ถ้าคนในครอบครัวคุณเจอแบบนี้หล่ะ        ช่วยแชร์กันหน่อยนะครับ  ถ้าเรื่องราวที่ผมจะเล่าต่อไปนี้  ได้รับการแก้ไขปฏิบัติที่ดีจริงๆ  คงจะเป็นบุญกุศลอย่างมากครับ   เมื่อวันที่ 20 มิถุนายนพ.ศ. 2559 เวลาประมาณ 06:50 น. แม่ของผมได้ประสพอุบัติเหตุ มอเตอร์ไซด์เกิดล้มเพราะถนนลื่น แล้วมีพลเมืองดีเข้าช่วยเหลือ หลังจากนั้นแม่ก็ได้โทรศัพท์มาทางบ้าน โดยมีน้องสาวผมเป็นผู้รับสาย พอวางสายโทรศัพท์น้องสาวผมก็รีบไปรับแม่ เพื่อนำส่งโรงพยาบาลเชียงยืน เพราะเป็นโรงพยาบาลที่ใกล้บ้านและเป็นโรงพยาบาลประจำอำเภอที่ผมอาศัยอยู่ เวลาประมาณ 07:30 น. เมื่อส่งแม่เข้าห้องฉุกเฉินเพื่อทำการรักษา ผมมองแม่ขณะนั้นรู้สึกสงสารมาก แม่ปวดหัวไหล่และมีแผลถลอกตามตัว พยาบาลก็รีบปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้แม่ ช่วยรักษาแผลถลอก แต่อาการของแม่มันรุนแรงที่หัวไหล่แม่ขยับแขนซ้ายไม่ได้เลย เมื่อทำการปฐมพยาบาลเสร็จ พยาบาลจึงบอกให้แม่นอนรอหมอ เพื่อมาตรวจดูอาการเจ็บหัวไหล่ของแม่อีกที ขณะนั้นแม่ใช้มือขวาหยิบผ้าเช็ดหน้า เช็ดน้ำตาเพราะความเจ็บปวด ขณะที่ผมกับน้องยืนอยู่ข้างข้างเตียง มันช่างเป็นภาพที่น่าเศร้าเมื่อเห็นแม่ต้องเจ็บปวดทรมาน เวลาก็ล่วงเลยผ่านไป ประมาณ 09:00 น. ก็มีเวรเปล มานำเอาตัวแม่ไปที่ห้องเอ็กซเรย์ โดยที่มีผมเดินตามไปติดติด เมื่อเข้าไปยังห้องเอ็กซเรย์ จากนั้นเจ้าหน้าที่ก็ทำการเอ็กซเรย์ เสร็จแล้วจึงได้นำตัวแม่กลับมายังห้องฉุกเฉินเหมือนเดิม แม่นอนรอสักพักหมอก็เข้ามาตรวจ จากนั้นหมอก็สั่งให้พยาบาลฉีดยาใส่ที่ห้อยแขนและสั่งให้ญาติมารับแม่ เพื่อไปรับยาที่ห้องจ่ายยาแล้วจึงกลับบ้านได้ โดยที่ไม่บอกผลตรวจ หรือผลเอกซเรย์เลย แม่ยังคงปวดเหมือนเดิมและรุนแรงขึ้นบริเวณหัวไหล่ซ้ายและบริเวณรอบๆ จะหายใจหรือแม้กระทั่งไอและจามมันทำให้แม่เจ็บปวดนักหนา ความเจ็บปวดนี้ทำให้น้ำตาแม่ไหลออกมาเรื่อยๆ วันผ่านไปเป็นอีกวันอาการก็ยังไม่รู้สึกดีขึ้นมา มีแต่ความเจ็บปวดที่มากขึ้น ผมและน้องสาวอดสงสัยและทนดูอาการเจ็บปวดของแม่ไม่ไหว จึงได้ปรึกษากันว่าน่าจะพาแม่ไปตรวจรักษาที่อื่นอีกครั้ง เผื่อจะรู้สาเหตุที่แน่ชัดมากกว่าเดิม จากนั้นน้องสาวผมก็พาแม่เดินทางเข้าไปยังจังหวัดขอนแก่น เพื่อที่จะพาแม่ไปรักษากับคุณงยุทธ ศิริปการ ท่านเปิดคลินิกยงยุทธการแพทย์ อยู่ฝั่งตรงข้ามโรงพยาบาลศูนย์ขอนแก่น เวลาประมาณ 12:00 น. วันที่ 21 มิถุนายนพ.ศ. 2559 น้องสาวก็พาแม่เค้าตรวทรักษาที่คลินิก คุณหมอได้ทำการเอ็กซเรย์ แต่ผลออกมากับตรงกันข้ามกับหมอที่โรงพยาบาลเชียงยืน ผลการตรวจออกมาทำให้พวกเราตกใจมาก เมื่อหมอวินิจฉัยจากฟิล์มเอกซเรย์สาเหตุที่ทำให้แม่เจ็บปวดไม่หาย ก็เพราะว่ากระดูกไหปลาร้าของแม่หัก จากนั้นหมอก็อธิบายถึงผลการเอกซเรย์ให้ฟัง หมอได้ชี้จุดแตกหักให้ดู แล้วหมอที่รักษาแม่ที่โรงพยาบาลเชียงยืนเมื่อวานนั้น ถึงไม่มีคำอธิบายอะไรฉีดแค่อย่าทำแค่แผลถลอก สายสายของแขนเฉยๆ ผลเอกซเรย์ไม่พบจุดแตกหักหรือหลุดอะไรทั้งนั้น เป็นเรื่องไม่หล่ะครับ หมอโรงพยาบาลเชียงยืนคนที่รักษาแม่ผมบอกว่าไม่เป็นอะไร ทั้งที่แม่ผมก็เป็นแม่ผมคนเดิมกับคุณงยุทธที่ได้ทำการรักษา / เอาเป็นว่าทำไมการรักษาของหมอคนนั้นถึงสะเพร่าขนาดนี้ รักษาดูแลผู้ป่วยยังไงถึงเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น แล้วคุณจะรักษาใครต่อใครหรือฝึกหมอรุ่นหลัง และสั่งผู้ใต้บังคับบัญชาคุณว่ายังไงเมื่อเรื่องแบบนี้ยังเกิดขึ้นมาได้ หรือว่าผู้ป่วยยกตัวอย่างเช่นแม่ของผม ไม่ใช่ญาติคุณไม่ใช่พ่อไม่ใช่แม่คุณ จึงทำการประมาทปล่อยประละเลยแบบนี้ ต่อไปผู้ป่วยจะฝากการดูแลรักษาไว้กับหมอได้หรือไม่ ฝากผีก็คงจะไปฝากที่วัด ฝากไข้ล่ะจะไปฝากที่ไหนดี หรือขึ้นชื่อว่าเป็นหมอแล้ว คนป่วยได้ยินชื่อแล้วก็สามารถหายป่วยได้เลยรึไง จรรยาบรรณหมอคืออะไร แล้วไปอยู่ไหน ไหนที่บอกว่า เน้นประโยชน์ผู้ป่วยสูงสุด เน้นไม่ให้ผู้ป่วยได้รับอันตรายใดใดเพิ่มเติม ผู้ป่วยมีสิทธิ์อันชอบธรรมที่จะรู้สาเหตุอาการป่วยของตัวเอง สมุฏฐานโรคของผู้ป่วยอย่างแท้จริง ปฏิบัติต่อกันอย่างมีเกียรติ ไม่ปิดอาการต่อผู้ป่วย ไหนล่ะทำไมผมถึงต้องออกมาแบบนี้ / บุญคุณของพ่อแม่สำคัญแค่ไหน เราต้องมาเห็นน้ำตาเธอไหลด้วยความเสียใจด้วยความเจ็บปวด ส่วนตัวผมนั้นผมเสียใจแทนแม่อย่างสุดซึ้ง ที่ถูกกระทำและปฏิบัติแบบนี้ อุบัติเหตุมันเกิดขึ้นได้เสมอทุกคนรู้ดี แต่สำหรับการรักษาผู้ป่วย อย่าให้ต้องมีอุบัติเหตุหรือกระทำการประมาทเลย ทุกคนไม่อยากให้คนที่เรารักต้องมาเจ็บป่วยหรือจากไปด้วยความมักง่ายเมื่ออยู่ในกำมือของคนที่เราฝากความหวังไว้ เพราะหมอคือที่พึ่งสุดท้ายที่ให้มากกว่าความหวัง เมื่อผู้คนต้องการศรัทธาและอยู่รอดจากความเจ็บปวดจากโรคภัยใคร่เจ็บ / ผมขอขอบคุณหมอที่ปฏิบัติดีผู้มีจรรยาบรรณและคุณธรรม และขอวิงวอนหมอที่เลวก็ดี ให้หันกลับมารักสากิตติคุณให้คงอยู่เมื่อยังมีโอกาสให้เรากระทำความดี — รู้สึกไม่สำคัญที่ บ้านเชียงยืน จ .มหาสารคาม