วันนี้มีเรื่องที่อยากระบายมากๆครับ
ผมประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เพราะคนเมาแล้วขับ เสียภรรยาสุดที่รักไป เราคบกันมา 6-7 ปีแล้ว และกำลังมีครอบครัวด้วยกันก็คือมีลูกตัวน้อยที่รักด้วยกันชีวิตกำลังมีความสุขมากๆแล้ว แต่ต้องมาใช้ชีวิตอยู่เหมือนคนตายทั้งเป็น ลูกผมพึ่งจะอายุครบ1ขวบแล้ว
ภรรยาผมดีใจมากๆจะได้จัดวันเกิด ให้ลูกรักเพราะแกเป็นคนรักลูกมากๆเป็นลูกสาวคนแรก แต่ดันมาเกิดอุบัติเหตุก่อนทำให้เธอต้องจากไปอย่างไม่มีวันกลับ ผมท้อมากๆไม่มีกำลังใจจะทำอะไรต่อไปอีกแล้ว
เคยคิดจะฆ่าตัวตายเหมือนกัน ถ้าเราตายไปแล้วลูกเราละ ต้องกำพร้าทั้งพ่อและแม่หรอ ผมรู้ว่าภรรยารักลูกมากๆ ผมจึงมีกำลังใจในการมีชีวิตต่อไป เลี้ยงดูลูกแทนภรรยาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ และไม่อยากให้ภรรยาต้องมาห่วง ให้แกหลับให้สบายให้ไปสู่สุขคติ (ความจริงอยากเจอมากๆไม่อยากให้ไปไหน)
คิดสะว่าชาตินี้คงเป็นเวรเป็นกรรมที่ทำด้วยกันมาและเราจะขอชดใช้ให้หมดในชาตินี้ คือผมต้องอยู่อย่างทุกข์ทรมานอย่างนี้ไปจนตาย โดยจะไม่มีคนใหม่อีกแล้ว ขอชดใช้เวรกรรมให้จบๆไปชาติหน้าเราจะได้ไม่ต้องพลัดพรากจากกันเร็วอย่างนี้อีก ทุกวันนี้ทรมานมากๆคิดถึงเธอทุกวันจริงๆห้องเดิมๆ
เตียงเดิมๆที่เราเคยนอนหลับด้วยกันมันอยู่ในสมองเราหมด ทุกวันนี้อยู่ได้เพราะลูกจริงๆครับ อยากระบายแค่นี้จริงๆครับ...
คนที่เจอเรื่องแย่ๆกว่าเราก็คงมีอีกเยอะ...
ที่น่าเศร้ากว่านั้นคือ แม้แต่งานศพเธอผมยังไม่มีโอกาสได้ไปส่งเธอหรือไปร่วมงานเลย เพราะต้องรักษาตัวอยู่ในห้อง ICU และไม่มีใครยอมบอกผมเลย กลัวผมจะช๊อคเลยโกหกไปว่าเธอกำลังรักษาอยู่อีกโรงพยาบาลหนึ่ง จนวันที่ผมฟื้นและถึงวันที่ได้ออกโรงพยาบาลผมตั้งใจว่าจะไปหาเธอคนแรก แต่สุดท้ายทุกคนก็ต้องบอกผม ว่าเธอเสียแล้วนะ ผมอึ้งพูดไม่ออกทำอะไรไม่ถูกเลย เพราะหมอบอกว่ายังมีเลือดซึมๆในสมองอยู่ และกำชับไม่ให้บอกเรื่องภรรยาเสีย ทุกวันนี้ก็มีแต่รูปภาพไว้ดูเท่านั้นจริงๆครับ เสียใจมากๆที่ไม่ได้ไปส่งเธอกลับสวรรค์...
*
จะมีใครแย่ไปกว่าผมไหมนะ..
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.facebook.com/PK.AEY/videos/1335817926459166/
แวะเข้ามาคุยกันได้นะครับรับเพื่อนทุกคนครับ
คนที่รักที่สุดจากไปอย่างไม่มีวันกลับ...
ผมประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เพราะคนเมาแล้วขับ เสียภรรยาสุดที่รักไป เราคบกันมา 6-7 ปีแล้ว และกำลังมีครอบครัวด้วยกันก็คือมีลูกตัวน้อยที่รักด้วยกันชีวิตกำลังมีความสุขมากๆแล้ว แต่ต้องมาใช้ชีวิตอยู่เหมือนคนตายทั้งเป็น ลูกผมพึ่งจะอายุครบ1ขวบแล้ว
ภรรยาผมดีใจมากๆจะได้จัดวันเกิด ให้ลูกรักเพราะแกเป็นคนรักลูกมากๆเป็นลูกสาวคนแรก แต่ดันมาเกิดอุบัติเหตุก่อนทำให้เธอต้องจากไปอย่างไม่มีวันกลับ ผมท้อมากๆไม่มีกำลังใจจะทำอะไรต่อไปอีกแล้ว
เคยคิดจะฆ่าตัวตายเหมือนกัน ถ้าเราตายไปแล้วลูกเราละ ต้องกำพร้าทั้งพ่อและแม่หรอ ผมรู้ว่าภรรยารักลูกมากๆ ผมจึงมีกำลังใจในการมีชีวิตต่อไป เลี้ยงดูลูกแทนภรรยาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ และไม่อยากให้ภรรยาต้องมาห่วง ให้แกหลับให้สบายให้ไปสู่สุขคติ (ความจริงอยากเจอมากๆไม่อยากให้ไปไหน)
คิดสะว่าชาตินี้คงเป็นเวรเป็นกรรมที่ทำด้วยกันมาและเราจะขอชดใช้ให้หมดในชาตินี้ คือผมต้องอยู่อย่างทุกข์ทรมานอย่างนี้ไปจนตาย โดยจะไม่มีคนใหม่อีกแล้ว ขอชดใช้เวรกรรมให้จบๆไปชาติหน้าเราจะได้ไม่ต้องพลัดพรากจากกันเร็วอย่างนี้อีก ทุกวันนี้ทรมานมากๆคิดถึงเธอทุกวันจริงๆห้องเดิมๆ
เตียงเดิมๆที่เราเคยนอนหลับด้วยกันมันอยู่ในสมองเราหมด ทุกวันนี้อยู่ได้เพราะลูกจริงๆครับ อยากระบายแค่นี้จริงๆครับ...
คนที่เจอเรื่องแย่ๆกว่าเราก็คงมีอีกเยอะ...
ที่น่าเศร้ากว่านั้นคือ แม้แต่งานศพเธอผมยังไม่มีโอกาสได้ไปส่งเธอหรือไปร่วมงานเลย เพราะต้องรักษาตัวอยู่ในห้อง ICU และไม่มีใครยอมบอกผมเลย กลัวผมจะช๊อคเลยโกหกไปว่าเธอกำลังรักษาอยู่อีกโรงพยาบาลหนึ่ง จนวันที่ผมฟื้นและถึงวันที่ได้ออกโรงพยาบาลผมตั้งใจว่าจะไปหาเธอคนแรก แต่สุดท้ายทุกคนก็ต้องบอกผม ว่าเธอเสียแล้วนะ ผมอึ้งพูดไม่ออกทำอะไรไม่ถูกเลย เพราะหมอบอกว่ายังมีเลือดซึมๆในสมองอยู่ และกำชับไม่ให้บอกเรื่องภรรยาเสีย ทุกวันนี้ก็มีแต่รูปภาพไว้ดูเท่านั้นจริงๆครับ เสียใจมากๆที่ไม่ได้ไปส่งเธอกลับสวรรค์...
*จะมีใครแย่ไปกว่าผมไหมนะ..
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้