ความผิดอาญาแผ่นดิน” และ
“ความผิดอันยอมความได้” นั้น

ก็ด้วยเหตุผลที่ว่า
ความผิดทั้ง ๒ ประเภทดังกล่าว
มีผลกระทบต่อสังคมที่แตกต่างกัน

เนื่องจากความผิดอาญาแผ่นดิน
เป็นความผิดที่มีผลกระทบต่อรัฐและสังคมส่วนรวมโดยตรง

กฎหมายจึงถือว่า รัฐเป็นผู้เสียหายในคดีความผิดเช่นน้ีด้วย
แม้ไม่มีการร้องทุกข์จากผู้เสียหาย ก็สามารถดําเนินคดีแก่ผู้กระทําความผิดได้

แต่ในคดีความผิดอันยอมความได้
ถือว่าเป็นความเสียหายต่อผู้เสียหายโดยตรง
และไม่มีผลกระทบต่อสังคมส่วนรวม
หากผู้เสียหายไม่ติดใจเอาความ
หรือดําเนินคดีแก่ผู้กระทําความผิดแล้ว
รัฐเองก็ไม่สามารถดําเนินคดีแก่ผู้กระทําความผิดได้

และการแบ่งแยกดังกล่าวยังมีผลต่อสิทธิ
และกระบวนการในการดําเนินคดี
ของพนักงานอัยการและของผู้เสียหาย
รวมท้ัง ยังมีผลต่อความระงับไปซึ่งสิทธิในการฟ้องคดี
ที่มีความแตกต่างกันในคดีความผิดอันยอมความได้นั้น

การถอนคําร้องทุกข์ ถอนฟ้อง หรือยอมความกันตามกฎหมาย
จะทำให้สิทธินำคดีอาญามาฟ้องระงับ

ในขณะที่ความผิดอาญาแผ่นดิน
การถอนคําร้องทุกข์ ถอนฟ้อง หรือยอมความกันตามกฎหมาย
ไม่ทําให้คดีน้ันระงับไป ตลอดจนส่งผลต่อ อายุความของคดีอาญา
ซึ่งมีกําหนดระยะเวลาที่แตกต่างกัน

ซึ่งความผิดอันยอมความได้นั้น ถ้าผู้เสียหายไม่ร้องทุกข์หรือฟ้องคดีภายใน ๓ เดือน
จะทําให้คดีอาญาขาดอายุความทันที

แต่ความผิดอาญาแผ่นดินนั้น
กฎหมายถือว่าเป็นความผิดอันมิอาจยอมความได้
แม้จะไม่มีการร้องทุกข์ภายใน ๓ เดือน
ก็ไม่ทําให้คดีขาดอายุความ ด้วยเหตุนี้ได้



แบบนี้จะถือว่าเป็นภัยต่อศาสนาด้วยได้มั้ย ?