เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา เป็นโอกาสที่ดีที่เพื่อนสมัยมหาวิทยาลัยกลับมาเยี่ยมบ้านหลังไปทำงานยังต่างแดนหลายปี เพื่อนที่ครั้งที่แล้วพาไปร้านเล่าลี่ บอกว่าอย่ามัวไปนัดกินตามห้างเลยมาเยาวราชดีกว่า มันอยากลองร้านอาหารอยู่ร้านหนึ่ง

เลยไปจากร้านลอดช่องสิงคโปร์ หรือยาขมน้ำเต้าทอง ตรงแยกหมอหมี หัวมุมธนาคาร UOB เพื่อนผมชวนสงสัยวาทำไมร้านอาหารตรงต้นถนนพระรามสี่(ที่ผมก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่าตรงนั้นเป็นต้นถนนพระรามสี่) แห่งนี้ถึงมีคนเข้าออกกันเยอะเหลือเกิน ร้านนี้มีชื่อแบบบ่งบอกว่าเป็นอาหารจากส่วนไหนของจีนอย่างชัดเจนว่า “ร้านอาหารแต้จิ๋ว”





ด้วยการที่ผมไปก่อนเวลานัดไปมากเลยเป็นโอกาสที่ดีที่ผมจะได้พาเพื่อนไปไหว้เจ้ากันก่อน หลังจากไหว้เจ้าแก้ปีชงที่วัดมังกรแล้ว ไปต่อด้วยทำบุญบริจาคโลงศพที่ป่อเต็กตึ๊ง ระหว่างขั้นเวลาเลยชวนเพื่อนกินอะไรรองท้องกันก่อนมื้อใหญ่


Appetizer

ตรงหัวมุมหลังวัดมังกรที่จะไปยัง ส.น.พลับพลาไชย มีร้านของหวานแบบไหลำร้านหนึ่งหน้าวัดคณิกาผล ขนมโบ๊เกี้ย ร้านนี้ผมกินมาหลายครั้งแล้ว และเวลาผ่านไปแถวนั้นก็จะแวะกินตลอด(ถ้าขาย) ร้านนี้จะแปลกกว่าร้านอื่นตรงที่จะมี เส้นหมีกับถั่วลิสงคั่วใสมาด้วย รสชาติหวานกำลังดี อาจจะไม่ต่างกับเต้าทึงหวานเย็นทั่วไปมาก แต่เส้นหมีที่ใส่เข้ามาให้รสสัมผัสเวลากินที่อร่อยแปลกกว่าขนมหวานทั่วไป เสริมด้วยความกรอบของถั่วลิสงคั่ว สรุปร้านนี้ร้านประจำครับ ไปลองกันได้ถ้วยละ20บาท





ผมเดินมุงหน้าเขาตรอกเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยร้านขายกระดาษเงินกระดาษทองที่วุ่นวายด้วยการก่อสร้างรถไฟฟ้าใต้ดินที่ไม่รู้จะพลิกโฉมย่านเก่าแห่งนี้ไปขนาดไหนเมื่อเสร็จแล้ว ตัดมาอีกทีฝนที่ตั่งเค้ามาแต่ไกลว่าจะตกแต่ไม่ตกสักทีก็เทลงมาอย่างไม่ทันตั้งตัว ผมกับเพื่อนวิ่งข้ามถนนหลบฝนไปยังซอยแปลงนามหวังจะหาที่หลบฝน ตาเหลือบไปเห็นร้านรถเข็นแห่งหนึ่งเข้า มีร่มเงากำบังได้เหมาะเจาะ เอาละวะเอาที่นี้ละ






พอเดินเข้าไปก็พบว่าเป็นร้านขนมจีบลูกเล็กๆน่ากิน  ผมมองป้ายติดมากมายว่าออกมาหลายรายการทีวีมาแล้วคงมั่นใจได้ว่าฝนไม่พาเรามามั่วๆ แน่ ที่ร้านรถเข็นแห่งนี้มีอาแปะกับ อาโกอีกคนคอยรับรายการจากลูกค้า รายการก็ไม่ซับซ้อนมีแต่เพียงขนมจีบอย่างเดียว จะเอา 5 10 15 20 25 30 ลูก จะกินที่นี้ หรือจะเอากลับ จะเดินกินเลย หรือจะอุ่นกินอีกที อาแปะก็มีบริการให้ตามคำสั่งลูกค้า ผมสั่งไป 15 ลูกสนนราคา 45 บาท คงต้องรอฝนสักพักผมเลยให้อาแปะ เอาใส่จานมาให้ อาแปะถามกลับมาว่ารับพริกน้ำส้มด้วยไหม ผมบอกว่าได้ครับ และจานนี้ก็มาวามตรงหน้า





ขนมจีบที่นี้อาจจะไมเลิศเลอ เหมือนภัตตาคารติ่มซำ แต่ทำให้ผมหวนถึงขนมจีบในวัยเด็กที่เป็นขนมจีบหมูเนื้อแน่น โรยกระเทียมเจียวกรอบ ซีอิ้วออกหวาน และตัดรสด้วยพริกน้ำส้มเปรี้ยวเผ็ด 15 ลูกก็หมดลงไปในพริบตา พลัดได้เวลานัดเราก็มุ่งหน้าไปร้านที่เรานัดหมายกับเพื่ออีกสองคนเอาไว้


Main course

หลังจากพบกันที่หน้าร้านน้ำเต้าทองเราข้ามถนนตรงนั้นเพื่อจะไปยังร้านอาหารที่เราจะไปกินตรงแยกหมอมี ด้วยอาการงงงง เพราะแยกนี้ไม่น่าใช่ทั้ง 3 แยก 4 แยก และ 5 แยก เลยทำให้คนเรียกกันว่าแยกหมอมีเฉยๆ กันมานาน เราก็มายืนอยู่ตรงหน้าร้านอาหารแต้จิ๋วแล้ว ร้านอาหารสองคูหาแห่งนี้มีห้องแอร์อย่างดี พร้อมกระบะอาหารทะเลสดๆเป็นๆ วางอยู่หน้าร้านให้เลือก


อาหารทะเล ใช่แล้วถ้าพูดถึงแต่จิ๋ว หรือคือดินแดนซัวเถาในปัจจุบัน ที่เป็นเมืองที่ติดทะเล อาหารทะเลต้องเป็นที่ขึ้นชื่อแน่นอน ถึงแม้ว่าคนแต่จิ๋วจะเป็นคนจีนส่วนใหญ่ที่มาอยู่ในไทย แต่ผมที่พื้นเพเป็นคนไหหลำเลยไม่รู้อะไรมากเกี่ยวกับอาหารแต้จิ๋ว เพราะนอกจากอาหารไหหลำที่ทางบ้านพาไปกินแต่เด็ก อาหารจีนในไทยก็เป็นพื้นที่สำหรับอาหารแนวกวางตุ้งเสียส่วนใหญ่ (ความจริงแล้วแต้จิ๋ว กวางตุ้ง ไหลำ คือบริเวณแถบมณฑลกวางตุ้งเหมือนกัน แต่อาหารกลับแตกต่างกันในรายละเอียดพอตัว)    


ผมกับเพื่อนเลยเข้าไปแบบไม่มีความรู้เรื่องอาหารแต้จิ๋วอะไรเลย พอเข้าไปก็พบว่าเหมือนเข้าไปอยู่อีกโลกหนึ่งเลยที่เดียว แทบทุกโต๊ะในร้านสื่อสารกันด้วยภาษาจีน ทั้งกับคนในโต๊ะและพนักงาน พอเปิดเมนูมาดูรายการอาหาร ก็มีทั้งรู้จักไม่รู้จักปะปนกันไป ผมลองถามๆกันแล้ว เมนูที่สั่งออกมาดั่งนี้


ถ้าพูดถึงแต้จิ๋วสิ่งแรกที่ผมนึกถึงคือพะโล้ เพราะร้านเป็นพะโล้ ห่านพะโล้ที่ดังๆจะเป็นร้านชาวแต้จิ๋ว เราเลยตกลงว่าจะสั่งพะโล้มาสักจาน เพื่อบอกว่าอยากกินลิ้นเป็ดพะโล้ เอาจัดมา ลิ้นเป็นพะโล้ที่นี้เหนี่ยวนุ่มหอมพะโล้  รสไม่ออกหวานจัดมีน้ำจิ้มกระเทียมแบบนี้ออกเปรี้ยว ตัดเลี่ยนได้ดี อร่อยครับ

ลิ้นเป็นพะโล้





น้ำจิ้มเป็ด





จานต่อมาคือหอยแครงยำซีอิ้ว ห้อยแครงที่นี้มีแบบทั้งลวก และยำผมอยากลองกินแบบยำดู หอยลวกมาแบแรร์เลือดสาด ราดด้วยน้ำยำที่มีทั้งพริกกระเทียม แต่สิ่งที่แปลกไปคือแทนที่จะใช้น้ำปลากลับใช้ซีอิ้วแบบจีน หอยถึงแม้จะลวกแบบกึ่งดิบ แต่อร่อยนุ่มไม่คาว ลวกแบบนี้ได้ไม่ธรรมดา ตักกระเทียมพริกโรยเข้าไปแล้วดูด อืมมม อร่อยครับ ใครชอบเผ็ดเปรี้ยวแบบคุ้นเคยก็ลองเอาน้ำจิ้มซีฟู้ดที่ร้านมีไว้ให้มาเติมความแซบได้ครับ








จานที่สามเป็นไข่เจียวมะระ จานง่ายๆ แต่อร่อยมากครับ ไข่ทอดกรอบกำลังดี มะระไม่ขมจิ้มกับซอสพริกอร่อยมากครับ





จานต่อมาเป็นผักกาดขาวผัดกับกังป๋วย พูดถึงอาหารแต้จิ๋วผักที่ผมจะนึกถึงคือผักกาดขาวครับ ผักกาดขาวเป็นเมนูเรียบงายที่คนแต่จิ๋วนิยมนำมาต้มน้ำแกงกัน ผมเลยลองสั่งมา จานนี้ผักกับกังป๋วยหรือหอยเชลแห้งอีกหนึ่งสุดยอกอาหารทะเลแห้งของคนจีน รสชาตจานนี้เป็นอะไรที่เรียบง่ายครับ ผักกรอบๆกำลังดี มีรสเค็มจางๆจากกังป๋วยทำให้มีกลิ่นอ่ายทะเลออกมา น้ำที่ออกมาจากผักจึงได้รสหวานจากธรรมชาติ อาหารที่นี้รสจะไม่จัดตามอาหารแบบจีนแท้ๆครับ





จานต่อไปเป็นกุ้งทอดกระเทียม กุ้งทะเลสดๆเป็นๆ ตัวเล็กกำลังดีทอดกรอบทั้งตัวอย่างดี กินได้ทั้งตัวครับ เวลากินจะมีรสเหลือพริกไทยอ่อนๆ เคลือบอยู่กับเปลือก จะกินเปล่าๆ จิ้มน้ำจิ้มซีฟู้ด ก็อร่อย จะกินทั้งเปลือกทั้งหัวแบบผมก็กรอบเพลินดี หรือจะแกะเปลือกกุ้งกินแบบเพื่อนผมก็อร่อยหวานดีครับ จานนี้แนะนำ





จานต่อมาเป็นเต้าหู้ผัดกับถั่วลันเตา เต้าหู้อ่อนทอดกำลังดี กรอบนอกนุ่มใน ผัดกับถั่วลันเตากรอบๆ ด้วยน้ำซอสรสอ่อน เป็นจานเบาๆที่ที่พิสูจน์ฝีมือพ่อครัวกินได้เลยทีเดียว กินทั้งกับข้าวและแบบเล่นๆครับ(แต่กับข้าวสวยร้อนๆน่าจะฟินกว่า)  





พูดถึงข้าวผมเลยลองสั่งข้าวผัดมาดูครับ จานที่ผมสั่งเป็นข่าวผัดปูผัดกับผักกาดดอง เวลาวางบนโต๊ะกลิ่นหอมคลุ้งเลย พอชิมเข้าไปคำหนึ่งก็รู้ว่าอย่างนี้ละ ข้าวผัดแบบโปรเมืองจีน ผัดได้แห้ง หอมกระทะ สุกหอมทั่วตัวข้าว รสเค็มอ่อนๆหอมกลิ่นปูเจือด้วยผักดองเปรี้ยวๆ อร่อยครับชอบ


      



จานต่อไปคือน้ำซุปครับ ถ้าให้นึกถึงอาหารแต้จิ๋ว ผมคงนึกถึงน้ำแกงรสอ่อน เหลือบไปเห็นในเมนูมีน้ำแกงแตงกว่าต้มกับกุ้ง มองหน้าเลิกลักกับเพื่อน ว่าเอ้ยอันนี้น่าลองเลยสั่งมาครับ น้ำแกงรสอ่อน เจือกลิ่นกุ้งบางๆ ครับซดแบบชื่นใจรสไม่จัดเข้มข้น แต่เป็นรสธรรมชาติ เสริมด้วยรสหวานของผักอย่างแตงกวา แปลกใหม่ดีครับชอบ







สรุปร้านอาหารแต้จิ๋ว อาหารจีนแบจีนแท้มาจากซัวเถา พ่อครัวฝีมือดี อาหารสดอร่อย ทอดผัดแบบเซียน แต่ถ้าใครชอบรสเข้มข้นแบบอาหารไทยคงบอกว่าจืด แต่ถ้าใครอยากรู้รสชาติของจีนแท้ๆผมอยากให้มาลองครับ บริการถ้าคุณพูดจีนได้คือได้เปรียบแน่นอน 5555 ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นคนจีน หรือขาประจำที่มาเป็นครอบครัวจูงอาม่าอากงมากัน แบบที่มองตาเจ้าของร้านก็เข้าใจกันแล้วว่าจะกินอะไร คนเยอะมากครับอาจต้องมีการรอ ราคามาตรฐานแถวนั้นครับทั้งหมดผมกินไป 1700 บาท สี่คนอิ่มมาก พวกปลาทะเลอาหารทะเลสดราคาตามน้ำหนักสอบถามกันก่อนได้ครับ