สวัสดีครับ คือมันก็เป็นคำถามที่ไม่น่าถามเลย..
แต่ก็อยากจะสอบถามเพื่อนๆที่เป็นคนไทยทุกคนว่า
อั้นนี้ต้อง ต้องชี้แจงก่อนว่า สำหรับคนเป็นเกย์น่ะครับ
ถ้าได้อ่าน กระทู้นี้ คิดอย่างไงกับ แรงงานต่างด้าวครับ
คือผมเป็นคนมอญครับ.อยู่ ใน(ประเทศพม่า )
คือผมขอพูดแบบไม่อายน่ะครับ ผมอยากมีแฟนเป็นคนไทย แต่ผมเป็นเกย์ครับ.ใครที่อยากรู้จัก..เดี่ยวผมขอแนะนำตัว..และเล่าเรื่องราวของชีวิตสั้นๆน่ะครับ.ผมเป็นคนพูดตรงๆ ผมเป็นคนตลก ผมเป็นคนกวนตีน ผมเป็นคนจริงจัง ผมเป็นคนจี้ออนเวลาอยู่ด่วยกันสองคน ผมนวดเก่ง ถ้ามีแฟนอยากนวดไห้แฟน ผมก็เป็นคนทัวๆไปนั้นและครับ.แต่จะต่างจากคนอื่นแรงงานทัวไปก็คือว่า.มีความฝันที่ชัดเจน ผมเป็นคนชอบวาดภาพตั้งแต่เด็ก.พอโตมาก็ชอบถ่ายภาพ ชัดเจนกันช่างภาพมาก..อยากเป็นช่างภาพมากๆ.ใครที่เล่น_Facebook ที่อยู่ในกลุ่ม..ถ่ายภาพกับมือถือทั้งหลาย.อาจะเคยเจอภาพผมก็ได้น่ะ ..มาเข้าเรื่องกันเลย..
ถ้าถามผมว่าทำไมถึงมาทำงานที่ไทย ที่บ้านจนหรา ไม่มีกินไม่มีใช้หรา ..ไม่ใช่น่ะครับ.ที่บ้านผมไม่ได้ร้วยแต่ไม่ต้องขอข้าวใครกิน ที่บ้านทำสวนยาง ทำเองไม่หมดต้องจ้างคนอื่นๆมาตัด.ชีวิต ผม ทำสวนยางมาตั้งแต่ยังเรียนอยู่..พอออกมาจาก ร.ร ตั้งแต่ อายุ15ปี.ก็ได้เข้ามาทำงานที่ไทย ไปๆมาๆ.เกียว2ปี ก็กลับไปอยู่บ้านกับแม่ ทำเงินได้มาแม่ก็ซื้อที่เดินไห้..ปลุกต้นยาง ..สำหรับผม ต่อมาพอผมได้อายุ18ปี ยังจำได้ตอนนั้นผมพูดกับพี่สาว (ต้องขอบอกก่อนว่าครอบครัวผมมีพี่น้อง4คนรวมทั้งผม มีพี่ชายคนโต และพี่สาวฝาแฝด 2 คนและก็ผม )ผมพูดกับพี่สาวคนโตว่า พี่ๆผมอยากซื้อกล้อง ผมอยากทำงานดานนี้ พี่สาวก็ได้ตอบผมว่า เป็นลูกคนทำสวนยางก็ต้องทำสวนยาง ..หลังจากนั่นก็ได้ขอมาเรีอยๆ ก็ได้แต่คำตอบเดิมๆ..จนในใจรู้สึกไม่มีอีกสระเลย..ไม่เคยมีคสามสุขเลย..ชีวิตผม ตัดแต่ยาง..อยากทำงานรายวันเข้าก็ไม่ไห้ทำ..ตอนนั้นผมร้องไห้ทุกวัน..จนเมื่อปีที่ผ่านมาผมได้อายุ20ปี..เขาเลยปล่อย..แต่เงินเขาก็ยังเก็บไห้อยู่..จนกลับไปบ้านปีนี้..อยู่ ไปอยู่มา...จนทนไม่ไหวเลย ..ขอแม่ขอพ่อต่อหน้าพี่สาวด้วย..จำได้อยู่เลย..นั่ง คุยๆไปมา ผมก็ได้พูดว่า..แม่ตลอดเวลาที่ผมได้อยู่เมืองไทยที่ผ่านมา ผมเป็นห่วงแม่มาก..กินของดีๆก็คิดถึงแม่..(ตอนนั่นนํ้าตาเริ่มหลายล่ะ..แม่เองก็ร้องไห้..พ่อก็ร้องไห้.. เช็ดน้ำตาแล้วก็พูดต่อ)คิดว่า แม่กับพ่อกินไรอยู่น่า..กระปิ..นํ้าเก่ง..ใจหนึ่งอยากกลับมาอยู่กับแม่มากๆ.แต่ใจหนึ่งก็อยากทำในสิ่งที่เราทำ..แม่ผมรู้น่ะว่าแม่เป็นห่วงผมเพราะผมไม่แฟน..การงานก็ยังไม่มันคง.แต่ผมขอได้มั้ย..ต่อจากนี้ไปผมทำเงินได้ก็ขอไห้ผมได้ทำในสิ่งที่ชอบ.นั้นก็คือ..อยากเปิดร้านถ่ายรูป..ผมอยากทำแม่ผมอยากทำไห้แม่เห็นว่าผมทำได้..ถ้างานลงตัวแม่ก็จะได้ไม่ต้องห่วงผม..(แม่ก็พูดเลยว่า..เท่าไหร่..ที่ลูกอยากทำอ่ะ..ต้องใช้เงินเท่าไหร่.กี้หลาน..)ผมเลยตอบแม่ว่าแม่ต่อไห้มีเงินเป็นร่อยหลานพันหลาน ก็ทำไรไม่ได้..เรื่อง แบบนี้ต้องใช้ประสบการแม่..)แม่เลยไห้มาครั่งนี้..
สิ่งที่แล้วมาก็ไห้แล้วไป..ตอนนี้คือเริ่มต้นใหม่.
ผมคิดไว้ว่า..ทำงานไปเรีอยๆ..เพราะเริมจาก0
ก็ถ้าเก็ยเงินได้สักกอนหนึ่ง..ก็จะซื้อ อุปกรณ์ ถ่ายรูป.แล้วก็ทำงานประจำไป..ถ้ามีเวลาก็รับงานพิเศษถ่ายรูปไป..พอคิดว่าลงตัว...คง2+3ปี..ก็หาร้านเช้าเล็กๆ..ก็ทำงานถ่ายรูปไป..พอ30+ก็คงอยู่ตัวมีเงินเก็บก็หาบ้านเล็กๆสักหลัง..แล้วก็เปิดร้านถ่ายรูปอย่างเติมรูปแบบ.ตอนนั้นอายุคง40+..
ถ้าเป็นไปได้ ระหว่าง นั้นก็อยากมีแฟนสักคน..ที่จะอยู่กันไปไม่ทึ้งกัน..จนใครคนหนึ่งตายตากกัน..คุณรู้สึกเหมือนผมมั้ย..พอเราโตขืน..เราจะมองความรักอีกแบบแต่ถ้าคุณเลือกหน้าตาผมคงไม่ผ่านแต่ถ้าคุณหาความจริงใจรักจริง..ผมคิดว่า..ผมพร้อมที่จะเดินไปด้วยกันกับคุณ.
ผมเป็นคน อารมณ์ ดี.
เป็นคนตลก..
เป็นคนกวนตีน
ขี้ออนเวลาอยู่กับแฟน.
ขี้หืน..ชอบนอนกอดแฟน..
เป็นคนใส่ใจทุกรายละเอียก.
เป็นคนชอบทำไรไห้แบบคนอื่นๆไม่ทำเช่น.
ผูกเชือกรองเท้าให้ ซักผ้าให้
แต่ผมคนที่พูดภาษาคนรู้เรื่อง.
ไม่ชอบยุงเกี่ยวผมเรื่องเงิน.
ไม่ไห้ว่าขโมยหรือเอาของโดยไม่ได้ขอ
เพราะแม่เลี้ยงมา..ไม่เคยต้องอีจฉาใคร.
อยากมีแฟนจริงๆ..
ชอบ ฟังเพลง..เดินด้วยกันไม. ไม่สมศักดิ์ศรี ปล่อย สักวันหนึ่ง ...
ยาวมากผมก็ไม่รุ้ว่าจะมีคนอ่านหรือมั้ย..ถ้ามีคนอ่าน.ขอบคุณ ครับ..
เป็นแรงงานอยากมีแฟนเกย์ไทย_?
แต่ก็อยากจะสอบถามเพื่อนๆที่เป็นคนไทยทุกคนว่า
อั้นนี้ต้อง ต้องชี้แจงก่อนว่า สำหรับคนเป็นเกย์น่ะครับ
ถ้าได้อ่าน กระทู้นี้ คิดอย่างไงกับ แรงงานต่างด้าวครับ
คือผมเป็นคนมอญครับ.อยู่ ใน(ประเทศพม่า )
คือผมขอพูดแบบไม่อายน่ะครับ ผมอยากมีแฟนเป็นคนไทย แต่ผมเป็นเกย์ครับ.ใครที่อยากรู้จัก..เดี่ยวผมขอแนะนำตัว..และเล่าเรื่องราวของชีวิตสั้นๆน่ะครับ.ผมเป็นคนพูดตรงๆ ผมเป็นคนตลก ผมเป็นคนกวนตีน ผมเป็นคนจริงจัง ผมเป็นคนจี้ออนเวลาอยู่ด่วยกันสองคน ผมนวดเก่ง ถ้ามีแฟนอยากนวดไห้แฟน ผมก็เป็นคนทัวๆไปนั้นและครับ.แต่จะต่างจากคนอื่นแรงงานทัวไปก็คือว่า.มีความฝันที่ชัดเจน ผมเป็นคนชอบวาดภาพตั้งแต่เด็ก.พอโตมาก็ชอบถ่ายภาพ ชัดเจนกันช่างภาพมาก..อยากเป็นช่างภาพมากๆ.ใครที่เล่น_Facebook ที่อยู่ในกลุ่ม..ถ่ายภาพกับมือถือทั้งหลาย.อาจะเคยเจอภาพผมก็ได้น่ะ ..มาเข้าเรื่องกันเลย..
ถ้าถามผมว่าทำไมถึงมาทำงานที่ไทย ที่บ้านจนหรา ไม่มีกินไม่มีใช้หรา ..ไม่ใช่น่ะครับ.ที่บ้านผมไม่ได้ร้วยแต่ไม่ต้องขอข้าวใครกิน ที่บ้านทำสวนยาง ทำเองไม่หมดต้องจ้างคนอื่นๆมาตัด.ชีวิต ผม ทำสวนยางมาตั้งแต่ยังเรียนอยู่..พอออกมาจาก ร.ร ตั้งแต่ อายุ15ปี.ก็ได้เข้ามาทำงานที่ไทย ไปๆมาๆ.เกียว2ปี ก็กลับไปอยู่บ้านกับแม่ ทำเงินได้มาแม่ก็ซื้อที่เดินไห้..ปลุกต้นยาง ..สำหรับผม ต่อมาพอผมได้อายุ18ปี ยังจำได้ตอนนั้นผมพูดกับพี่สาว (ต้องขอบอกก่อนว่าครอบครัวผมมีพี่น้อง4คนรวมทั้งผม มีพี่ชายคนโต และพี่สาวฝาแฝด 2 คนและก็ผม )ผมพูดกับพี่สาวคนโตว่า พี่ๆผมอยากซื้อกล้อง ผมอยากทำงานดานนี้ พี่สาวก็ได้ตอบผมว่า เป็นลูกคนทำสวนยางก็ต้องทำสวนยาง ..หลังจากนั่นก็ได้ขอมาเรีอยๆ ก็ได้แต่คำตอบเดิมๆ..จนในใจรู้สึกไม่มีอีกสระเลย..ไม่เคยมีคสามสุขเลย..ชีวิตผม ตัดแต่ยาง..อยากทำงานรายวันเข้าก็ไม่ไห้ทำ..ตอนนั้นผมร้องไห้ทุกวัน..จนเมื่อปีที่ผ่านมาผมได้อายุ20ปี..เขาเลยปล่อย..แต่เงินเขาก็ยังเก็บไห้อยู่..จนกลับไปบ้านปีนี้..อยู่ ไปอยู่มา...จนทนไม่ไหวเลย ..ขอแม่ขอพ่อต่อหน้าพี่สาวด้วย..จำได้อยู่เลย..นั่ง คุยๆไปมา ผมก็ได้พูดว่า..แม่ตลอดเวลาที่ผมได้อยู่เมืองไทยที่ผ่านมา ผมเป็นห่วงแม่มาก..กินของดีๆก็คิดถึงแม่..(ตอนนั่นนํ้าตาเริ่มหลายล่ะ..แม่เองก็ร้องไห้..พ่อก็ร้องไห้.. เช็ดน้ำตาแล้วก็พูดต่อ)คิดว่า แม่กับพ่อกินไรอยู่น่า..กระปิ..นํ้าเก่ง..ใจหนึ่งอยากกลับมาอยู่กับแม่มากๆ.แต่ใจหนึ่งก็อยากทำในสิ่งที่เราทำ..แม่ผมรู้น่ะว่าแม่เป็นห่วงผมเพราะผมไม่แฟน..การงานก็ยังไม่มันคง.แต่ผมขอได้มั้ย..ต่อจากนี้ไปผมทำเงินได้ก็ขอไห้ผมได้ทำในสิ่งที่ชอบ.นั้นก็คือ..อยากเปิดร้านถ่ายรูป..ผมอยากทำแม่ผมอยากทำไห้แม่เห็นว่าผมทำได้..ถ้างานลงตัวแม่ก็จะได้ไม่ต้องห่วงผม..(แม่ก็พูดเลยว่า..เท่าไหร่..ที่ลูกอยากทำอ่ะ..ต้องใช้เงินเท่าไหร่.กี้หลาน..)ผมเลยตอบแม่ว่าแม่ต่อไห้มีเงินเป็นร่อยหลานพันหลาน ก็ทำไรไม่ได้..เรื่อง แบบนี้ต้องใช้ประสบการแม่..)แม่เลยไห้มาครั่งนี้..
สิ่งที่แล้วมาก็ไห้แล้วไป..ตอนนี้คือเริ่มต้นใหม่.
ผมคิดไว้ว่า..ทำงานไปเรีอยๆ..เพราะเริมจาก0
ก็ถ้าเก็ยเงินได้สักกอนหนึ่ง..ก็จะซื้อ อุปกรณ์ ถ่ายรูป.แล้วก็ทำงานประจำไป..ถ้ามีเวลาก็รับงานพิเศษถ่ายรูปไป..พอคิดว่าลงตัว...คง2+3ปี..ก็หาร้านเช้าเล็กๆ..ก็ทำงานถ่ายรูปไป..พอ30+ก็คงอยู่ตัวมีเงินเก็บก็หาบ้านเล็กๆสักหลัง..แล้วก็เปิดร้านถ่ายรูปอย่างเติมรูปแบบ.ตอนนั้นอายุคง40+..
ถ้าเป็นไปได้ ระหว่าง นั้นก็อยากมีแฟนสักคน..ที่จะอยู่กันไปไม่ทึ้งกัน..จนใครคนหนึ่งตายตากกัน..คุณรู้สึกเหมือนผมมั้ย..พอเราโตขืน..เราจะมองความรักอีกแบบแต่ถ้าคุณเลือกหน้าตาผมคงไม่ผ่านแต่ถ้าคุณหาความจริงใจรักจริง..ผมคิดว่า..ผมพร้อมที่จะเดินไปด้วยกันกับคุณ.
ผมเป็นคน อารมณ์ ดี.
เป็นคนตลก..
เป็นคนกวนตีน
ขี้ออนเวลาอยู่กับแฟน.
ขี้หืน..ชอบนอนกอดแฟน..
เป็นคนใส่ใจทุกรายละเอียก.
เป็นคนชอบทำไรไห้แบบคนอื่นๆไม่ทำเช่น.
ผูกเชือกรองเท้าให้ ซักผ้าให้
แต่ผมคนที่พูดภาษาคนรู้เรื่อง.
ไม่ชอบยุงเกี่ยวผมเรื่องเงิน.
ไม่ไห้ว่าขโมยหรือเอาของโดยไม่ได้ขอ
เพราะแม่เลี้ยงมา..ไม่เคยต้องอีจฉาใคร.
อยากมีแฟนจริงๆ..
ชอบ ฟังเพลง..เดินด้วยกันไม. ไม่สมศักดิ์ศรี ปล่อย สักวันหนึ่ง ...
ยาวมากผมก็ไม่รุ้ว่าจะมีคนอ่านหรือมั้ย..ถ้ามีคนอ่าน.ขอบคุณ ครับ..