ต่อจากกระทู้แรกที่เราสงสัยว่าแม่จะมีชู้. และตอนนี้ก็ใช่อย่างที่เราสงสัย เราไม่เคยคิดว่าครอบครัวของเราจะเป็นแบบนี้ ครอบครัวของเราอบอุ่นมาโดยตลอด เราเครียด เราสงสารพ่อ พ่อป่วย พ่อต้องดูแลตัวเองทุกอย่าง ส่วนเราไม่ค่อยมีเวลากลับบ้าน หน้าที่เราคือเรียน แต่เราก็เป็นห่วงกลัวว่าจะอยู่จะกินยังไง พ่อบอกกับเราว่าถ้าไม่มีลูกพ่อไปจากที่นี่นานแล้วแต่เป็นห่วงลูกพ่อจะไม่ไปไหนกลัวว่าถ้าพ่อไปแม่จะพาคนอื่นเข้ามาแล้วเขาจะดีกับหนูไหมอีกอย่างหนูเป็นผู้หญิง อายุ22 ปีแล้วคะ ส่วนแม่ก็หลงคนไหม่จนโงหัวไม่ขึ้น ซึ่งเมียของฝ่ายชายเขาก็รุ้เรื่องหมดแล้ว เป็นขี้ปากชาวบ้านทั้งสองหมู่บ้าน หนูเดินไปไหนก็มีแต่คนถามคำถามเดิมๆหนูต้องตอบคำถามเดิมๆ หนูไปพูดกับแม่ที่โรงงานแม่ก็ไม่ยอมรับอะไรทั้งนั้น แถมยังด่าหนูต่อหน้าผู้ชายคนนั่นว่า ม อย่ามาเจ้ากี้เจ้ากานชีวิต ก มาก ก เบื่อพ่อ ม มาก ตอนนี้ พ ม มุงก็ดูแลเอง ก ไม่ดู ก เบื่อ หนูเลยบอกแม่ว่าเบื่อก็ทนเอาไม่ใช่คนอื่นคนไกล แม่กลับตอบมาว่า ม เป็น แม่ ก หรอ ชีวิตกู หนูเสียความรู้สึกมาก ทำไมเป็นแบบนี้ เข้าใจนะว่าต้องทำใจ แต่ยากเหลือเกินคะ จากที่เป็นเด็กร่าเริงตอนนี้คือเงียบไม่สนใจใคร  หนูเครียดจนบางครั้งอยากจะหนีไปไห้ไกลไม่กลับมาเลย แต่ก็นึกถึงหน้าพ่อ มีคนเล่าให้ฟังว่าแม่ใจดำมาก ไม่ดูดำดูดีพ่อเลย ทั้งที่ยุบ้านหลังเดียวกัน ยังไม่หย่ากัน แต่แม่จะไม่ขึ้นไปนอนกับพ่อแม่จะขอนข้างล่าง บางครั้งพ่อไปนั่งร้องให้ยุที่นา ว่าคิดถึงหนู รอหนู หนูก็อยากกลับมาดูแล แต่หนูต้องเรียนตามที่พ่ออยากให้เรียน พ่อทรมานเหลือเกิน ส่วนแม่ถ้าจะหนีไปกับผู้ชายคนนั้นก็ไม่ได้เพราะผู้ชายคนนั้นก็รักลูกไม่อยากทิ้งลูกไปเหมือนกัน มันจึงทรมาณกันทุกฝ่าย แม่ก็คุยโทรสัพไปมาหากันกับผู้ชายคนนั้น พ่อยิ่งทรมาณพ่อก็มาพูดกับหนูบ้างเรื่องนี้ หนูได้ยินหนูรู้เรื่องทุกอย่างหนูเหนพ่อทรมาณ หนูก็ทรมาณ หนูเปนคนอ่อนไหว หนูไม่เข้มแข็งพอที่จะทำใจรับเรืาองแบบนี้ได้เร็ว หนูอาจจะรับได้แต่ต้องใช้เวลาสักนิดตอนนี้หนูท้อเหลือเกิน หนูเหมือนเด็กขาดความอบอุ่น หนูกลัวว่าสักวันหนูจะหมดความอดทน และกลายเป็นเด็กนิสัยไม่ดี กลัวจะเสียคนเพราะอารมชั่ววูบ หนูเป็นคนค่อนข้างเก็บอารมณ์ไว้ กลัวว่าสักวันถ้าเป็นแบบนี้อยู่ตัวหนูเองเนี้ยแหละที่จะแย่ ใครพอจะมีคำแนะนำเพื่อเป็นกำลังใจให้หนูได้เข้มแข็งกว่านี้ไหม
ที่มาตั้งกระทู้หนูแค่อยากระบาย หนูเปนคนไม่ชอบพูดเรื่องนี้ให้ใครฟัง หนูกลัวเขาจะรำคาน สุดท้ายนี้ขอขอบคุณผู้ที่เข้ามาอ่านและให้คำแนะนำ และพื้นที่ให้หนูได้ระบาย ขอบคุณคะ