สวัสดีค่ะวันนี้เจ้าของกระทู้อยากมาเล่าประสบการณ์ให้ฟังค่ะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องจิงๆของเจ้าของกระทู้เองค่ะผิดพลากประการณ์ใด
ขออภัยด้วยนะค่ะ 😉😘. เริ่มเลยโน๊ะ

ก่อนอื่นของแทนตะวเองว่าปรายแล้วกันนะค่ะ ลักษณะของปราย
ก็จะเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ สูง150 น้ำหนัก 40 ผิวขาวอมชมพู
ส่วนอีกคนหนึ่งแทนว่าโอแล้วกันนะค่ะ ลักษระขิงโอกฺจะเป็น
ผู้ชายตัวสูงๆ สูงประมาณ175 น้ำหนัก 60 ผิวขาวจมูกโด่งค่ะ

เริ่มจากที่เราต้องมีเหตุให้ต้องไปทำงานในกรุงเทพ มีน้องทำงานอยู่ที่นั้น
เราเป็นคนต่างจังหวัด งานแถวบ้านไม่ค่อยมีส่วนมากจะเป็นงานขายประกันเยอะ
เราเองก็ไม่ชอบสักเท่าไหร่ ก็คุยกับน้องว่าพรุ่งนี้จะไปหานะ นั่งรถตอนเย็น
ถึงกรุงเทพตอนเช้า ถึงแล้วจะโทรหา น้องก็โอเคไปถามงานให้คร่าวๆก่อนแล้ว
เราเก็บของใส่กระเป๋า เสื้อผ้าเอาไปแค่ไม่กี่ชุดกะว่าถ้าไปได้ค่อยทำอย่างอื่นที่
บ้านแล้วกัน ของใช้ส่วนตัว ตอนเย็นเราก็ขึ้นรถ ก็โทรหาน้องว่าขึ้นรถแล้วนะ
พ่อกับแม่ก็มาส่งเรา ใจหายเหมือนกันไม่เคยจากพ่อกับแม่ไปไหนไกลๆ แต่เพื่ออนาคต
เอาว่ะ ลองดูสักตั้ง รถออกจากท่ารถ ตอนแรกเราก็นอนไม่หลับหรอกนะ
กลัว แต่หลับๆปตอนไหนก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีเช้าแล้วถึงกรุงเทพแล้ว
เราก็ลงมาล้างหน้า
เรา:พี่ถึงกรุงเทพแล้วนะ
น้อง:โอเค เดี๋ยวไปรับนะ พี่ใส่เสื้อสีอะไรอยู่ตรงไหน
เรา:พี่ใส่เสื้อสีแดงนะ อยู่ข้างร้านขอยของฝาก
น้อง:โอเค อีก20นาทีเจอกัน
เราก็หาที่นั่ง แล้วก็โทรหาพ่อกับแม่ว่าถึงกรุงเทพแล้วนะ เดี๋ยวน้องมารับไม่ต้องห่วง
พ่อกับแม่ก็บอกดูแลตัวเองดีๆนะ ใครชวนไปไหนห้ามไปเด็ดขาด
เราก็โอเค สักพักน้องก็มาถึง แล้วก็พาไปซื้อกับข้าวแล้วก็เข้าบ้านพัก
น้อง:พี่หางานให้พี่ได้2-3ที่นะลิงไปสมัครดู กินข้าวเสร็จแล้วเดี๋ยวไปส่ง
เรา:อืม ขอบใจนะ
ทานข้าวเสร็จเราก็ไปสมัครงานเลยค่ะ จากนั้นก็รองเขาติดต่อกลับ เขาบอก
ไม่เกิน2วัน ในใจเราก็ภาวนาขอให้ได้งานทำเร็วๆ  เราพักอยู่ที่บ้านน้องเรา
มี2ห้องนอน 1ห้แงน้ำ น้องเราอยู่กับแฟนทำงานที่เดียวกัน ตอนเย็นเราก็ไปตลาด
หาซื้อกับข้าวมากินกัน เสร็จก็อาบน้ำนอน เพลียค่ะ เดินทางทั้งวันเลยวันนี้
วันรุ่งขึ้น ตื่นมาก็ไม่เจอน้องแล้ว แต่เขาเขียนโน๊ตไว้ให้มีอาการแช่แข็งในตู้เย็น
มีไข่ มาม่า อยากทานอะไรก็ อุ่นทานได้เลย เราก็นั่งรอโทรศัพท์ค่ะ ดูทีวีก็แล้ว
เล่นเกมส์ก็แล้ว โอ๊ยเบื่อ. สักพักมีสายเข้ามา เบอร์แปลก
เรา:ฮัลโล่สวัสดีค่ะ
ปลายสาย:สวัสดีครับ. คุณ@;)&&?;@:@ใช่ไหมครับ
เรา:ใช่ค่ะ
ปลายสาย:ที่คุณได้มาสมัครงานไว้ ตอนนี้รับคุณเข้าทำงานแล้วนะครับ
ไม่ทราบว่าคุณได้งานทำหรือยังครับ
เรา:ยังค่ะ แล้วให้เริ่มงานวันไหนค่ะ
ปลายสาย: วันพุธ ครับ เข้างานก่อน8โมง ขึ้นมาชั้น2ห้องฝ่ายบุคคลเลยนะครับ
เรา:โอเคค่ะ
เราก็รีบโทรหาน้องเราเลยเขาดีใจมาก แต่บังเอิญว่าบ้านที่น้องสาวอยู่มันอยู่ไกล
จากที่ทำงานเรา เขาก็บอกไม่เป็นไรเดี๋ยวหาห้องเช่าให้เอาที่ใกล้ๆกับที่ทำงานแล้วกันเยาะ
จะได้สะดวกเราด้วย เราก็โอเค ตอนเย็นเราก็ไปหาห้องเช่า. แล้วก็เก็บของมานอนนี้เลย
โทรบอกพ่อกับแม่ได้งานแล้วนะ เริ่มงานวันพุธแม่ก็อวยพรขอให้มีเพื่อนร่วมงานดีๆ
เจ้านายดีๆพระคุ้มครองอย่าไปไหนกับคนแปลกหน้านะลูก
เรา:ค่ะแม่จะดูแลตัวเองค่ะ
จากนั้นน้องก็พาเรามาซื้อของใช้ที่จำเป็น หมอน ผ้าห่ม พัดลม. กระทะไฟฟ้า มาม่าและอีกเยอะแยะ
น้องก็บอกมาอะไรก็โทรหานะเขาจะมาหา หรือถ้าอยากไปไหน
ก็ถามเขาได้จะได้บอกว่าต้องขึ้นรถสายไหน ไม่งั้นหลงแน่ๆ
เราเริ่มทำงานวันแรกก็ดีนะพี่เขาสอนวานเราดีมาก เป็นกันเอง
ทำให้เราไม่รู้สึกเกร็งเลย เราก็ใช้ชีวิตปกติของเราไป เช้าไปทำงาน
ตอนเย็นนั่งวินกลับ เราก็แฮปปี้. ทำงานสักพักพอมีเงินเก็บบ้าง
เราอยากได้ทีวีสักเครื่อง. เราก็มาซื้อ ตอนแรกๆพนักงานเขาแนะนำ
วิธีการต่างว่าต้องทำยังไงบ้าง เราก็อืมๆๆเข้าใจดี แต่พอถึงห้องเท่านั้นแหละค่ะ
ความจำหายไปหมดเลย เอาไงดีวะ ลองๆทำดูก่อนแล้วกัน เผื่อฟลุ๊คได้
ก็ทำไปสักพักมันก็ยังไม่ดี เรานึกขึ้นได้มีผู้ชายอยู่ข้างห้องนิหว่า
น่าจะทำได้ คือเราสังเกตุมาตั้งแต่ย้ายมาอยู่แล้วว่าข้องห้องเราเป็นใครหน้าตายังไง
เผื่อมีอะไรก็จะได้รู้ ระวัง โอเขาเรียนยุค่ะ. อยู่คนเดียวด้วยนะ หล่อๆแบบนี้ยังไม่มีแฟนนะแจ๊ด
เข้าทางเลยทีนี้ รวบรวมความกล้า เคาะประตูค่ะ. ก๊อก ก๊อก ก๊อก ขอโทษนะค่ะ
มีใครอยู่บ้างค่ะ. โอเปิดประตูออกมาค่ะ ใส่แต่บ๊อกเซอร์ เอ้ยอยากเข้าไปกอด
นิ่งๆไว้ค่ะ เราเป็นผู้หญิง อย่าแรดออกนอกหน้านอกตาค่ะลูก
โอ:ครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ
เรา:อืมมพอดีซื้อทีวีมาใหม่ค่ะแต่จูนไม่เป็น คือจูนทีวีเป็นไหมค่ะ
โอ:ได้ครับ แล้วตอนซื้อพนักงานเขาไม่ได้บอกหรอครับ. (พร้องกับเดินไปห้องเรา)
เรา:บอกค่ะ แต่จำไม่ได้😁😁(โง่จังสมองปลาทอง)

เดี๋ยวมาต่อนะค่ะ