ทริปนี้เกิดจากการวางแผนที่ใช้เวลาสั้นมาก คุยกันกลางคืน เช้ามารถมาถึงบ้าน ด้วยเวลา 08.15 น. เดินทาง ด้วยส่วนตัวเลย พกเงินมาคนละ 500.- กับเพื่อน
ล้อหมุนออกจากบ้านพร้อมบรรยากาศดีมาก ฝนปรอยๆ จุดหมายปลายทางของเราสองคน ทางรถไฟสายมรณะ ขับไปหาอะไรใส่ท้องให้พาหนะขับเคลื่อนสักหน่อย ประเดิมไป 500.- ขับต่อออกไปมุ่งไปถึงกาญฯ จุดหมายปลายทางที่ต้องการ ฝนก็ปรอยได้ตลอดเวลา แต่ไม่สนคะ ความสุขอยากทำอ่ะ เดินถ่ายๆๆรูปเป็นที่ชุ่มช่ำจิตใจ  เห็นเสื้อสวยเนอะ เอาม่ะ???  จัดไปคนละตัว ไปอีก 200.-  เดินๆๆจนได้เวลา เปิดจำหน่ายตั๋วไปรับตั๋วกันดีกว่า  ชอบมากจุดนี้ ของฟรี คนไทยเพียงแค่แสดง บัตรประจำตัวประชาชน ฟรี!!!!เน้นๆนะฟรี!!!  นั่งไปยาวๆๆ 2.30 ชม.กว่าๆๆ แต่ก่อนขึ้นก็มีขนมนิดหน่อย (55.-) ได้ขึ้นรถไฟน่าจะประมาณ 11.00 น่าจะได้มั้ง รถเคลื่อนขบวนได้ที่ไม่ค่อยเหมาะเท่าไร นั่งมองนู้นนี้นั้นไปเรี่อย บรรยากาศก็ชิวสุดๆๆละอองฝนพาพันติดฝน ต้นไม้ข้างทางเขียวขจี นั่งเพลินปาดหน้านะ เดินระหว่างโบกี้อยากได้ที่นั่งใหม่จนได้ที่เหมาะเหม่งแหละ
อุ้ย!!!ตายว้ายกรี๊ดใครว่ะหน้าคุ้นๆๆ พี่ว่าน พี่แพท วงเคลียร์แฮะ!!ฟิน ก็เลยมีแชะคู่ธรรมดา นั่งๆๆไปเริ่มหิวแล้วดิ เฮ้ยไข่ต้มถุงคะ 20.- นั่งผ่านๆๆไปกี่สถานีก็ไม่รู้ มาถึงจุดไฮไลท์ แต่ไม่ได้ภาพ 555+ นักท่องเที่ยวเกาหลีฟินมากไปหน่อย เราเข้าไม่ถึง โผล่หัวไม่ออกไม่ได้รูปเลย อดดดดไป ผ่านสถานีถ้ำกระแซเรายังนั่งต่อกันไปให้สุดสายที่สถานีน้ำตก ระหว่างออกไปรถไฟต้องถอยกลับมาถอดโบกี้ออก ไม่สามารถผ่านเขาได้ ก็มีการย้ายเดินๆๆๆเปลี่ยนที่นั่งอีก จนในที่สุดรถไฟเดินทางต่อจนถึงสถานีน้ำตก ด้วยเวลา 15.30 น. หิว ไม่จบนะ นั่งรถต่อไปอีก 40.- ลงไทรโยคน้อย ไปถึงแบบกรี๊ดและขำ น้ำตกเยอะโคตร555+ ไม่มีสักนิดมองไม่เห็นเลย 55+

ถ่ายรูปกันเหอะ!!!หาของกินป่ะ เข้า 7-11 ง่ายดี (57.-) มาม่านั่งกินกัน แจ่มว้าวจริงๆๆๆ รอรถหวานเย็นกลับเข้ากาญ รถมา 14.40 น. ขึ้นรถนั่งปุ๊บเอร้ยยยยคนขับ ว้าวๆๆๆ กระเป๋าเดินมา อะฮ่าๆๆๆ (80.-) นั่งรถไปเพลินๆๆๆ วิ่งลงรถหน้าสุสานต่อมอไซค์วิน (50.-) ถึงแล้วสะพานข้ามแม่น้ำแคว ดิ่งมุ่งตรงหารถ 16.00 น. กลับบ้านเราเหอะ  มาได้ครึ่งทางมองหาปั๊มตลอดแบบว่าความหิวมาเยือน เจอแล้วแวะๆๆได้ของกินมาอีก (96.-) จบทริปสักที แยกบ้านใครบ้านมัน  

การเดินทาง 1 วัน กับเงิน 1,000.- หมดไป  1,098 ดีนะมีเศษติดในกระเป๋า 555 เฉลี่ยสองคน ก็แค่ คนละ 549.-  มันเป็นการเดินทางที่ไม่มี Plan  นึกอยากไปก็ไปกัน ที่สำคัญ มันเหมือนว่าเราได้แหกกรอบอะไรออกไปสักอย่าง555 ไปด้วยสภาพร่างกายไม่พร้อม แต่เราให้ธรรมชาติช่วยบำบัดจนน่าจะโอเค
  ครบทุกรสจริงจัง  ทั้งรถเมล์ มอไซค์ รถไฟ รถยนต์ 555