สวัสดีค่า กลับมากรี้ดกันอีกรอบกับอัสลันภาคสองนะคะ
ภาคนี้ผ่านไปหนึ่งเดือนหลังจากที่ฝ่าบาทเดินทางออกจากเปชาร์วาร์ในภาคที่แล้ว แหม แปปเดียว แต่ฝ่าบาทดูโตขึ้นเยอะเลย
ตอนนี้จะสั้นนิดนึง เพราะเกลี่ยบทเล่าเหตุการณ์ของตัวละครหลักที่แยกย้ายกันออกไปค่ะ

ตอนจบภาคที่แล้วค่ะ : http://ppantip.com/topic/34235361
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

เนื้อเรื่องต่อจากภาคที่แล้วมาเด๊ะๆเลยนะคะ

- ฮิลเมสลงมาพบกับนักบวชและได้ข่าวเรื่อง ดาบ Rukunabark ดาบในตำนานของกษัตริย์ Kaykhusraw ว่ามันมีอยู่จริง
เขาจึงตั้งใจจะตามหาดาบนั้นให้เจอให้จงได้เพื่อพิสูจน์ว่าตนเองควรเป็นรัชทายาท และคู่ควรกับครองบัลลังก์อย่างแท้จริง (เป็นสิ่งของที่กีฟออกตามหาให้ฝ่าบาท)

- ขณะนั้นเองที่ป้อมปราการเปชาร์วาร์ โดนทัพใหญ่จากชนเผ่านอร์มังทางตอนตะวันออกค่อนไปเหนือของจักรวรรดิพัลส์ นาม "ทูรัน" บุกมาโจมตี
ซึ่งฝ่าบาทอัสลันได้นำพลกำลังส่วนมากออกเดินทางไปเพื่อชิงเมืองหลวงเอคทาบาน่าคืน จึงนำให้ในป้อมเหลือทหารอยู่เพียงเล็กน้อยจนไม่อาจต้านทานทัพของทูรันได้

- และในขณะที่ป้อมเริ่มจะแตกแล้วนั่นเอง ฝ่าบาทที่นำทัพเดินทางไปยังเมืองหลวงได้ครึ่งทาง ก็นำทัพวกกลับมาช่วยเนื่องจากได้ข่าว เลยทำให้ทัพของทูรันโดนโอบล้อมจากทั้งสองด้านและพ่ายแพ้จนต้องถอนกำลังหนีไปในที่สุด
(ฉากฝ่าบาทพูด "ยาซาซีน" นี่..โตขึ้นแล้วสินะ 555 )



-ขณะรบกัน อัลฟรีดก็หันไปถามนาร์ซัสว่า "ปกติท่านไม่ชอบให้วกกลับมาไม่ใช่หรอ"  
นาร์ซัสก็ยิ้มสะใจ "น่าเสียดายที่ต้องกลับมาก่อนจะเสร็จศึก แต่ข้าก็ดีใจที่เรากลับมาทันเวลาพอดี"
ฟารางกิสรับหน้าที่ตีทหารม้าเข้าไปประชิดชายขอบป้อม เพื่อเปิดทางให้ทหารที่เหลือในป้อมออกมาโจมตีเสริม
เหล่าหัวหน้าทหาร(ที่มีบทบาทหลายคนในภาคที่แล้ว) ก็ช่วยกันขับไล่ทหารทูรันออกไป

- ตกเย็น ท่านลอร์ดที่เฝ้าป้อมก็คุกเข่าขอบพระคุณฝ่าบาท แต่แย้งกลับไปว่า ท่านใจดีเกินไป (ที่กลับมาช่วยพวกเขา)
ฝ่าบาทอัสลันยิ้มตอบ และตอบกลับไปอย่างอ่อนโยนว่า "ป้อมปราการแห่งนี้เปรียบได้ดั่งหมุดชายแดนแห่งพาร์ หากเราต้องสูญเสียที่นี่ไป ถ้าได้เมืองหลวงกลับคืนมาก็คงจะไร้ความหมาย"
แน่นอนว่าทัพขององค์ชายราเชนทราที่บอกจะมาช่วย จนศึกจบแล้วสุดท้ายก็ยังมาไม่ถึง (แหม..)
เพราะเขาหวังให้ทัพทั้งสองห่ำหั่นกันเอง แล้วทัพของเขาที่มาเสริมทีหลังก็จะได้หน้านั่นเอง

- ตกดึก ทัพขององค์ชายราเชนทราก็เพิ่งมาถึง
นาร์ซัสยืนพิงกำแพงป้อมเครียดเรื่องการเดินทางไปเมืองหลวงอยู่คนเดียว ดาร์รูนเดินเข้ามาพูดคุยด้วย ที่นาร์ซัสเครียดไม่ช่เพราะเรื่องเสียเวลา แต่เขาเครียดเพราะตอนที่ยกทัพวกกลับมา ไม่มีกองทหารใดๆมาดักโจมตีเลย ซึ่งมันแปลกเกินไป และเขาเองก็ไม่รู้ว่าทำไม

- ขณะเดียวกัน เอลัมกำลังส่งฝ่าบาทเข้านอน "ทัพของทูรันคงไม่บุกมาในทันที ฝ่าบาทพักผ่อนเถอะ"
ฝ่าบาทเองก็ยิ้มเนือยๆ ตอบกลับว่า ตนคงนอนไม่หลับแล้ว
เอลัมจึงปลอบว่า "ท่านต้องฟื้นกำลังเผื่อเหตุฉุกเฉินนะ นอนไม่หลับมาหลายวันแล้วไม่ใช่หรือพ่ะย่ะค่ะ "
ฝ่าบาทแปลกใจนิดหน่อยที่เอลัมรู้
อัสลัน : "ถ้ากีฟอยู่ด้วยในเวลาแบบนี้ เขาคงกวนพวกเราด้วยเพลงของเขาแน่จริงไหม?"
"ข้าอยากรู้จัง..ตอนนี้เขาเดินทางไปที่ไหนกันนะ"
เอลัม : "ไม่มีใครรู้หรอกพ่ะย่ะค่ะ มันคงเป็นที่ที่เราคิดไม่ถึงเป็นแน่"
อัสลัน : "ถูกของเจ้า เอลัม"

- ตัดฉากมาที่กีฟที่นอนอยู่บนต้นไม้ ปล่อยให้ม้าได้พักผ่อนอยู่นั้น เขากำลังอยู่ในระหว่างการเดินไปยังภูเขา Demavant ที่ๆไม่มีนักดนตรีคนไหนเคยย้ำกรายเข้าไป นอกจากตัวเขาที่มาในฐานะส่วนหนึ่งของฝ่าบาทอัสลัน และเขาก็ได้เหลือบไปเห็นทัพย่อยขององค์ชายฮิลเมสที่มายังที่แห่งนี้เพื่อตามหาดาบในตำนานเช่นกัน

- ณ ภูเขา Demavant
ฮิลเมสได้มาถึงถ้ำขุมสมบัติแห่ง Kaykhrusrow แล้ว แต่เหมือนจะเป็นลางร้าย พายุได้สาดกระหน่ำ ฝนตกโปรยปรายลงมาทันที
พวกเขาเดินลงไปและพบกับดาบในตำนานที่อยู่ในหลุมศพของกษัตริย์ แต่ก็ถูกกีฟที่ตามมาชิงไปได้



-กีฟหนีออกมา โดดขึ้นม้าตั้งใจจะควบหนีออกไปแต่ถูกสกัดกั้นเอาไว้จนม้าล้ม ดาบกระเด็นลงหน้าผาไป
ทั้งฝ่ายกีฟและฝ่ายฮิลเมสต่างก็ตามลงไปยังหน้าผาเบื้องล่าง

- ดั่งลางร้ายที่เผยบอกเป็นแกวๆ กีฟพบกับกลุ่มทหารปริศนาชาวลูซิทาเนียที่ฆ่าพวกเดียวกัน(ฝ่ายฮิลเมส) มันเก็บดาบได้และควบม้าหนีไป  ปรากฎว่าทหารเหล่านั้นเป็นทหารแห่งศาสนจักร ถูกส่งมาโดยลอร์ดโบดิน



- มาที่เมืองหลวงเอคทาบาทน่า หลังจากที่ข่าวการล่มสลายของป้อมเซนต์เอ้มมานุเอลมาถึง องค์ชายกีสคาร์ดก็ลงไปเยี่ยมอดีตกษัตริย์อันดราโกลัสเป็นครั้งแรก เพราะฮิลเมสได้เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงต่อหน้าเขาและเขาก็ต้องการรู้เหตุการณ์ในอดีตที่แท้จริง อันดราโกลัสหัวเราะ ก่อนจะดึงโซ่จนหลุดแล้วเข้าโจมตีกิชคาร์ด กิชคาร์ดแพ้ราบคาบแต่อันดราโกลัสไม่ฆ่า เขาตั้งใจจะใช้กิซคาร์ดเพื่อความปลอดภัยของตนและราชินีของตนเอง



-ตัดมาที่ เอตวล(ในคราบผู้ชาย) เธอนำทหารที่บาดเจ็บจากเซนต์เอ็มมานูเอลมาส่งที่ทัพลูซิทาเนียในเอคบาทาน่า

ย้อนความกลับมาขณะที่ยังร่วมเดินทางกับฝ่าบาทอัสลัน
เอตวล : "หมายความว่าเจ้าจะทิ้งพวกเรางั้นรึ? พาเรามาถึงที่นี่แล้ว จะไม่รับผิดชอบหน่อยรึไง?"
อัสลัน : "ข้าขอโทษ แต่ข้าคงพาพวกเจ้ากลับไปไม่ได้"
เอตวล : "เมื่อไหร่ที่คนของเจ้าถูกศัตรูโจมตี ในฐานะนายเหนือหัว ถูกแล้วที่จะต้องกลับไปช่วย ไปเดี๋ยวนี้เลย"
            "อย่าตายล่ะ ห้ามแพ้ด้วย ถ้านายตาย ก็ไปลงนรกซะเถอะ"



เอตวลนำเกวียนผ่านเข้ามาในเมืองหลวงและพบว่ามันรกร้างว่างเปล่า.. เธอแปลกใจมาก มันเกิดอะไรขึ้นกันนะ?

- ในวัง องค์ชายกีซคาร์ดถูกมัด ราชาอันดราโกลัสนั่งอยู่บนบัลลังก์และเรียกราชินีของตนมาพบ
อันดราโกลัสตัดพ้อที่นางไม่เคยรักเขา นั่นเพราะนางรักแต่ลูกของตน..
ราชินีทาฮามีเนวิ่งเข้าไปดึงเสื้อคลุมฝ่าบาทพลางร้องหาลูกที่ถูกขโมยไปกลับคืนมา
(จากนั้นภาพตัดมาที่อัสลันทันที)




จบตอน

ตอนต่อไป ยังคงสู้รบกับทูรัน..


End Card by อ.วัว



-อัสลันโตขึ้นแล้วค่ะ... ฉากเอตวลกับอัสลันก็ยังคงน่ารักเหมือนเดิม เอตวลก็ยังคงซึนเสมอต้นเสมอปลาย (ฮา)
อัสลันก็ยังคงอ่อนโยนน่ารัก น่ากอดเหมือนเดิม
-อัลฟรีดก็ยังคงกัดกับเอลัมเรื่องนาร์ซัสตามเคย
-สารภาพบาปค่ะ..ฝั่งตัวร้ายเราลืมชื่อตัวละครหมดล่ะ ฮา
เรื่องนี้ตัวละครเยอะจริงๆค่ะ ยอมใจ..
- ตอนนี้กีฟที่ไร้บทมานาน กลับมาอย่างเท่ค่ะ เราว่าเอาจริงกีฟก็สู้ฮิลเมสไม่ได้หรอก แต่ด้วยพื้นที่ที่เอื้อำนวยต่อทักษะการต่อสู้ในแบบโจรของกีฟเลยทำให้ได้เปรียบเอามากๆๆ สุดท้ายก็แย่งชิงดาบมาได้อย่างเท่ ถึงจะตกม้าตายทีหลัง แต่ก็ยังเท่อยู่ดีนะ
แต่ภาพมันตัดไป ชะตากรรมของกีฟที่ยังเผชิญหน้ากับฮิลเมสอยู่นี่ ไม่รู้จะเป็นไงเลยค่ะ
-(เหมือนจะ)หักมุมอีกแล้ว สรุปอัสลันเป็นลุกชายของทาฮามีเนหรือไม่...ติดตามตอนต่อไป (แต่ไม่ใช่ลูกของอันดราโกลัสแน่นอน..)

เผื่อใครงงนะคะ



ดูเทียบแผนที่ของจริงไปด้วย จะดูอนิเมสนุกมากขึ้นค่ะ

พาร์ = แถวอิรัก อิหร่าน
ซินทูร่า (องค์ชายราเชนทรา) = อินเดีย
ทูรัน = เติร์กเมกิสถาน
ลูซิทาเนีย = ตุรกี
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้(แก้ไข)ปกแผ่นเพลง Op ร้องโดย Eir Aoi  ค่ะ



ส่วน Ed ร้องโดย Kalafina ค่ะ


กับมังงะเล่ม 5 ที่มี OAD แถมมาด้วย



แถม ภาพจาก Mini interviews ค่ะ