เรื่องมีอยู่ว่าผมได้เจอ ผญ คนหนึ่งตั้งแต่ ม หก ซึ่งเปนเพื่อนของผม(เพื่อนชายเรียนคลาสเดี่ยวกัน ให้นามว่า A) ผมแอบปิ้งเธอด้วย แต่ก็ไม่ได้บอกเพื่อน เพราะผมคิดว่าเธอคงไม่เอาผมหรอก แต่ก็คิดที่จะจีบน่ะแต่เกรงใจเพื่อนผมเลยปล่อยละเลยไป  พอเข้ามหาลัยผมเริ่มอยากมีแฟนล่ะ เพราะว่าผมรู้สึกเหงาอยากมีใครสักคน ผมเลยจีบสาวไปเรื่อยจนเป็นเรื่อง  เพราะรถไฟชนกัน หลังจากนั้นก็ไม่ได้จีใครเลย พอขึ้นปีสองกำลังเครียดกับงานที่ต้องส่งอาจารย์ ตอนนั้นเที่ยงคืนกว่าๆๆได้มั่งข้อความเฟสเด้งขึน เราก่อเปิดดูข้อความว่า "ทัก"
ด้วยความที่เรากำลังเครียดยุวผมเลยถามไปว่าใครอ่าาาา(ผมหรือเธอก็ไม่รู้ที่แอดเข้าเพราะช่วงนั้นรับแอดมั่วๆๆ) เขาตอบ เปนชื่อของเพื่อนเธออีกคน สมมุตนาม R แล้วกัน ผมรุวจักกับเธอแล้วเพราะว่า A เล่าผมฟังบ่อยๆๆ ผมก็บอกว่าผมยุ่งยุวน่ะค่อยคุยได้ไหม เธอถามต่อว่ายุ่งอะไร ด้วยความโมโห ผมตอบไปว่า อย่ากวนตียได้ไหมว่ะยุ่งยุว สักพัก เธอตอบมาว่าขอโทดน่ะที่กวน เราไม่ใช่ R แต่เราคือ เพื่อนของ R เธอบบอกชื่อเธอด้วย ผมนี้ อึ้งไปเลยจากที่โมโหเรื่องงาน ผมเลยทิ้งงานไว้ก่อน เริ่มจีบล่ะ ผมก็คุยไปเรื่อยๆๆๆ ถามสาระสุขทุกข์ดิบของคนที่บ้านเธอจนถึงตีสี่ได้มั่งคืนนั้นไม่ได้นอนเลยเสดคุยกับเทอก็ทำงานต่อ
ผมก็ทักไปคุยกับเธอบ่อยขึ้นจนเราตกลงเป็นแฟนกัน



ซึ่งตอนนี้ก็รักกันอยู่ มากด้วยมั่ง แต่ก็มีทะเลาะตามภาษาคนเป็นแฟน ตอนนี้ผมใกล้จบ มหาลัยแล้วตอนที่เราคบใหม่ผมไม่รุวด้วยว่าบ้านเธอค่อนข้างที่จะอบอุ่นและมีฐานะแต่ก็ไม่ได้มาก แต่เธอไม่เคยมีปัญหาเกี่ยวการเงิน แต่ตรงกันข้ามกับผมเลยที่ทีบ้านมีปัญหาครอบครัว ฐานะจะเรียกว่าจนก็ได้ ซึ่งผมกังวลว่าถ้าเรารักมากขึ้นคบยิ่งนาน ยิ่งผุกพัน ผมกลัววันนั้น วันที่พ่อกับแม่เธอพูดว่า อย่าเอาเลย ตอนนี้แม่เธอรุวว่าคบกับผมยุว แต่ไม่รุวฐานะของผม ออลืมไปเลยว่าเราเรียน ม คน ละที คนละจังหวัดทางใต้ยุวห่างกันประมาณหกร้อยโลได้มั้ง บ้านเราก็ยุวคนล่ะ จว แต่ไม่ได้ไกลมาก ผมอยากได้คำแนะนำ ว่าผมควรทำไงดี หยุดหรือว่าไปต่อหรือมีทางอืนอีกช่วยแนะนำที