นี่เป็นกะทู้แรกของผมนะครับ ผิดพลาดอะไร ขออภัยมานะที่นี่ด้วย

เมื่อวันที่ 28 ธันวาคม 2558 ผมได้เริ่มคบกับ ผญ คนนึง(ชื่อ G นามสมมุติ)ซึ่งตอนนั้นเธอเรียนอยู่ ม.5 ส่วนผมทำงาน อายุเราห่างกัน 10 ปี ก่อนหน้านั้นเธอเคยคบกับรุ่นน้องผมและก็เลิกกัน ผมก็หยอดในเฟสทุกๆ วัน จนวันที่ 28 ธค มีงานในเมืองผมก็โพสเฟสว่า วันนี้จะไปเที่ยวงานสักหน่อย และก็มีเสียงแชท GG เด้งมา
G : จะไปเที่ยวงานหรอ
ผม : คั้บ ไปด้วยกันไหม
G : ขอคิดดูก่อนน๊ จะไปดีไหมน๊ (ในใจผมนี่เธอกวนตีนจัง)
ผม : ไปไหมๆ ไปเท่วกัน นะ
G : งั้นเลิกงานมารับนะ ขอขี้ก่อน (กวนตี๊นสุดๆ)
ผม : คั้บผม เลิกแล้ว เด๋วไปรอหน้าเขื่อนนะ
G : อื้อ หนูไม่เอาโทรศัพไปนะ
    แล้วเราก็ไปเที่ยวกันผมพาเพื่อนร่วมงานไปเดินด้วย แต่เราก็เดินกัน 3 คน มี ผม GG และ จอน ผมก็เขิลอ่ะ ผมก็เลยเดินไปคุยไปกะจอน จน G บอกว่า "รู้งี้ไม่น่ามาด้วยเลย เหมือนมาคนเดว" ผมเลยเลิกคุยกะจอนและมาคุยกับ G แทน พอเดินเสดผมก็ไปส่งเพื่อนร่วมงานกับ G และผมจะไปส่ง G ที่บ้านเขาบอกว่า "ไปส่งไม่ได้ตอนนี้ ร้านค้าแถวบ้านยังไม่ปิด" เขาบอกว่า"พาไปขับรถเล่นหน่อย" ผมก็ขับไปเรื่อยๆ และเขาอยากนั่งชิงช้า ผมก็ขับไปจอดที่สวนสาธารณะ พาเธอไปเล่นชิงช้า ตอนตี2 ความรู้สึกตอนนั้นแบบว่า (กุทำไปได้ไง ไม่ใช่แนวเลย ผมลืมบอกว่า สังคมผม แบบกินเหล้า เที่ยวกลางคืน ส่วนเขาก็เด็กเรียน เรียนเก่งมากๆ แต่เราชอบเพลง HIPHOP เหมือนกัน ) พอเสด ผมก็ขับรถไปจอดคุยกันสักพัก
ผม : กลับยั้ง
G : ยังกลับไม่ได้ เขาร้านได้ ตี4
ผม : ครับ งั้นนอนก่อนไหม นอนเบาะหลังกัน
G : ฮั่นแน่ คิดไรป่าว
ผม : ป๊าววว เลย!!!
    และเขาก็นอนตักผมยันตี 4 ผมก็ปลุกและบอก"กลับบ้านได้แล้ว" เขาก็พยักหน้างัวเงียและผมก็ไปส่งเขาที่ร้านและกลับบ้านนอน ความรู้สึกตอนนั้น ผมชอบคนแบบนี้ ผมสั้น น่ารัก ติ๊งต๊อง กวนตีน ไม่เที่ยว ไม่กินเหล้า มาอีกวันนึงเขาก็ให้ผมไปรับอีกครั้ง ตอนผมเลิกงาน ในใจผมคิดว่าเอาไงดีวะ ไปก็ไปวะ ผมก็ไปรับและก็ผมก็พาเขามานั่งเล่นเขื่อน มีเพื่อนผมกินเบียอยู่ 2 คน นั่งสักพักผมก็บอกว่าง่วง (ผมก็ไม่ใช่คนดี คิดในใจโดนๆ แน่ๆ ฮ่าๆ) และผมก็ไปนอน โรงแรมด้วยกัน คงเข้าใจตรงกันนะว่ามีไรเกิดขึ้น
    และผมกับ G ก็คบกันมาเรื่อยๆ คุยกันทุกวัน ตอนเย็นๆ ผมก็ไปรับที่ โรงเรียนไปส่งร้านทุกวันไม่มีเบื่อเลยยิ่งคุยกันยิ่งอยู่ด้วยกันมันมีความสุขมากๆ สำหรับผม จนมาถึงวันวันที่ 6 ก.พ 59 ซึ่งเป็นวันเกิด G ผมก็เครียดมากไม่รู้จะซื้ออะไรให้ จนผมตัดสินใจว่า เขาคงไม่ขอบตุ๊กตาหรอก ผมเลยซื้อแหวนทอง ให้เป็นของขวัญวันเกิด และก็บอกว่า "อันนี้รวมกับของขวัญวัน วาเลนไทร์ ด้วยเลยนะ" G ก็บอก "ค่ะ" และก็พาไปทำบุญวันเกิด และก็ต้องทำที่วัดนี้ที่ G ทำทุกปี
    จนวันนึงแม่เขารู้เรื่องครั้งแรก ตอนนั้นผมทำงานอยู่และตอนกลางวันก็ยังคุยกันดีอยู่ (พ่อ แม่ไม่ให้เขามีแฟน เลย ดุมากด้วย เพราะน้องเขายังเด็ก แต่ผมว่า ม.6 ก็ไม่เด็กนะ) พอตกค่ำๆ G โทรมาบอกว่า
ผม : ฮัลโหล
G : พี่เราเลิกกันนะ แม่หนูรู้เรื่องแล้ว
ผม : ไม่เอา ทำไมมันง่ายจังล่ะ หนูไม่รักพี่หรอ
G : รักสิ แต่แม่รู้หนูก็ต้องเลิกอ่ะ
ผม : เงียบ ถอนหายใจ เป็น สิบๆ ครั้ง
    จนวันรุ่งขึ้นเขาก็โทรมาบอกว่า "เมื่อคืนหนูขอโทดนะ หนูเครียดมากไปหน่อย" ในใจผมนี่ ทำไมแมร่งติส จังวะแฟนกุ เราก็คบกัน แอบๆ พ่อ แม่ เขา แต่เลิกเรียนผมก็ต้องไปรับที่ โรงเรียนไป ส่งที่ร้าน ทุกวัน G ถาม"ไม่เบื่อหรอ" ผมก็คิดว่าไม่เบื่อนะ วันนึงแค่ได้เจอกัน 1 ชม มันมีคุณค่าสำหรับผมมาก และผมก็ไม่คิดว่ามันเป็นหน้าที่ด้วย ผมไปรับด้วยใจและก็อยากเจออยากอยู่ด้วยแค่นั้นเพราะมันมีความสุขมากๆ ที่ได้เห็นรอยยิ้ม ตั้งแต่ผมคบกับ G ผมก็กินเหล้าน้อยลง ดูดบุหรี่น้อยลง  (เพราะเขาเหม็นบุหรี่มาก ) เลิกเที่ยวผับ อาจจะไปบางเล็กน้อย เขาไม่ได้ห้ามนะแต่ผมไม่อยากไป อยากโทรคุยกับเขามากกว่า เราก็คบกันไปเรื่อยๆ พาไปเที่ยวบ้าง ทำบุญบ้าง และเขาก็ปิดเทอมและต้องไปอยู่นครสวรรค์ 1 อาทิตย์
    ผมก็ได้แต่โทรหา ผมอยากไปหามากแต่ตอนนั้นรถผมซ่อมอยู่ เขาก็โทรมาให้ผมไปหาทุกวันเลย ผมเลยบอกว่า "งั้นวันกลับเดี๋ยวจะไปรับนะ" แต่รถผมก็ไม่เป็นใจจนผลัดวันกลับเขาไปเรื่อยๆ จนยืมรถรุ่นพี่ได้ ก็ไปรับที่ นครสวรรค์ ไกลมากกกกก เขาไปในป่าในเขา (ผมคิดว่า ผมรักเขามากๆ เลยเพราะตั้งแต่คบใครมาไม่เคยเป็นแบบนี้เลย ) และก็กลับมา พอมาอีก 2-3 วัน เขาบอกเลิกผมอีกแล้ว โทรไลน์มาและบอกว่า
G : เลิกกันนะ
ผม : ทำไมอีกอ่า อย่าล้อเล่นแบบนี้สิ (แต่ผมรู้ว่าสาเหตุอะไร ผมเป็นคนงี่เง่า หึง แต่ไม่ได้ขนาดว่าห้ามนู่นห้ามนี่)
G : คุนงี่เง่าเกินไป หนูเบื่อ หนูลำคาญ
ผม : ผมขอโทษ ผมจะไม่งี่เง่ามากและนะ นะ นะ
G : ไม่ เลิกกันอ่ะดีแล้ว
ผม : เงียบ (ในใจนี่ เศร้ามาก คิดไปหมดว่า แมร่งมีคนอื่นปะวะ)
    และก็วางสายไป เขาบล็อคเฟส บล็อคไลน์ ช่วงนั้นผมออกจากงานมาทำ ร้านอาหารช่วยเพื่อน ผมก็อยากจะง้อในหัวผมนี่คิดแผนประมาณ 20 แผนได้ ผมต้องคืนดีก่อน สงกรานต์ให้ได้ แต่แผนที่วางทั้งหมดก็จบ จนเขาเลิกบล็อคเฟสผม บล็อคไลน์ผม และผมก็โพสว่า "ถ้าไม่รู้สึกอะไรกันแล้ว ก็บล็อคอยากเดิมเหอะ ผมจะได้ทำใจได้" โพสเสดผมก็ทำงานต่อ และก็มาดูโทรศัพท์ อีกทีตอน 21.00 เขาแชทมาหาผม รัวๆ ผมก็ยิ้มและ แล้วเราก็กลับมาคืนดีกันอีกครั้ง และครั้งนี้ผมก็ทำทุกๆ อย่างเพื่อเขา เราสนิทกันมาก คุยกันทุกเรื่อง ทำเรื่องบ้าๆ ด้วยกัน เขาเป็นคนไม่เรื่องมากเลยนะ กินข้าวกะเพราหมูได้ทั้งวัน
    คนคนนึงที่เคยเอาแต่กินเหล้า เที่ยวกลางคืน จนมาเจอคนที่เด็กกว่าตั้ง 10 ปี และเบาลงทุกอย่างจนผมยังไม่อยากเชื่อตัวเองเลย ผมรักเขามากๆ เขามานอนบ้านผมได้ อาทิตย์ล่ะ 2 ครั้งเอง แต่จะเจอกันก็แค่ตอนไปรับ ที่ โรงเรียน แต่ผมก็ทำมาตลอดระยะที่เรามีกันนะ อยากได้อะไรผมก็พยายามหาให้ อยากได้ครีม อยากซื้อของขวัญให้เพื่อนเขา อยากไปทำบุญที่นู่น ที่นั่น ตั้งแต่ผมคบกะเขาผมไม่เคย คุยกะ ผญ คนไหนเลย ไปกินเหล้ากับเพื่อน เขาโทรมา แชทมา ผมก็กลับบ้าน เพื่อไปคุยกะเขา เราคบกันมา5 เดือน เราโทรไลน์ทิ้งไว้ตอนนอนทุกคืน ผมก็ทำตัวเหมือนเด็กไปเลย
    และวันที่ทุกอย่างเปลี่ยนไปมันก็เกิดขึ้น วันนั้นเขาบล็อค iG ผม วันรุ่งขึ้นผมก็โทรหาบอกว่า "เดี๋ยวไปรับที่เดิมนะ" เขาก็บอกว่า "ไม่ต้องมารับนะวันนี้" จนผมตื้อๆ และก็ได้ไปรับก็มานอนด้วยกันแปปนึง และผมก็หยิบโทรศัพเปิด ig เขาดู ที่เมื่อคืนเขาบล็อคผม เขาได้คุยกับอีกคนนึง อารมณ์ผมตอนนั้นโมโหมากๆ และก็ได้แต่ถามว่า ที่ผ่านมา "ผมดูแลคุณไม่ดีหรอ ผมผิดพลาดตรงไหน" เขาถึงได้ไปคุยกะคนอื่น ทั้งๆ ผมก็มีคนคุยแต่ผมไม่เคยคุยกับใครเลย และผมก็ถามเขา
ผม : G คุณทำแบบนี้ทำไม คุณไม่กลัวผมเสียใจหรอ
G : เงียบ
ผม : ผมผิดอะไรหรอ ทำไมคุณต้องคุยกะคนอื่น
G : หนูขอโทษ
ผม : จะเลิกคุยกับเขาไหม
G : เงียบ (ในใจผมนี่พังและถามเงียบแบบนี้แสดงว่าเขาไม่เลิกคุยแน่นอน)
ผม : เงียบ
G : กลับเหอะ เย็นแล้วเด๋วแม่ว่า
ผม : ไม่กลับคุยให้รู้เรื่องก่อนจะเอาไง
G : เดี๋ยวหนูเคลียเอง
ผม : จะเอาไงวะ (ขึ้นเสียงด้วยความโมโห)
    และผมก็พากลับ ทุกๆ วันผมจะส่งเขาหน้าซอยร้านเพื่อไม่ให้พ่อแม่เขารู้ จนมาถึงวันนี้ผมไปส่งเขาที่หน้าร้านเลย และเขาไปคุยกับพ่อแม่เขา (ซึ่งไม่เคยคุยมาก่อนและก็รู้ว่าเขาดุมากๆ และรู้ด้วยว่ามันจะเป็นยังไง) ผมก็เดินเขาไป เขาก็ซักประวัติผม นู่นนี่นั่น เอาเบอร์ พ่อ แม่ผม อีก จะเอาบัตรประชาชนผมอีก ผมก็บอกว่า
ผม : ที่ผมเข้ามาก็จะมาบอก พ่อ แม่ ว่าผม กับ G คบกัน
พ่อ แม่ : น้องยังเด็กตามไม่ทันพวกเธอหรอก เธอไม่ต้องมายุ่งกะลูกสาวฉัน
พ่อ แม่ : G จะเอายังไง
G : หนูบอกเลิกเขาไปในรถแล้ว แล้วเขาก็ยังจะมา (ในใจผมนี่พังหมดแล้ว แบบเศร้ามากๆ )
พ่อ แม่ : ลูกฉันพูดชัดเจนและนะ เธอเงียบและออกจากร้านฉันไปได้และ และไม่ต้องมายุ่งกับน้องอีก
ผม : คับ
    และผมก็เดินออกจากร้าน ขับรถออกไป ร้องไห้ตลอด ผมได้แต่คิดว่า มันเกิดอะไรขึ้น ผมผิดใช่ไหมเรื่องนี้ ผมทำไมรักษา ผญ คนคนนึงไม่ได้ ผมทำไรผิด ผมแย่มากเลยใช่ไหม เขาถึงต้องไปมีคนอื่น ตั้งแต่วันนั้นเขาก็บล็อคเฟส บล็อคไล บล็อคig บล็อคเบอร์ บล็อคทุกอย่างผมได้แต่ยืมเฟสเพื่อนส่องเขา อยากคุยกับเขา และเขาก็โทรมา ว่าผมว่า "มีใครรู้เรื่องเราคบกันไหม พ่อ แม่เขาไม่กล้าไปสู้หน้าใคร เพราะลูกสาวมีแฟน" และเขาโทรมาเสดก็บล็อคผมไปเหมือนเดิม เป็นแฟนกับผมมันแย่มากเลยหรอ ทั้งๆที่ผ่านมา ผมยอมทุกอย่าง ตามใจเกือบทุกอย่าง รึผมไม่หล่อเท่าคนใหม่คำถามมันเยอะมากในหัวผม
    จนถึงวันนี้ ผมก็ยังหาวิธีที่จะคุยจะติดต่อ วันนั้นขี่รถไปเจอเขากำลังเอาของไปให้ ผช อีกคน ผมนี่น้ำตาจะตกใน และผมก็เรียกเขา ผมบอกว่า "ขอคุยด้วยหน่อย" เขาตอบกลับมา "อย่ามายุ่งน่าลำคาญ" ผมก็กลับ ความรู้สึกผมตอนนี้ ผมยังรักเขามากๆ เพราะความสุขของผมก็คือตอนที่ได้อยู่กับเขา ผมอยากตามเขากลับมารักกันอีกครั้ง ถ้าเขายอมกลับมาผมก็จะกลับไปคุยกับพ่อแม่เขาอีกครั้ง ตอนเขาเข้ามหาลัยได้แล้ว (เขาเคยบอกกะผมว่า เขาต้องเข้า จุฬาให้ได้) มันก็มี 2 อารมณ์ นะตอนนี้ อยากกลับไปกับทำใจเดี๋ยวคงเจอคนที่เข้ามา มันเป็น 5 เดือนที่มีความสุขมากๆ นะ ไปเท่วด้วยกัน ทำบุญด้วยกัน นอนด้วยกัน อาบน้ำกัน กลับมาได้ไหม
        มีคนบอกว่า ผญ มีตั้งเยอะแยะจะไปสนใจทำไม แต่สำหรับผมมันแย่มากเลยนะ แค่ผญ คนเดวผมยังรักษาไว้ไม่ได้ และเป็นคนที่ผมรักมากๆ ผมชอบ ผญ ผมสั้น ตัวเล็กๆ ป้อมๆ นิสัยกวนตีนนิดๆ คุยเก่ง กล้าเดินจับมือเรา หอมแก้มเรา มันเป็นไรที่รู้สึกดีมากๆ และเขาก็ตรงสเปคผมทุกอย่าง มันมีไรที่ลึกซึ้งกว่านั้นผมยังไม่อยากเชื่อเลย ว่าความรู้สึกมันลืมง่ายขนาดนั้นเลยหรอ มันลืมได้จิงๆ หรอ

ขอเวลาเราหน่อยนะ ..
สักวันเรื่องทุกอย่างมันคงจะจางหายไป
ความคิดถึงมันจะลดน้อยลง
ความรักที่เราเคยให้เธอ เราจะกลับมาให้ตัวเราเอง
อยู่คนเดียวมันก็เหงาก็เพ้อเป็นธรรมดาแหละ
เข้าใจเราหน่อยนะ คนมันยังรักอยู่
ดูเธอรักเขามากเลยเนอะ เห็นแบบนี้ก็ดีใจ
ดูแลตัวเองบ้างไหม เราทำอะไรไม่ได้เลย
เราทำได้แค่มองเธอผ่านโลกออนไลน์
คิดถึงนะ คิดถึงมากมาก อยากคุยด้วย
แต่ไม่คุยกันก็ดีแล้ว เราจะได้ไม่ต้องให้ความหวังตัวเอง
''
สักวันนึงเราคงเฉยๆเมื่อได้ยินชื่อเธออีกครั้ง
นั้นแสดงว่าความรู้สึกมันจบลงอย่างสมบูรณ์แล้ว

            ผมรักคุณ นะ GG

ขอบคุณทุกคนที่เขามา เสียเวลาอ่านนะครับ ^^