ความเดิมตอนที่แล้ว
http://ppantip.com/topic/34885694
http://ppantip.com/topic/34888411
http://ppantip.com/topic/34893697
http://ppantip.com/topic/34901028
http://ppantip.com/topic/34934723
http://ppantip.com/topic/34974918
http://ppantip.com/topic/34992279
ติดตามเรื่องสั้นเรื่องยาวของลิได้ที่เพจนี้นะคะ
https://www.facebook.com/L.Wilissamara/?__mref=message_bubble
เสน่หาอำมหิต มฤตยูยอดรัก
โดย...ล. วิลิศมาหรา
ตอนที่ 8
หลังงานวันเกิดของบิดา นายตำรวจนักสืบหาทางสร้างสายสัมพันธ์ต่อเนื่องกับดาราสาวแสนสวยทันที ศักดารู้สึกพิเศษกับหญิงสาวรุ่นน้องคนนี้อย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน ซึ่งอาจเป็นเพราะความผูกพันลึกซึ้งในวัยเยาว์ วิลาสินีทำให้เขาเฝ้าคิดถึง ยามเช้าตื่นนอนก็เริ่มคิดถึง ยามเย็นหลังเลิกงานก็คิดถึงอยากเจอหน้า ระหว่างวันยังแอบคิดถึงว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่ที่ไหน นอกจากช่วงงานยุ่งมาก ๆ เท่านั้นที่เขาลืมเรื่องเธอไปชั่วขณะ หรือว่าเจ้าสิ่งนี้มันคือ ”ความรัก”
ชีวิตชายโสดของศักดาล่วงเลยมานานจนเข้าปีที่สามสิบห้า ในเมื่อรู้สึกว่าดาราสาวสวยคนนี้คือคนที่ใช่ ชายหนุ่มก็ไม่อยากรีรอ เขาตัดสินใจจะบอกความรู้สึกนี้ให้วิลาสินีรู้และขอเธอคบหาเป็นแฟน ซึ่งเมื่อตัดสินใจแล้วเขาก็เริ่มเดินหน้ารุกกระชับพื้นที่หัวใจหญิงสาวทันที นักสืบหนุ่มยินดีมากเมื่อแอบสืบจนรู้ว่าดาราสาวครองตัวเป็นโสดตลอดเวลากว่าสิบปีที่เธอเข้าสู่วงการมายา วิลาสินีวางตัวดี ไม่เคยมีเรื่องชู้สาวคาวสวาทกับใคร คืนนี้เขาจึงโทรศัพท์เชิญเธอมาดินเนอร์เพื่อสานสัมพันธ์ ซึ่งชายหนุ่มรู้สึกตื่นเต้นดีใจเมื่อวิลาสินีตอบรับคำเชิญ
นายตำรวจหนุ่มขับรถออกจากคอนโดของตัวเองไปรับหญิงสาวซึ่งระยะนี้พักอยู่กับมารดาที่โครงการหมู่บ้านฟ้าใหม่ก่อนเวลานัดเล็กน้อย ผู้ใหญ่ของทั้งคู่มีท่าทางยินดี อาจารย์ไพบูลย์ตบบ่าลูกชายคนเดียวพลางหัวเราะร่า ส่วนคุณสายหยุดก็เร่งให้บุตรสาวแต่งตัวลงมาไว ๆ ก่อนพากันออกมายืนมองสองหนุ่มสาวที่ขึ้นรถขับออกไปอย่างเอ็นดู
ค่ำคืนในภัตตาคารสไตล์ฝรั่งเศสกับบรรยากาศโรแมนติกเหมาะสำหรับคู่ รักมาดื่มด่ำความหวานกัน ห้องอาหารโอ่อ่าหรูหราแห่งนี้ตั้งอยู่บนชั้นที่ยี่สิบห้าของโรงแรมหรูติดริมแม่น้ำเจ้าพระยา ประดับตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์สีไม้โอ๊ค พื้นเป็นหินขัดวาววับ เพดานมีโคมไฟคริสตัลห้อยระย้า ประตูทางเข้าทำด้วยกระจกบานใหญ่รวมทั้งผนังที่ติดริมแม่น้ำเจ้าพระยา ทำให้มองเห็นวิวแม่น้ำกว้างไกลสวยงาม เก้าอี้แบบมีพนักและเท้าแขนจัดวางชุดละสามตัวรอบโต๊ะกรุกระจกใส กลางห้องมีแกรนด์เปียโนตั้งเด่น นักดนตรีหนุ่มหน้าตาสะอาดสะอ้านกำลังนั่งประจำที่ เตรียมบรรเลงเสียงดนตรีไพเราะ
ห้องอาหารหรูแห่งนี้ยังประกอบไปด้วยบริกรมืออาชีพและอาหารเลิศรสไว้คอยบริการ เคล้าไปกับบทเพลงขับกล่อมจากเสียงเปียโนแสนเสนาะ อีกทั้งไวน์ชั้นดีที่หมักบ่มมาอย่างยาวนาน ทั้งหมดนี้จะทำให้ดินเนอร์ของคู่รักเป็นดินเนอร์แสนหวานสุดประทับใจ
ที่หน้าประตูทางเข้าห้องอาหาร สายตาทุกคู่ต่างพากันจับจ้องไปยังร่างของบุรุษรูปหล่อในชุดสูทสง่างามและสตรีแสนสวยในชุดเดรสสั้นเข้ารูปสีแดงเพลิงแขนกุด คอกว้าง เผยช่วงไหล่ขาวนวลเนียนและเนินหน้าอกพองาม ผมยาวดำขลับเกล้ามวยไว้หลวม ๆ ตรงท้ายทอยเห็นช่วงลำคอระหง สร้อยไข่มุกเส้นเล็ก ๆ ที่สวมอยู่ขับให้ชุดสีแดงยิ่งดูโดดเด่น ความสวยหล่อเหมาะสมกันทำให้ผู้พบเห็นอดเหลียวมองซ้ำไม่ได้ เมื่อมาถึงโต๊ะที่จองไว้ศักดาเลื่อนเก้าอี้ให้วิลาสินีนั่งอย่างเอาใจ บริกรเข้ามารอรับคำสั่งด้วยท่าทีสุภาพ
“เนื้อตุ๋นไวน์แดงที่นี่อร่อย พี่อยากให้แววชิมไวน์ Chateau Lafite Rothschild ดู รสชาติดีมาก”
“ขอไข่ตุ๋นเห็ดทรัฟเฟิลกับซุปหัวหอมให้แววดีกว่าค่ะ แววไม่กินเนื้อ”
ชายหนุ่มยิ้มปุเลี่ยน ๆ ให้เธอ...บ้าจริงเชียว เขาอยากเอาใจสาวสวย แต่กลับไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับตัวเธอเลยสักอย่าง นี่คือความผิดพลาดอันดับแรกของวันนี้ ซึ่งศักดาได้แต่ภาวนาให้เธอไม่ถือเอาเป็นอารมณ์
ที่เป็นแบบนี้เพราะ วิลาสินีเป็นดาราสาวที่มีผลงานมากมาย ใคร ๆ ย่อมรู้จัก ที่จริงเขาเองเห็นเธอมานาน แต่ไม่ได้นึกสนใจมากไปกว่าเห็นเธอเป็นดาราหน้าตาดีคนหนึ่ง ก็ใครจะไปนึกฝันว่าเด็กหญิงแววขี้มูกกรังคนนั้นจะโตขึ้นเป็นสาวสวยระดับนางเอกหนังไทย ดังนั้นศักดาจึงไม่ได้จำอะไรเกี่ยวกับตัวเด็กหญิงติดหน่วยความจำมาเลยสักน้อย ส่วนละเม็งละครเขาก็ไม่ค่อยได้ดู
แต่ครั้นพอรู้ว่าเธอคือเด็กหญิงแวว ศักดาถึงเริ่มรู้สึกสนใจเธอขึ้นมา หลังจากนั้นน่าแปลกที่ยิ่งพบปะพูดคุย ยิ่งรู้จักกันเขาก็ชักชอบเธอมากขึ้นเรื่อย ๆ จนตอนนี้ชายหนุ่มมั่นใจว่าวิลาสินีคือหญิงสาวคนเดียวที่เขาอยากเป็นแฟนด้วย
“โอเคครับ งั้นขอเพิ่มเป็ดอบอีกอย่าง ปิดท้ายด้วยช็อคโกแล็ตและฟรุ๊ตทาร์ต ตามนี้ครับ”
บริกรรับคำสั่งแล้วถอยออกไป ศักดาหันมายิ้มให้หญิงสาวตรงหน้า วันนี้เขานึกชมในใจว่าวิลาสินีสวยมาก ชุดสีแดงเพลิงของเธอขับเนื้อสาวให้ขาวผ่อง ตาคมหวานแก้มนวลเนียน ริมฝีปากบางเคลือบสีแดงสด ชุดแซกรัดรูปคอกว้างเผยเนินอกชวนวาบหวามกับสะโพกงอนงามของเธอ ปลุกความเป็นชายของเขาให้ตื่นตัวอย่างช่วยไม่ได้
ศักดาเบนสายตาไปจากดวงหน้าหวานเพื่อกลบเกลื่อนอาการ ส่วนหญิงสาวตรงหน้าเธอคงไม่รู้ หรือมิเช่นนั้นเธออาจเคยชินกับกิริยาขัดเขินตัวแข็งของผู้ชายเวลาอยู่ต่อหน้าสาวสวยอย่างเธอ วิลาสินีจึงแลดูนิ่ง ตัวจริงของดาราสาวไม่อ่อนแอ ขี้แยเหมือนในละครที่เธอแสดงสักนิด
หญิงสาวเองก็มองดูชายหนุ่มที่เธอเฝ้าคะนึงหาตลอดหลายปีที่ผ่านมาด้วยดวงตาเป็นประกาย ศักดาเป็นชายหนุ่มหน้าตาดีมาตั้งแต่เด็ก เขาเรียนเก่ง เป็นนักกีฬาแถมมีน้ำใจ ลูกชายคนเดียวของคุณครูไพบูลย์ร่าเริงสนุกสนานเข้ากันได้ดีกับทุก ๆ คน เขาจึงมักถูกคัดเลือกให้เป็นนักเรียนดีเด่นของโรงเรียน เป็นหัวหน้าห้อง เป็นประธานนักเรียน ซึ่งยังความปลาบปลื้มมาสู่พ่อแม่และน้องสาวต่างสายเลือดตัวน้อยที่คอยตามพี่ชายคนเก่งของเธอแจ...จนกระทั่งถึงวันที่ทั้งสองต้องพลัดพรากจากกันไป
ขณะนั่งรออาหารที่สั่ง ทันใดนั้น เสียงเปียโนบรรเลงก้องเคล้าเสียงร้องเพลงรักหวานซึ้งของนักร้องชายในเพลง”รักคุณเข้าแล้ว” ก็ดังขึ้น ศักดาหันมายิ้มให้สาวสวย ตาคมของเขาแลสบตาเธอหวานฉ่ำ
“ฟังเพลงนี้สิครับ แหม คนร้องช่างรู้ใจ เหมือนรู้ว่าพี่อยากพูดอะไร”
ชวนสาวสวยฟังเพลงแล้วแฝงนัยไว้ในคำพูด ซึ่งคราวนี้วิลาสินีเป็นฝ่ายหลบตาเขาเพราะความเขินบ้าง หญิงสาวอดหวิวหวามอยู่ในอกไม่ได้ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา หลังจากศักดาย้ายโรงเรียนตามบิดาไป เธอต้องทนกล้ำกลืนความระลึกถึงอยู่เพียงลำพังในใจ โดยไม่รู้เลยว่าเขาจะคิดถึงเธอแบบเดียวกันหรือไม่ ทุกแห่งที่เขากับเธอเคยวิ่ง เคยเดิน เคยเที่ยวเล่นด้วยกัน เธอแทบไม่อยากย่างกรายไปใกล้ กระทั่งวันเวลาผันผ่าน จากเด็กหญิงตัวน้อยเข้าสู่เด็กสาว จากหญิงสาวธรรมดาสู่การเป็นคนของประชาชน ความรักความผูกพันที่มีให้กับผู้ชายตรงหน้าไม่เคยเปลี่ยนไป ไม่ว่าเขาจะรับรู้หรือไม่ก็ตาม
และเพราะต้องการปิดประตูหัวใจ วิลาสินีจึงเลือกคบหาแต่เพื่อนสาว ๆ ทำตัวราวหญิงรักหญิงจนสังคมร่ำลือ ทั้งนี้เป็นเพราะในใจของเธอเต็มไปด้วยร่องรอยอดีตของพี่ชายคนเก่งจนไม่เหลือเผื่อไว้ให้ใครอีกแล้วนั่นเอง
ทว่าวันนี้พี่ชายคนดีปรากฏตัวอยู่ตรงหน้า และที่สำคัญ เขากำลังจีบเธอ!
“แววครับ...” เรียกเสียงทุ้ม แววตากรุ้มกริ่มฉายชัดถึงความเสน่หาในใจ
“คะ...”สาวสวยเบือนหน้ามามอง เลิกคิ้วโก่งขึ้นน้อย ๆ
“วันนี้แววสวยมาก” วิลาสินียิ้มเขิน แต่แววตาสดใสเป็นประกายระยิบ กิริยาของเธอเป็นธรรมชาติน่ารักน่าเอ็นดูเป็นที่สุด
“พี่ขอบคุณแววมาก” เขาพูดต่อ คราวนี้สาวสวยเอียงคอมองเขา หล่อนทำสีหน้าสงสัย
“ขอบคุณแววเรื่องอะไรคะ”
“ขอบคุณที่แววยังไม่มีใคร ขอบคุณที่แววยังรอพี่ครับ...”
“แน้ ขี้ตู่” หญิงสาวอุทานเพียงแผ่ว ใบหน้าแต่งแต้มอย่างสวยงามเป็นสีแดงจัดอย่างเขินหนัก
“รู้ได้ยังไงว่าแววรอพี่”
“หัวใจของพี่มันบอกครับ”
แม้สำนวนจะฟังดูลิเกไปหน่อย แต่มันไม่หนีความจริงไปไกล ศักดารู้สึกหัวใจตัวเองเป็นแบบนั้นจริง ๆ นี่คงเพราะโลกมันกลมหรือไม่ก็เป็นเพราะเทพอุ้มสม เขาจึงมาเจอเธออีกครั้งโดยที่ทั้งเขาและเธอยังไม่มีพันธะ...พัน..ธะ...โน่นไง!
อาหารยังไม่ทันมาเสิร์ฟ หน่วยตาของนายตำรวจหนุ่มก็ต้องเบิกกว้าง...งานเข้าแล้ว ไอ้แจ็คเอ้ย
(ีมีต่อค่ะ)
เสน่หาอำมหิต มฤตยูยอดรัก ตอนที่ 8
http://ppantip.com/topic/34885694
http://ppantip.com/topic/34888411
http://ppantip.com/topic/34893697
http://ppantip.com/topic/34901028
http://ppantip.com/topic/34934723
http://ppantip.com/topic/34974918
http://ppantip.com/topic/34992279
ติดตามเรื่องสั้นเรื่องยาวของลิได้ที่เพจนี้นะคะ
https://www.facebook.com/L.Wilissamara/?__mref=message_bubble
โดย...ล. วิลิศมาหรา
หลังงานวันเกิดของบิดา นายตำรวจนักสืบหาทางสร้างสายสัมพันธ์ต่อเนื่องกับดาราสาวแสนสวยทันที ศักดารู้สึกพิเศษกับหญิงสาวรุ่นน้องคนนี้อย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน ซึ่งอาจเป็นเพราะความผูกพันลึกซึ้งในวัยเยาว์ วิลาสินีทำให้เขาเฝ้าคิดถึง ยามเช้าตื่นนอนก็เริ่มคิดถึง ยามเย็นหลังเลิกงานก็คิดถึงอยากเจอหน้า ระหว่างวันยังแอบคิดถึงว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่ที่ไหน นอกจากช่วงงานยุ่งมาก ๆ เท่านั้นที่เขาลืมเรื่องเธอไปชั่วขณะ หรือว่าเจ้าสิ่งนี้มันคือ ”ความรัก”
ชีวิตชายโสดของศักดาล่วงเลยมานานจนเข้าปีที่สามสิบห้า ในเมื่อรู้สึกว่าดาราสาวสวยคนนี้คือคนที่ใช่ ชายหนุ่มก็ไม่อยากรีรอ เขาตัดสินใจจะบอกความรู้สึกนี้ให้วิลาสินีรู้และขอเธอคบหาเป็นแฟน ซึ่งเมื่อตัดสินใจแล้วเขาก็เริ่มเดินหน้ารุกกระชับพื้นที่หัวใจหญิงสาวทันที นักสืบหนุ่มยินดีมากเมื่อแอบสืบจนรู้ว่าดาราสาวครองตัวเป็นโสดตลอดเวลากว่าสิบปีที่เธอเข้าสู่วงการมายา วิลาสินีวางตัวดี ไม่เคยมีเรื่องชู้สาวคาวสวาทกับใคร คืนนี้เขาจึงโทรศัพท์เชิญเธอมาดินเนอร์เพื่อสานสัมพันธ์ ซึ่งชายหนุ่มรู้สึกตื่นเต้นดีใจเมื่อวิลาสินีตอบรับคำเชิญ
นายตำรวจหนุ่มขับรถออกจากคอนโดของตัวเองไปรับหญิงสาวซึ่งระยะนี้พักอยู่กับมารดาที่โครงการหมู่บ้านฟ้าใหม่ก่อนเวลานัดเล็กน้อย ผู้ใหญ่ของทั้งคู่มีท่าทางยินดี อาจารย์ไพบูลย์ตบบ่าลูกชายคนเดียวพลางหัวเราะร่า ส่วนคุณสายหยุดก็เร่งให้บุตรสาวแต่งตัวลงมาไว ๆ ก่อนพากันออกมายืนมองสองหนุ่มสาวที่ขึ้นรถขับออกไปอย่างเอ็นดู
ค่ำคืนในภัตตาคารสไตล์ฝรั่งเศสกับบรรยากาศโรแมนติกเหมาะสำหรับคู่ รักมาดื่มด่ำความหวานกัน ห้องอาหารโอ่อ่าหรูหราแห่งนี้ตั้งอยู่บนชั้นที่ยี่สิบห้าของโรงแรมหรูติดริมแม่น้ำเจ้าพระยา ประดับตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์สีไม้โอ๊ค พื้นเป็นหินขัดวาววับ เพดานมีโคมไฟคริสตัลห้อยระย้า ประตูทางเข้าทำด้วยกระจกบานใหญ่รวมทั้งผนังที่ติดริมแม่น้ำเจ้าพระยา ทำให้มองเห็นวิวแม่น้ำกว้างไกลสวยงาม เก้าอี้แบบมีพนักและเท้าแขนจัดวางชุดละสามตัวรอบโต๊ะกรุกระจกใส กลางห้องมีแกรนด์เปียโนตั้งเด่น นักดนตรีหนุ่มหน้าตาสะอาดสะอ้านกำลังนั่งประจำที่ เตรียมบรรเลงเสียงดนตรีไพเราะ
ห้องอาหารหรูแห่งนี้ยังประกอบไปด้วยบริกรมืออาชีพและอาหารเลิศรสไว้คอยบริการ เคล้าไปกับบทเพลงขับกล่อมจากเสียงเปียโนแสนเสนาะ อีกทั้งไวน์ชั้นดีที่หมักบ่มมาอย่างยาวนาน ทั้งหมดนี้จะทำให้ดินเนอร์ของคู่รักเป็นดินเนอร์แสนหวานสุดประทับใจ
ที่หน้าประตูทางเข้าห้องอาหาร สายตาทุกคู่ต่างพากันจับจ้องไปยังร่างของบุรุษรูปหล่อในชุดสูทสง่างามและสตรีแสนสวยในชุดเดรสสั้นเข้ารูปสีแดงเพลิงแขนกุด คอกว้าง เผยช่วงไหล่ขาวนวลเนียนและเนินหน้าอกพองาม ผมยาวดำขลับเกล้ามวยไว้หลวม ๆ ตรงท้ายทอยเห็นช่วงลำคอระหง สร้อยไข่มุกเส้นเล็ก ๆ ที่สวมอยู่ขับให้ชุดสีแดงยิ่งดูโดดเด่น ความสวยหล่อเหมาะสมกันทำให้ผู้พบเห็นอดเหลียวมองซ้ำไม่ได้ เมื่อมาถึงโต๊ะที่จองไว้ศักดาเลื่อนเก้าอี้ให้วิลาสินีนั่งอย่างเอาใจ บริกรเข้ามารอรับคำสั่งด้วยท่าทีสุภาพ
“เนื้อตุ๋นไวน์แดงที่นี่อร่อย พี่อยากให้แววชิมไวน์ Chateau Lafite Rothschild ดู รสชาติดีมาก”
“ขอไข่ตุ๋นเห็ดทรัฟเฟิลกับซุปหัวหอมให้แววดีกว่าค่ะ แววไม่กินเนื้อ”
ชายหนุ่มยิ้มปุเลี่ยน ๆ ให้เธอ...บ้าจริงเชียว เขาอยากเอาใจสาวสวย แต่กลับไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับตัวเธอเลยสักอย่าง นี่คือความผิดพลาดอันดับแรกของวันนี้ ซึ่งศักดาได้แต่ภาวนาให้เธอไม่ถือเอาเป็นอารมณ์
ที่เป็นแบบนี้เพราะ วิลาสินีเป็นดาราสาวที่มีผลงานมากมาย ใคร ๆ ย่อมรู้จัก ที่จริงเขาเองเห็นเธอมานาน แต่ไม่ได้นึกสนใจมากไปกว่าเห็นเธอเป็นดาราหน้าตาดีคนหนึ่ง ก็ใครจะไปนึกฝันว่าเด็กหญิงแววขี้มูกกรังคนนั้นจะโตขึ้นเป็นสาวสวยระดับนางเอกหนังไทย ดังนั้นศักดาจึงไม่ได้จำอะไรเกี่ยวกับตัวเด็กหญิงติดหน่วยความจำมาเลยสักน้อย ส่วนละเม็งละครเขาก็ไม่ค่อยได้ดู
แต่ครั้นพอรู้ว่าเธอคือเด็กหญิงแวว ศักดาถึงเริ่มรู้สึกสนใจเธอขึ้นมา หลังจากนั้นน่าแปลกที่ยิ่งพบปะพูดคุย ยิ่งรู้จักกันเขาก็ชักชอบเธอมากขึ้นเรื่อย ๆ จนตอนนี้ชายหนุ่มมั่นใจว่าวิลาสินีคือหญิงสาวคนเดียวที่เขาอยากเป็นแฟนด้วย
“โอเคครับ งั้นขอเพิ่มเป็ดอบอีกอย่าง ปิดท้ายด้วยช็อคโกแล็ตและฟรุ๊ตทาร์ต ตามนี้ครับ”
บริกรรับคำสั่งแล้วถอยออกไป ศักดาหันมายิ้มให้หญิงสาวตรงหน้า วันนี้เขานึกชมในใจว่าวิลาสินีสวยมาก ชุดสีแดงเพลิงของเธอขับเนื้อสาวให้ขาวผ่อง ตาคมหวานแก้มนวลเนียน ริมฝีปากบางเคลือบสีแดงสด ชุดแซกรัดรูปคอกว้างเผยเนินอกชวนวาบหวามกับสะโพกงอนงามของเธอ ปลุกความเป็นชายของเขาให้ตื่นตัวอย่างช่วยไม่ได้
ศักดาเบนสายตาไปจากดวงหน้าหวานเพื่อกลบเกลื่อนอาการ ส่วนหญิงสาวตรงหน้าเธอคงไม่รู้ หรือมิเช่นนั้นเธออาจเคยชินกับกิริยาขัดเขินตัวแข็งของผู้ชายเวลาอยู่ต่อหน้าสาวสวยอย่างเธอ วิลาสินีจึงแลดูนิ่ง ตัวจริงของดาราสาวไม่อ่อนแอ ขี้แยเหมือนในละครที่เธอแสดงสักนิด
หญิงสาวเองก็มองดูชายหนุ่มที่เธอเฝ้าคะนึงหาตลอดหลายปีที่ผ่านมาด้วยดวงตาเป็นประกาย ศักดาเป็นชายหนุ่มหน้าตาดีมาตั้งแต่เด็ก เขาเรียนเก่ง เป็นนักกีฬาแถมมีน้ำใจ ลูกชายคนเดียวของคุณครูไพบูลย์ร่าเริงสนุกสนานเข้ากันได้ดีกับทุก ๆ คน เขาจึงมักถูกคัดเลือกให้เป็นนักเรียนดีเด่นของโรงเรียน เป็นหัวหน้าห้อง เป็นประธานนักเรียน ซึ่งยังความปลาบปลื้มมาสู่พ่อแม่และน้องสาวต่างสายเลือดตัวน้อยที่คอยตามพี่ชายคนเก่งของเธอแจ...จนกระทั่งถึงวันที่ทั้งสองต้องพลัดพรากจากกันไป
ขณะนั่งรออาหารที่สั่ง ทันใดนั้น เสียงเปียโนบรรเลงก้องเคล้าเสียงร้องเพลงรักหวานซึ้งของนักร้องชายในเพลง”รักคุณเข้าแล้ว” ก็ดังขึ้น ศักดาหันมายิ้มให้สาวสวย ตาคมของเขาแลสบตาเธอหวานฉ่ำ
“ฟังเพลงนี้สิครับ แหม คนร้องช่างรู้ใจ เหมือนรู้ว่าพี่อยากพูดอะไร”
ชวนสาวสวยฟังเพลงแล้วแฝงนัยไว้ในคำพูด ซึ่งคราวนี้วิลาสินีเป็นฝ่ายหลบตาเขาเพราะความเขินบ้าง หญิงสาวอดหวิวหวามอยู่ในอกไม่ได้ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา หลังจากศักดาย้ายโรงเรียนตามบิดาไป เธอต้องทนกล้ำกลืนความระลึกถึงอยู่เพียงลำพังในใจ โดยไม่รู้เลยว่าเขาจะคิดถึงเธอแบบเดียวกันหรือไม่ ทุกแห่งที่เขากับเธอเคยวิ่ง เคยเดิน เคยเที่ยวเล่นด้วยกัน เธอแทบไม่อยากย่างกรายไปใกล้ กระทั่งวันเวลาผันผ่าน จากเด็กหญิงตัวน้อยเข้าสู่เด็กสาว จากหญิงสาวธรรมดาสู่การเป็นคนของประชาชน ความรักความผูกพันที่มีให้กับผู้ชายตรงหน้าไม่เคยเปลี่ยนไป ไม่ว่าเขาจะรับรู้หรือไม่ก็ตาม
และเพราะต้องการปิดประตูหัวใจ วิลาสินีจึงเลือกคบหาแต่เพื่อนสาว ๆ ทำตัวราวหญิงรักหญิงจนสังคมร่ำลือ ทั้งนี้เป็นเพราะในใจของเธอเต็มไปด้วยร่องรอยอดีตของพี่ชายคนเก่งจนไม่เหลือเผื่อไว้ให้ใครอีกแล้วนั่นเอง
ทว่าวันนี้พี่ชายคนดีปรากฏตัวอยู่ตรงหน้า และที่สำคัญ เขากำลังจีบเธอ!
“แววครับ...” เรียกเสียงทุ้ม แววตากรุ้มกริ่มฉายชัดถึงความเสน่หาในใจ
“คะ...”สาวสวยเบือนหน้ามามอง เลิกคิ้วโก่งขึ้นน้อย ๆ
“วันนี้แววสวยมาก” วิลาสินียิ้มเขิน แต่แววตาสดใสเป็นประกายระยิบ กิริยาของเธอเป็นธรรมชาติน่ารักน่าเอ็นดูเป็นที่สุด
“พี่ขอบคุณแววมาก” เขาพูดต่อ คราวนี้สาวสวยเอียงคอมองเขา หล่อนทำสีหน้าสงสัย
“ขอบคุณแววเรื่องอะไรคะ”
“ขอบคุณที่แววยังไม่มีใคร ขอบคุณที่แววยังรอพี่ครับ...”
“แน้ ขี้ตู่” หญิงสาวอุทานเพียงแผ่ว ใบหน้าแต่งแต้มอย่างสวยงามเป็นสีแดงจัดอย่างเขินหนัก
“รู้ได้ยังไงว่าแววรอพี่”
“หัวใจของพี่มันบอกครับ”
แม้สำนวนจะฟังดูลิเกไปหน่อย แต่มันไม่หนีความจริงไปไกล ศักดารู้สึกหัวใจตัวเองเป็นแบบนั้นจริง ๆ นี่คงเพราะโลกมันกลมหรือไม่ก็เป็นเพราะเทพอุ้มสม เขาจึงมาเจอเธออีกครั้งโดยที่ทั้งเขาและเธอยังไม่มีพันธะ...พัน..ธะ...โน่นไง!
อาหารยังไม่ทันมาเสิร์ฟ หน่วยตาของนายตำรวจหนุ่มก็ต้องเบิกกว้าง...งานเข้าแล้ว ไอ้แจ็คเอ้ย
(ีมีต่อค่ะ)