผมป่วยเป็นโรค  pannic  (โรควิตกกังวล) จนต้องส่งเข้าจิตเวชเลยมันแย่มากครับ พยาออกกำลังคุมอาหาร  แต่ก็ดีบ้างแย่บ้าง  
     จนวันนี้วันที่  7  กรกฏาคม    ผมมารู้อีก ว่าเป็นไขมันสูงทั้งที่ไม่ทานของมันเลยมันสูงเกินอายุสูงมาก  ตับก็ไม่ดี  ตับแย่มาก ผมอายุ  27 เอง  จนตอนนี้สับสนมากครับมันเวรกรรมอะไรของผม  มันทำลายโอกาสผมมากครับ  จนผมมีครอบครัวแล้วทำงานก็ได้ไม่เต็ม 100  ยิ่งผมมาเสียลูกสาวไปอีก  ผมรู้สึกแย่มากรู้สึกตัวเองไม่ดี  โทษตัวเองเสมอว่าเพราะเราไหมลูกเลยไม่แข็งแรง          ในความทุกข์และความเศร้าผมยังมีกำลังใจจากภรรยาผม  คอยดูแลผมตลอด

      ถ้าผมย้อนได้ผมจะอยู่คนเดียวครับสงสารเขา  สงสารชีวิตเขาต้องเหนื่อยเพิ่มขึ้น เขาคงจะมีครอบครัวที่ดีกว่านี้ป่านนี้เขาคงได้ลูกไว้คอยกอดแล้วครับ   ซึ่งไม่ใช่ตอนนี้ที่มีแล้วเสียเขาไป เขาคงไม่ต้องมาลำบากและเสียเงินมากเพราะตัวผมด้วย  แต่ภรรยาผมเขาก็บอกผมทุกวันว่าอย่าพูดแบบนั้นนะเดี๋ยวตบปากเลย    มีแต่บอกว่าอยู่กับเขานานๆไม่มีผมเขาอยู่ไม่ได้ห้ามทิ้งกัน  เขาบอกอีกว่าถ้าเขาเป็นแทนได้เขาจะยอมเขารักผมมากครับ ผมต้องขอบคุณเขาครับที่ดูแลผมมานานไม่เคยบ่นหรืออะไรเลยอย่างน้อยผมถือว่าผมโชคดีครับในเรื่องคู่ครอง
    
    ผมควรยิ้มสู้อดทนหรือผมต้องยังไงผมสับสนมากครับพอปัญหาเข้ามามันเยอะจนผมท้อแท้
มากครับทุกวันนี้ผมอยู่เพราะเขากับพี่น้องที่คอยดูแลผมและให้กำลังผมครับ  แต่มันอดท้อไม่ได้จริงๆๆ